[Dobromił]

Dzień dobry.

W dniu 9.1.2024 doszło do epokowego wydarzenia.

Odbyła się Najbardziej Ekstremalna Wyprawa w Całej Historii Forum "Góry Bez Granic".

W składzie sześciu ludzi i jeden pies. 15 młodych nóg. Trzech młodzieńców z Forum. Trzy osoby namawiane do wstąpienia w te skromne progi.

Olbrzymia Góra Pilsko.

Minus 250 stopni. Wiatr w porywach do 650 km na godzinę. Śnieg wbijający się w kości. Słońce wypalające oczy.

Nasze doświadczenie pozwoliło nam przeżyć.

Dziękuję za uwagę.

[Adrian]

Czy ja to ja, czy ktoś inny ?

[Dobromił]

Ty.

[Adrian]

[Dobromił]

[marekw]

Troszkę wiało.Źle nie było,zeszliście bez pomocy GOPRu.

[Sebastian]

Dobromił jak zwykle przesadza, naczytał się karkonoskich kryminałów i tak mu wyszło. Aż tak źle nie było. Ale po kolei:

Ponownie przyszła prawdziwa zima i wtorkowo-środowe okno pogodowe, które należy wykorzystać - wreszcie się mogę wyrwać we wtorek z pracy. Mam pomysł, żeby jechać na górę, która jest fajniejsza od Babiej. Droga najkrótsza - z przełęczy Glinne, już szedłem nią trzy lata temu, śniegu było wtedy mało, ale miałem zajebiste morze mgieł w dole. Teraz śniegu jest mnóstwo, będzie okazja obejrzeć tamtejsze „chochoły" pod wierzchołkiem, ale na mgiełki nie bardzo jest co liczyć, będzie za zimno - prognozy pokazują minus kilkanaście stopni o poranku. Do wyjazdu dołącza Adrian oraz Dobromił z trzema osobami z KG Zdobywcy, chcę się umówić z nimi na przełęczy o 7:00 (a nóż mgiełki wypalą), ale upraszają mnie o początek pół godziny późniejszy, niech będzie.

Gdy jadę do Korbielowa, termometr pokazuje momentami nawet minus 22 stopnie, na prze czy Glinne jest ,,tylko" minus 13. Przyjeżdżam chwilę przed czasem, przebieram się i
czekam na resztę ekipy w samochodzie.

Ruszamy. Nad nami błękitne niebo, słońce powoli pokazuje się na zboczach, śnieg przyjemnie chrumka.




Bardzo Groźny Osobnik



Pierwszy postój, pierwsza dawka napojów regeneracyjnych.





Wg prognozy ma dziś bardzo silnie wiać, na przełęczy i tuż ponad jest praktycznie bezwietrznie, ale już wyżej w lesie zaczynają się silne podmuchy. Spotykamy turystę, który schodził z Pilska ze wschodu słońca, podobno było fajnie, choć bardzo wietrzno i nie było mgiełek w dole.

Idzie nas szóstka, dwie osoby w raczkach: ja i jedna dziewczyna ze Zdobywców.

Tradycyjnie - im wyżej, tym jest fajniej. Pojawia się słońce, zimowe warunki są jak trzeba. Ścieżka jest na razie dobrze przetarta.











Nad poziomem lasu pojawiają się pierwsze „schody" fragment dość stromego podejścia. Dziwnym trafem (przypadek?) przetarcie ścieżki się kończy, ale dajemy radę w suchym, luźnym śniegu.





Wychodzimy na poziom kosodrzewiny, która teraz praktycznie w całości jest schowana pod śniegiem. Tu wieje mocno, płatki śniegu wirują wokół, słońce świeci nad Tatrami, „chochoły" są imponujące, idziemy po nieprzetartej „desce" śniegowej. Jest klimat na „artystyczne" zdjęcia, mam nadzieję. Ten odcinek robi na mnie największe wrażenie.
















Tatary







Trochę zostaję z tyłu. Szkoda, bo brakuje mi w kadrze sylwetek naszych postaci, na szczęście Adrianowi też schodzi trochę na zdjęciach, więc to wykorzystuję.























Docieramy na Górę Pięciu Kopców i nielegalnie idziemy na Pilsko. Tu spotykamy więcej turystów, jak się okazuje, dziś większość ich idzie od strony Hali Miziowej. Aż do Pilska mamy „klimacik".








przypadkowi turyści pozdrawiają


Adrianowi się podoba


przed Pilskiem



Na szczycie Pilska nie ma mowy o jakiejś dłuższej posiadówie. Za mocno wieje. Robię kilka pamiątkowych zdjęć, nawet nie zakładam długiego zooma, bo wiatr wieje tak mocno, że ciężko o stabilność pozycji fotograficznej. Na szczęście byłem już zimą wcześniej na Pilsku przy doskonałej widoczności, więc co trzeba, to mam uwiecznione. Na Pilsku, jak to na Słowacji w częstym zwyczaju, na wierzchołku znajduje się drewniany krzyż.




Babia Góra


Tatry Zachodnie


Tatry Wysokie


Mała Fatra


Wielka Fatra

Nawiasem mówiąc, jestem na Pilsku trzeci raz zimą (a był też czwarta próba, nieudana), a na Babiej zimą byłem tylko raz. Zgadnijcie, dlaczego.
Robię jeszcze pamiątkowe zdjęcie części grupy (druga część już się zawinęła) i schodzę na dół. Przez chwilę przenikliwy wiatr wiejący od strony Babiej Góry daje mocno w kość i zawiewa na twarz, nawet kaptur od kurtki puchowej niewiele pomaga. Ale i tak wolę to niż trzydziestostopniowy upał w górach.



Schodzimy na Halę Miziową. Bardzo ładny szlak.


Dobromił z kijkami. Czy to już ten czas?




Wszyscy mi robią zdjęcia, taki jestem fotogeniczny?


koleżanka ze Zdobywców








Rysianka, Lysa Hora, takie tam


Beskid Śląski i śląski smog

Nadchodzi wiekopomna chwila, gdy Zdeklarowany Przeciwnik Raczków je zakłada. Aż się nie chce wierzyć.




jednak z raczkami lepiej



To prawdziwy cel naszej wycieczki


Były też lasery. Ciekawe, czy ktoś je jeszcze dostrzegł?



Stoki Pilska to są zajebiste tereny narciarskie, jeśli komuś nie przeszkadza wożenie się orczykiem. I nie ma tłumów!


Nareszcie!


Królowa

W schronisku na Hali Miziowej ucztujemy, część wycieczki popija Wyrafinowane Trunki. Dostaję jeszcze urodzinowe życzenia wraz z szarlotką, miły gest.





Wracamy czerwonym szlakiem, zejście w zasadzie bez historii poza tym, że raz gubimy szlak i tylko dzięki czujności Adriana nie schodzimy do Korbielowa. W zejściu ekipa dokańcza napoje energetyczne i to by było na tyle. Na drugi podobno było praktycznie bezwietrznie, nuda, brak klimatu i artyzmu.

[włodarz]

Coś jak owocowy czwartek na budowie

[marekw]

[Adrian]

Dużo fajnego na obrazkach

Klimat mieliśmy naprawdę świetny!

Zdjęcie jak w rozkroku (czytaj stabilna pozycja) Ty nam robisz fotę, Dobromił nam, a ja tobie, ale kombinacja

Kosmiczne obrazy ...

Dobromił jeszcze nie zakończył opowieści

[Dobromił]

[sprocket73]

[100]

Pogoda widzię dopisała.



Tu fajnie uwiecznione. Jak u Królowej Kier - biec jak szybko się umie, by stać w miejscu. I dwa razy szybciej w zawianej drodze na szczyt.

[Adrian]

Dramatyzm tej wyprawy został prawie idealnie opisany przez towarzyszy ...

Jeżeli o mnie chodzi, to była to moja druga najlepsza wycieczka na Pilsko zimą, pierwsze była z żoną i córką

Czy razem, czy osobno, oby więcej takich udanych wyjść, tego Sobienie wam życzę

[Sebastian]

Dobromile, spodziewałem się więcej dramatyzmu w opisach, niczym w karkonoskich kryminałach. Mało dramatycznych zdjęć z wirującym białym gównem, ale widać tendencje Artystyczne w Twoich zdjęciach - widać, że obracasz się we właściwych kręgach.