Nie ważne gdzie... ważne z kim :)

[Piotrek]

to faktycznie pomaga w takich śniegach?

Jestem pewny, że bez rakiet do Potrójnej bym dzisiaj nie doszedł. Może jakbym się zawziął to wszedłbym na Jawornicę i zszedł po śladach. Rakiety dużo dają. Oczywiście cudów nie ma, namęczyć się i tak trzeba, a czasem są takie śniegi, że i w rakietach nie przejdziesz.

Spróbuję. Mam jakieś w robocie ale jeszcze nie próbowałem i to może błąd.
Tym bardziej że czasem trzeba się porządnie uciorać w głębokim śniegu.

[sprocket73]

Wycieczka na Skrzyczne. Tym razem oprócz śniegu w planach jest też słońce
Parkuję w Słotwinie i podchodze polami pod Skalite. Jest jednocześnie mgliście, słonecznie, a nad górami wiszą gęste chmury.



Na Skalite początkowo napieram prosto pod górę. Dochodzę do czerwonego szlaku i nie jest najgorzej z okolicznościami przyrody



Z tym, że Skrzyczne dalej w chmurach.



Trzeba napierać do góry nieprzetartą drogą.



Podszczytowe polany.



Poszukiwania wierzchołka.



Sam szczyt jest zalesiony i bez widoków.



Tobi jeszcze zdobywa drzewo i można odhaczyć Skalite do Korony



Dalsze widoki są średnie.



Schodzimy na Przełęcz Siodło.



Następnie szlakiem w kierunku Skrzycznego.



Jest malowniczo.







A Skrzyczne cały czas w chmurze, ale widać, że systematycznie się ona podnosi.



Dochodzimy do tras narciarskich.



Zastanawiam się, czy trzeba je jeszcze dodatkowo nasnieżać?



Widać już koniec podchodzenia.
Gdzieś w tym rejonie podjechał do mnie policjant na nartach, przedstawił się i oznajmił, że prowadzi interwencję w związku z sygnałami o agresywnym psie goniącym narciarzy. Zamurowało mnie w pierwszej chwili. Na szczęście policjant od razu zauważył, że Tobi jest spokojny, jednak dodał, że nawet grzeczny pies powinien być prowadzony na smyczy. Skłamałem, że nie mam, bo mi się nie chciało wyciągać z dna plecaka, a poza tym jakby to wyglądało - Tobi na smyczy. Na to policjant oznajmił: "w takim razie udzielam panu pouczenia i miłego dnia życzę" i odjechał.



Skrzyczne jak wygląda wiadomo. Są narciarze.



Jest nadajnik... + jakaś żaba.



Przeszedłem się kawałek w stronę Małego Skrzycznego.



A potem odbiłem w kierunku niebieskiego szlaku.



Tu było najfajniej. Trafiłem na jakąś drogę nietkniętą przez człowieka. Zrobiło się pusto. Miła odmiana po tłumach.



Dookoła wszystko w śniegu.



Potem na niebieskim szlaku również było ładnie.



Na Równi przyszło pożegnać się ze słońcem. Zszedłem tutaj bezszlakowo w dół.



Jeszcze się jakiś parolotniarz trafił.



Na ostatnim planie Magura w zachodzącym słońcu.



To by było na tyle

[sokół]

To sie Piotrek zdenerwuje...

Bajeczne te ośnieżone drzewa są.

[Adrian]

No właśnie, Piotrek i Ty, czy Wy byliście w ten sam dzień na tym Skrzycznym ?

Zima bez śladów ludzkich w tych stronach, to rzadkość

Widzę że wziąłeś sobie do siebie moje uwagi i dążysz do tego żeby zdjęcia podobały się wszystkie, jest dobrze

Co do policji, to ostrzegaliśmy Cię, że się w końcu doigrasz, następnym razem szykuj kasę na mandat, już Cię znają i drugiego upomnienia nie będzie

[Izabela]

Bardzo dobrze, że się ruszyłeś z domu i znowu udało Ci się spotkać pieska mieszkającego na drzewie
Piękna zima.

[Piotrek]

No tak, byłem w tym samym dniu ale pewno wcześniej....
Pięknie Ci się trafiło. Wychodząc rano właśnie na taką pogodę liczyłem.

[sprocket73]

Piotrek, ale nie jesteś zły/zazdrosny?
Cieszysz się moim szczęściem?

[sokół]

Tak z ciekawości, rakietowałeś chociaż przez chwilę, czy dało rade bez?

[Piotrek]

Piotrek, ale nie jesteś zły/zazdrosny?
Cieszysz się moim szczęściem?

Oczywiście że nie jestem. Ale klątwę rzucę na wszelki wypadek

[sprocket73]

rakietowałeś chociaż przez chwilę

Sporo. Najpierw przeszedłem polami na przełaj pod Skalite. Z buta dałoby radę, bo w dole śniegu poniżej kolan, ale na rakietach pełen komfort. Potem na krechę pod gorę. Ilość śniegu zwiększała się wręcz z każdym krokiem i po krótkim czasie w rakietach zapadałem się powyżej kolan, więc z buta w ogóle by się nie przeszło. Potem trochę przetartym szlakiem czerwonym, tu z buta byłoby OK. Następnie drogami leśnymi gdzie były tylko ślady narciarzy i widać było, że ktoś próbował z buta i zapadał się bardzo głęboko. Potem znowu na krechę do góry. Polany pod szczytem Skalite były rozjeżdżone tylko przez skutery, śnieg w miarę miękki, z buta by się nie dało. Od przełęczy Siodło na samo Skrzyczne przetartym szlakiem - tu z buta OK. Potem zejście z wierzchołka do niebieskiego szlaku, gdzie byłem w dziewiczym śniegu - był zmrożony i rakiety w ogóle się nie zapadały, ale przypuszczam, że bez nich nie dałoby się w ogóle poruszać. Następnie niebieskim szlakiem - był przetarty, więc można było z buta. Zejście z Równi na dół - w dziewiczym miękkim śniegu - było go wciąż sporo, więc z buta byłoby niemożliwe. Na koniec powrót do auta już normalnymi drogami.

[Dobromił]

Na koniec powrót do auta już normalnymi drogami.

A czy założyłeś rakiety na koła ?

[sprocket73]

Nie, nie wiedziałem, że tak można.

[Piotrek]

Można. Miałbyś skuter

[Sebastian]

Wiedziałem, że kiedyś się doigrasz. Czym innym jest prowadzanie psa bez smyczy na odludnych szlakach (jak np. nasza wspólna wycieczka na Orawę), a jednak czym innym jest pies bez smyczy w zbiorowisku turystów lub narciarzy. Ciesz się, że tylko na upomnieniu się skończyło.
W odróżnieniu od wycieczki Adriana na Czantorię trasa na dużej świeżości, choć głównie po lesie, a taki las to może być gdziekolwiek.

[Wiolcia]

Teoretycznie nie jest dobry czas na górskie wycieczki z pieskiem. Spadło sporo śniegu, w wyższych górach armagedon. Wszelka aktywność jest odradzana w mediach. Postanowiłem sprawdzić, czy Polacy to rozsądny naród i pozostali w domach.
Cel - Beskid Mały. Zaparkowałem w Bolęcinie pod obserwatorium astronomicznym. Ubrałem rakiety i ruszyłem bezszlakowo na Jawornicę.

Biedny piesek! Sprocket wypuszcza go przodem, by torował drogę, a sam idzie jak panisko w rakietach za pieskiem...
I widać, jaki piesek zmęczony po całej trasie. Och, jak żal pieska!
Biedny piesek. Okrutny sprocket.