Początkowo było pełne zachmurzenie i nawet opady śniegu, pokląłem trochę na nietrafione prognozy i się wypogodziło
Widok na Żar i Kiczerę.
W drodze na Czupel.
Czupel, ale jakoś tu inaczej. Najpierw zauważyłem że znacznie zmalał kopczyk kamieni, potem że nie ma tabliczek. Okazało się, że szczyt Czupla został przeniesiony jakieś 50 metrów obok, tam gdzie faktycznie jest najwyższe miejsce.
Widoki. Po lewej Magurka Wilkowicka. Po prawej pasmo Hrobaczej Łąki.
Idziemy w kierunku Magurki. Bardzo powoli, bo jest pięknie.
Zbliżenie na gałązki.
Dla mnie im węższa ścieżka tym fajniej.
Pozowana fotka przy schronisku, a dokładniej przy tej brzydkiej platformie widokowej.
Schronisko stoi.
Drzewo przy schronisku też.
Krzyż na Hrobaczej Łące.
Powrót w stronę Czupla.
Słońce coraz niżej. Las zaczyna zmieniać kolory na bardziej ciepłe.
Mam podobne zdjęcie z tego miejsca z jesieni.
I wycieczka powoli się kończy.
Miło upłynął dzisiejszy dzień. Wycieczka spontan okazała się bardzo udana
