Za mną bardzo ciepła noc. Pora najwyższa pomyśleć o jakiejś moskitierze bo aż do samego rana spać nie dawały komary, które miały niezłą pożywkę
Pewnie gdybym miał dostęp do lustra i popatrzył w nie z rana to zobaczyłbym twarz całą w czerwonych bąblach
Bardzo szybko zbieram się do drogi wiedząc, że czeka mnie na początek podjazd. Lepiej pokonać go póki jest jeszcze znośna temperatura. O ile +30 o szóstej rano można nazwać znośną temperaturą
A dzień zapowiada się wyjątkowo upalnie. Łykam powoli kolejne metry wysokości. Cholera, musieli tą drogę poprowadzić po wszystkich najwyższych okolicznych wzniesieniach ? Wychodzi na to że tak !
Mijam miejscowość Evaggelistria. Nie udaje mi się znaleźć żadnego sklepu, a bardzo potrzebuję wody... Za Lechnas znajduje się muzeum II wojny bałkańskiej(29.06 – 10.08.1913). Był to konflikt zbrojny pomiędzy Bułgarią, a Serbią i jej sojusznikami(Grecją, Czarnogórą, Rumunią). Na wzniesieniu przy muzeum ustawiony pomnik przypominający tamte wydarzenia, a po obu stronach schodów wiodących do pomnika ustawiono popiersia greckich bohaterów wojen bałkańskich.
Słupek rtęci sięga już czterdziestu kresek. Doskwiera mi brak wody, aż tu nagle miłe zdarzenie. Przepycham korbami pod kolejne wzniesienie, mija mnie terenówka i jakieś sto metrów dalej zatrzymuje się na środku drogi. Podjeżdżam i wówczas przez okno wysuwa się dłoń z butelką wody ! Woda cholernie zimna, takiej właśnie potrzebowałem ! 1,5 litra wypijam naraz. Dobroczyńcami okazali się dwaj starsi panowie
Upał sprawia, że po trzech godzinach jazdy mam przejechane tylko 30 km. Do Salonik pozostaje drugie tyle... Jedyny plus taki, że przez kolejnych kilkanaście kilometrów będę mieć z góry. Łykam je w mgnieniu oka.
W Lete znajduję duży market. Robię spore zakupy, wydaję najwięcej pieniędzy na jedne zakupy podczas całego wypadu. Uzupełniam płyny.
By dotrzeć do Salonik muszę pokonać kolejne wzniesienie. Główną drogą rowerem nie wolno i jestem zmuszony szukać alternatywy. Nie jest to łatwe. Na błądzeniu tracę niepotrzebnie godzinę czasu
Jadę przez miejscowość Lagyna, oj ten podjazd dał nieźle popalić !
Po prawie ośmiu godzinach dzisiejszej jazdy w końcu docieram do Salonik celu tej wyprawy ! Czego się spodziewałem i jakie były plany na zwiedzanie, a no niczego się nie spodziewałem i nic nie planowałem. Chciałem tylko dotrzeć do tego miasta bo to był mój główny cel wypadu. Na zwiedzanie Salonik trzeba by poświęcić minimum dwa dni tyle tam miejsc wartych odwiedzenia.
A samo miasto jest drugim po Atenach największym miastem w Grecji. Znajdziemy tu zabytki rzymskie i bizantyjskie jak również osmańskie. Saloniki, a dokładniej 15 budowli znajdujących się w mieście, zostało wpisanych na listę światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO.
Przyznam szczerze iż nie przepadam za tak dużymi aglomeracjami. Jednak zaciskam zęby i przeciskam się przez zakorkowane miasto ku jego centrum. Gdzieś na zjeździe stojąc w korku robię zdjęcie pomnika-kaplicy na alianckim cmentarzu z okresu pierwszej wojny światowej - Zeitenlik. Jest to największy pierwszowojenny cmentarz na terytorium Grecji. Znajdują się tu groby żołnierzy serbskich, francuskich, brytyjskich, włoskich i rosyjskich oraz więźniów bułgarskich, którzy zginęli podczas walk na froncie w Salonikach podczas I wojny światowej.
Docieram do centrum. Jezdnie zakorkowane, a chodniki pełne turystów. W mieście niemal na każdym kroku trafimy na zabytkowy charakterystyczny kościół - w wielu przypadkach znajdują się one pod poziomem chodnika.
Jednymi z bardziej rozpoznawalnych zabytków z czasów rzymskich są Rotunda oraz Łuk Triumfalny Galeriusza. Łuk to w zasadzie jego skromne resztki. Powstał w 299 r. n.e. dla uczczenia zwycięstwa Galeriusza nad Persami i zajęcia ich stolicy Ktezyfonu w 298 roku. Był wykonany z czerwonego kamienia i bogato zdobiony. Odrobinę zdobień zachowało się do dzisiaj.
Rotunda miała być pierwotnie mauzoleum Galeriusza. Wybudowano ją w 304 roku. W późniejszych czasach zostało zamienione na kościół św. Jerzego. Oczywiście minaret stojący obok to pozostałość po czasach panowania osmańskiego gdy większość świątyń przemieniono w meczety.
Nadmorski bulwar ciągnący się przez prawie 5 kilometrów jest znakiem rozpoznawczym Salonik. Punktem charakterystycznym, a jednocześnie symbolem miasta jest Biała Wieża wybudowana przez osmańskiego sułtana Sulejmana Wspaniałego.
Na nabrzeżu stoi również sporych rozmiarów pomnik Aleksandra Macedońskiego.
Mimo nagrzanego powietrza i słabej przejrzystości powietrza widać po drugiej stronie zatoki Masyw Olimpu. Odległość w linii prostej to około 80 km. Co prawda Saloniki były moim celem i teraz powinienem się zastanowić nad drogą powrotną do domu, ale widząc Olimp decyduję się podjechać w jego okolice. Jeden dzień w te czy w tamte co za różnica
Kieruję się nadbrzeżem w kierunku zachodnim. Ciekawym miejscem, które mijam jest Plac Arystotelesa. Od placu wiedzie główny deptak w mieście do wcześniej wspomnianej rotundy. Wydaje mi się, że jest to jedno z bardziej zatłoczonych miejsc w Salonikach. Ciekawa tu architektura, wszystko zostało zbudowane w lustrzanym odbiciu. Są tu hotele i bardzo dużo restauracji, w których ceny na pewno są bardzo wysokie.
Wyjazd z Salonik zajmuje mi masakrycznie dużo czasu. Miasto opuszczam po 18stej. Kieruję się na zachód tak trochę na ślepo. Muszę poszukać mostu, którym przedostanę się na drugą stronę rzeki. Tereny są zupełnie płaskie i ogólnie zaczęło przybywać dość szybko kilometrów. Słońce robi swoje
Masyw Olimpu coraz bliżej...
Po kolacji ruszając w drogę dołącza do mnie kolarz. Daje mi koła i wiozę się tak przez ponad 20 km. Było to bardzo pomocne bo akurat była jazda centralnie pod wiatr, a średnia osiągnięta prędkość przeszło 30 km/h. Dopiero w okolicy Aiginio mamy pierwsze niewielkie wzniesienia. Następnie przez kilka kilometrów jedziemy obok siebie i rozmawiamy na tematy związane z rowerem. Alex mieszka gdzieś w okolicy Aiginio, ale mimo to jedzie ze mną jeszcze kawałek. Zawraca dopiero po zachodzie słońca. Odechciewa mi się dalszej jazdy. Zatrzymuję się na noc na najwyższym wzniesieniu w okolicy. Może jutro będzie jakiś wschód słońca
Statystyki dzień 11
I tym sposobem jesteśmy na półmetku relacji
Cała galeria dostępna pod adresem: https://photos.app.goo.gl/pYIgOdJirQewEeZv1
cdn
