07 sierpnia - piątek.
Ten dzień przeznaczyliśmy na dojazd i znalezienie kwatery. Planowaliśmy zatrzymać się w pensjonacie w m. Česká Kamenice, skąd blisko i do Szwajcarii, i do Gór Łużyckich. Wstępnie wybrane pensjonaty okazały się zajęte, co było dla nas zaskoczeniem. Taka sytuacja zdarzyła się nam w Czechach po raz pierwszy. Również w najbliższej okolicy nie znaleźliśmy nic wolnego.
Udaliśmy się więc do m. Valdek koło Rumburka. Tam na campie wynajęliśmy pokój z łazienką za rozsądną cenę i mogliśmy spokojnie zająć się planowaniem wycieczek na kolejne dni.
08 sierpnia - sobota.
Na ten dzień prognozowane są rekordowe upały. Wybieramy więc krótką trasę w pobliżu Czeskiej Kamenicy. Miasteczko prezentuje się bardzo ładnie.
W drodze na szlak naszą uwagę przykuwa kaplica - Poutní kaple Narození Panny Marie.
Jeszcze nie wiemy, że czeka nas uczta dla oczu.
Ołtarz z figurą Panny Marie Kamenické.
Witraże.
Sklepienie.
O historii kaplicy opowiada nam przewodnik. Kaplica jest znanym miejscem pielgrzymkowym i słynie z cudownych uzdrowień. Nie spieszymy się z wyjściem z kaplicy. Raz, że możemy po prezentacji podziwiać ją samodzielnie. Dwa - we wnętrzu panuje przemiły chłodek. Jednak nie kaplica jest naszym głównym celem. Wychodzimy więc na szlak a tu żar leje się z nieba. Nasze podchodzenie pod niewysokie przecież wzniesienia przypominało zdobywanie jakiegoś ileśtysięcznika. Parę kroków i odpoczynek, znów parę kroków i znów postój. Dobrze, że wzięliśmy duży zapas napojów.
Docieramy do pierwszej vyhlidki - Jehla.
Z niej widok na miasteczko. Najdalej po prawej Děčínský Sněžník.
Tu zamglony widok na Růžovský vrch oraz inne wzniesienia Czeskiej i Saskiej Szwajcarii.
Z Jehli kierujemy się ku skałkom z wykutymi ołtarzami. Nosi ono nazwę Bratrské oltáře i pochodzi z XVI-XVIIw. "Zbierający" Nepomuki powinni odwiedzić to miejsce. Przy wejściu do skał ustawiona jest figura świętego.
W drodze na kolejny punkt widokowy napotykamy wykutą w skale kapliczkę.
Droga prowadzi przez las sosnowy. Teren robi się bardziej nasłoneczniony, przez co w powietrzu unosi się intensywny aromat. Pachnie prawie jak kadzidło. Na kolejnej vychlidce: Tell - Platte robimy dłuższy popas w cieniu drzew podziwiając widoki i rozkoszując się zapachem lasu.
Kolejny punkt widokowy na naszej drodze to Ponorka. Kilka skał połączono tu mostkami. Jest ławeczka i opis widoków.
Ostatnią z vyhlidek jest Żaba. Właściwie przestała już pełnić tę funkcję, bo drzewa dokładnie zasłaniają cały widok.
Schodzimy do miasteczka zjeść coś ciepłego i wracamy do campu uzupełnić płyny po tak upalnym dniu.
Będę się po cichutku przyglądać dalszym dniom 
zdecydowanie bardziej niż beskidzkie. Zawsze mam wrażenie, że dzieje się zdecydowanie więcej, krajobraz bardziej urozmaicony, zmienny.
.
