Nie ważne gdzie... ważne z kim :)

[maurycy]

W tym schronisku co tyle czekaliście na jedzenie, część ekipy (o ile nie wszyscy) są ze Śląska. Czyli bardziej biegli w imprezowaniu (mieliśmy przyjemność po godzinach) niż w pracy. Generalnie bardzo fajni, nie wspominając o samym schronisku

[sprocket73]

Akurat na sobotę się wypogodziło. Ukochana zażyczyła sobie wycieczki na Skrzyczne. Wymyśliłem ciekawą trasę (tak mi się wydawało).
Pojechaliśmy do Godziszki. Nigdy wcześniej nie słyszałem tej nazwy. Na początek wyszliśmy na Niesłychany Groń - tego miałem w planach już od dawna, ze względu na nazwę właśnie. Idziemy. Góra jak góra.



Szczyt. Ukochana robi zdjęcie kamienia szczytowego.



No dobra, to teraz Skrzyczne.



Dojście na Skrzyczne od strony Niesłychanego Gronia, to wyższa szkoła przewodnictwa. Dopiero teraz na starość, podjąłem się tej próby. Miłe złego początki. Idziemy drogą, która na mapie znika.



W terenie też znika. Kto by się tego spodziewał.



A tu już jest lepiej, prawda?



A tu już całkiem fajnie. Idziemy sobie dołem pod Skrzycznem.



Widoki w stronę Baraniej.



Widoki w stronę Babiej.



Jesienne kolorki!!!



A teraz w górę.



Tobi zadowolony.



Cudne kolorki.





Trochę ludzi jest.



Widoki w stronę Czantorii.



Widoki w stronę Tatr.





Mała Fatra zawsze na propsie!



Kotlina Żywiecka.



Klimczok Magura.



Schodzimy trochę stokiem narciarskim.



Tatry z Becyrka.



Przełęcz Siodło.



Skalite.



I na koniec autorskie zejście ze Skalitego.



Tereny może nieświeże, ale kolorki dopisały

[Sebastian]

Zastanawiam się, jaką jeszcze wartość prócz świeżości ma wasza trasa w odróżnieniu od normalnego wyjścia od tej strony czerwonym szlakiem. Kolorki ładne.

[sprocket73]

Już tłumaczę Sebastianie...
Pokonywanie przeszkód daje poczucie pewności siebie, rozwija umiejętności fizyczne (siłę, wytrzymałość, koordynację) i mentalne (kreatywność, odporność psychiczną, zdolność do rozwiązywania problemów) oraz buduje poczucie własnej skuteczności.







W kontekście związku wzmacnia więź, buduje zaufanie i poczucie bezpieczeństwa, uczy empatii, komunikacji i elastyczności, a także tworzy głębsze wspólne wspomnienia, które stanowią fundament trwałej i satysfakcjonującej relacji.

Co widać na tej 3 częściowej historyjce obrazkowej.
1. Pytam czy wszystko w porządku.



2. Ukochana daje znak, że w porządku.



3. Przezwycięża trudności.

[Dobromił]

Gdzie te trudności ? Toż to zwykłe krzaczki. Oj, starzeje się Gosia, starzeje ...

P.s. W Godziszce odbywały się piękne spotkania "piłkarskie". Prawie tak piękne jak w Namestovie.

[sprocket73]

Wszyscy się starzejemy. A najbardziej pies...

[Tępy dyszel]

Warto było jeszcze nieco zejść ze szczytu Skalitego na podszczytową widokową polankę. Dosłownie "rzut beretem" od szczytu a moim zdaniem warto.

[sprocket73]

2x przechodziliśmy przez tą polankę

[sprocket73]

Pogoda póki co nie za dobra, więc jak wyszło słońce na 15 minut to wyskoczyłem na regulaminową przerwę w pracy















Kolorki już są. Teraz przydałaby się słoneczna pogoda. Niestety w prognozach na razie szału nie ma

[marekw]

Witku,z braku laku i ... .Może jeszcze przyświeci nim liście opadną.A coraz lepiej koloruje.

[Sebastian]

Zawsze coś... Tymczasem na Słowacji pełno krokusów

[sprocket73]

Trzeba było w końcu zobaczyć jesień w górach. Z powodu niepewnej pogody wybrałem dziwny cel. Wolentarski Groń, cokolwiek to znaczy.
Zaczynam w Świnnej przy cmentarzu. Po drodze padało, więc cieszę się, że nie pada



Jesień jest. Są już nawet drzewa bez liści.





Trochę przyświeciło na Wolentarski Groń. Ładnie tam. On ma być na koniec.







Idę sobie przez jesienny las.





Widoki z Kiczory.



Schodzę długim bezszlakowym grzbietem do Jeleśni. Zaczyna się przejaśniać.



No i pyk, apogeum kolorków.







Widok w stronę Babiej. Tam już biało.



Na dole w Jeleśni trochę inny świat.



Zachodzę Wolentarski Groń od tylca i atakuję przez rezerwat Gawroniec. Ale ciemna dzicz!



Zbliżamy się do szczytu. Na miejscu okazało się, że wg tabliczki ten szczyt to Gawroniec (tak samo jak rezerwat) a nie Wolentarski Groń.



Mniejsza o to. Ważne, że są kolorki.









Słońce kończy mi się w trakcie zejścia.



Ale do samochodu trafiam jeszcze "po jasnemu"



To był dobry pomysł, żeby jechać w góry

[Sebastian]

Cudowne kolorki i żadnych skałek

[marekw]

Ładnie.Ja walczyłem sam ze sobą,kolory czy mgiełki pod nogami.Wygrała biel pod nogami i na szczytach.

[sprocket73]

Poniedziałek z pogodową żyletą. Wraz z Ukochaną postanawiamy zwolnić się z pracy Beskid Makowski: Łysina i Kamiennik z Poręby.
Zaczynamy i od razu jest piękna jesień.



Go grzbietu dochodzimy bezszlakowo przez Parwkę.



W cieniu utrzymują się resztki porannego przymrozka.





Idziemy czerwonym w stronę Kudłaczy. W lesie już bardzo jesiennie.





Widoki w stronę Babiej.





Kolorki





Las na Łysinie.







Przełęcz Sucha.



Apogeum kolorków.







Las na Kamienniku.







W zasadzie im dalej, tym lepiej pod względem kolorków









Schodzimy do Poręby.



A na koniec jeszcze odwiedziny u Strzępka. To już 11 lat.



Wyglądało, że mogą być nici z tegorocznej kolorowej jesieni. Ale jak widać nie są