Przez Tatry Bielskie

Relacje z Tatr polskich i słowackich.
Awatar użytkownika
Sebastian
Posty: 6238
Rejestracja: 2017-11-09, 17:18
Lokalizacja: Kraków
Kontakt:

Przez Tatry Bielskie

Postautor: Sebastian » 2020-08-22, 18:56

Obrazek

Taka to była dziwna wycieczka, że przeszliśmy pięć dolin, cztery przełęcze i żadnego szczytu nie zaliczyliśmy.

Ale po kolei. Wycieczka w Tatry Bielskie, położone na wschodnim skraju masywu tatrzańskiego, bardzo wyraźnie się różniące od sąsiadujących z nimi Tatr Wysokich. Zbudowane są z wapieni oraz dolomitów i bardziej przypominają Tatry Zachodnie oraz położony na drugim skraju Tatr masyw Siwego Wierchu. Liczne wychodnie skalne na grzbiecie tego pasma oraz strome trawiaste zbocza kojarzą się z kolei z Małą i Wielką Fatrą oraz Górami Strażowskimi. Czyli – mieszanka wybuchowa.
Grań Tatr Bielskich nie stanowi płynnej kontynuacji grani Tatr Wysokich, lecz jest ustawiona wobec niej pod kątem 90 stopni, tworząc wielką literę T. Podkreśla to tylko odmienność krajobrazową obu tych części tatrzańskiego pasma.
W Bielskich Tatrach, pomimo ich wielkich walorów krajobrazowych, nie ma wiele wytyczonych szlaków turystycznych. Żeby zrozumieć przyczynę tego stanu rzeczy trzeba cofnąć się aż do XIX wieku. Wtedy to właściciel tutejszych dóbr, Christian Hohenhole założył tu prywatny rezerwat łowiecki. Teren rezerwatu ogrodzono płotem, strzegli go strażnicy. Pasterze owiec zostali wyeksmitowani, ograniczona też została turystyka. Imć Hohenhole sprowadził do swojego rezerwatu obce gatunki: kaukaskie żubry i jelenie, amerykańskie bizony, ku uciesze polującego jaśniepaństwa. W 1936 rodzina Hohenhole sprzedała te tereny państwu czechosłowackiemu. Podobno propozycja sprzedaży była skierowana również do polskich władz, ale te nie były zainteresowane zakupem Tatr w okolicy Jaworzyny.
Po II wojnie światowej te tereny upatrzyli sobie komunistyczni dygnitarze do polowania przy wódeczce. Mieszkali podczas polowań w rządowym ośrodku w Jaworzynie i nie chcieli żeby turyści im przeszkadzali. Posunięto się nawet do zamknięcia w latach 1978-1980 najciekawszych szlaków Tatr Bielskich, m.in. prowadzących ich granią.
Po transformacji ustrojowej ograniczenia w zwiedzaniu Tatr Bielskich są utrzymywane, oficjalnie dla celów ochrony przyrody, a chyba tak naprawdę dla celów łowieckich, czego znakiem są liczne ambony myśliwskie rozstawione po tutejszych lasach. Myślę z podobnych „ekologicznych” powodów niedostępny dla turystów jest łatwy i niezwykle atrakcyjny widokowo, jak mniemam, masyw Szerokiej Jaworzyńskiej.
Aktualnie w Tatrach Bielskich są wytyczone trzy szlaki turystyczne:

- niebieski prowadzący z Jaworzyny Doliną Zadnich Koperszadów na Przełęcz Pod Kopą (a potem schodzący do Doliny Kieżmarskiej Białej Wody),
- czerwony ze Zdziaru na Przełęcz Pod Kopą,
- zielony prowadzący podnóżami Jatek z Tatrzańskiej Kotliny do Białego Stawu Kieżmarskiego.

I tyle.

Naszym pomysłem na wycieczkę przez Tatry Bielskie było zostawienie samochodu na parkingu przy wyciągach narciarskich w Zdziarze, przejazd rowerem do Jaworzyny i stamtąd przejście Doliny Zadnich Koperszadów niebieskim szlakiem i zejście do Zdziaru czerwonym. Potem tylko autem do Jaworzyny po rowery i powrót do Krakowa. Początek szlaku z Jaworzyny biegnie asfaltową drogą przez Dolinę Jaworową. Dochodzimy do Polany Pod Muraniem.

Obrazek
na lewo Jagnięcy Szczyt, na prawo Lodowy Szczyt

Obrazek
Murań

Obrazek

Tam szlak niebieski skręca w lewo i po chwili zaczyna biec wzdłuż Koperszadzkiego Potoku. Szeroka droga przygotowana jest jak dla jeepów, a przecież nie ma tu żadnych szałasów ani schronisk (patrz wyżej). Wapienna skała i dużo wilgoci sprawiają, że wegetacja jest bardzo bujna, dużo kwiatów, wielkie liście łopianu, wysokie pędy roślinności.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Pierwszy widok na Hawrań.

Obrazek

Widać uschnięte lasy świerkowe, dzieło niepozornego robaczka: kornika drukarza. Skąd w Tatrach świerki? Lasy świerkowe, które dominują obecnie w tatrzańskim reglu, zostały sztucznie nasadzone pod koniec XIX wieku m.in. staraniem Towarzystwa Tatrzańskiego i hrabiego Zamoyskiego. Pod koniec XIX wieku lasy tatrzańskie były bardzo przetrzebione za sprawą działalności hutniczej i górniczej w Tatrach. Właściciele huty w Kuźnicach prowadzili wręcz rabunkową gospodarkę leśną. Drzewo pozyskiwane w tutejszych lasach było palone w piecach, w których przetapiano rudę żelaza. Zdaniem przyrodników sadzenie świerka w Tatrach pod koniec XIX wieku nie było do końca przemyślane. Monokultura świerkowa po jej osłabieniu przez kornika drukarza jest bardzo podatna na wiatry halne, czego efektem wiele wiatrołomów w Tatrach. Obecnie Tatrzański Park Narodowy prowadzi po polskich stronie Tatr przebudowę lasów i w miejscach, w których wiatr halny przewrócił całe połacie lasów, nasadzane są występujące tu niegdyś buki, jawory i jodły z domieszką świerka. Ale to są wszystko procesy na dziesięciolecia.

Obrazek

Obrazek

Tymczasem my podążamy dalej koperszadzką scieżką przez lasy i coraz liczniejsze polany. Robię sobie dyskretne zdjęcie na mostku przy słynnej rzeźbie niedźwiadka uwiecznionej w tysiącach selfików (ja nie mam). Widać coraz więcej, w tym pierwszą z naszych przełęczy.

Obrazek

Obrazek
Hawrań i Płaczliwa Skała

Obrazek
Przełęcz Pod Kopą

Ścieżka zanurza się jeszcze na chwilę w leśnym tunelu.

Obrazek

Teraz już definitywnie wychodzimy na otwartą przestrzeń. Trochę ponarzekałem wcześniej na tutejszy system „ochrony przyrody”, ale jedno trzeba przyznać – szlak wytyczony jest pierwsza klasa! Mógł zostać poprowadzony dnem Doliny Zadnich Koperszadów, tymczasem od wysokości 1400 m n.p.m. wspina się on na północne zbocza doliny i prowadzi pięknymi łąkami pod Hawraniem i Płaczliwą Skałą. Można podziwiać okoliczne szczyty i pełne kwiatów zbocza.

Obrazek
Jagnięcy Szczyt

Obrazek

Obrazek
Jagnięcy Szczyt i Szeroka Jaworzyńska

Obrazek

Obrazek
grań Tatr Bielskich

Obrazek
Orla Perć i Wołoszyn na horyzoncie

Obrazek

Poniższa panorama jest dla mnie kwintesencją piękna Doliny Zadnich Koperszadów: wielka przestrzeń (którą bardzo lubię w górach, dlatego nie wybieram się na Wrota Chałubińskiego), bujna roślinność i piękny kształt doliny polodowcowej.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Szlak wiedzie na przełęcz jednostajnie i łagodnie pod górę. Dochodzimy na Przełęcz Pod Kopą. Widać jak na dłoni Jagnięcy Szczyt i początek pozaszlakowej ścieżki na niego.

Obrazek

Obrazek
Jagnięcy Szczyt

My jednak idziemy dalej, zamierzając odpocząć dłużej na Przedniej Przełęczy Pod Kopą, wznoszącej się nad Białym Stawem. Cieszymy się tu słońcem i pięknymi widokami.

Obrazek
Dolina Białych Stawów

Obrazek
panorama z Przedniej Przełęczy Pod Kopą

Obrazek

Obrazek
zbliżenie na Łomnicę

Obrazek
Jagnięcy Szczyt

Wracamy na Przełęcz Pod Kopą. Łąki tutejsze kwitną, rosną tu kwiaty podobne do mleczy, ale o wiele większe i z grubszymi łodygami (nie wiem, jakie to kwiaty, słaby jestem z botaniki). Ścieżka prowadzi zakosem na Wyżnią Przełęcz Pod Kopą (najwyższe miejsce na naszej trasie). Dla niecierpliwych jest skrót „na wprost”. Podziwiamy piękne widoczną stąd grań Jatek oraz Dolinę Przednich Koperszadów. Wszystko dookoła kwitnie.

Obrazek
panorama Tatr Bielskich

Obrazek

Obrazek

Obrazek
Jatki

Obrazek

Obrazek

Obrazek
Wyżnia Przełęcz Pod Kopą

Widać wyraźnie ścieżkę na Jatki. W miarę upływu godzin pogoda robi bardziej „tatrzańska” – znad Tatr Wysokich nadciągają ciemne chmury. Prawie w ogóle nie wieje, trudno określić jakiś kierunek ich przesuwania, po prostu kotłują się w górze. Widać też, że dalej za Tatrami jest słoneczna pogoda. Idziemy dalej, na razie łapiemy mniej i bardziej chmurkowe pejzaże.

Obrazek
Dolina Zadnich Koperszadów

Obrazek
Jagnięcy Szczyt na pierwszym planie

Obrazek
Wyżnia Przełęcz Pod Kopą

Schodzimy na ostatnią przełęcz dzisiaj: Szeroką Przełęcz Bielską, położoną pod Płaczliwą Skałą. Tu spędzamy dłuższą chwilę na podziwianiu i rozszyfrowywaniu panoramy Tatr Wysokich oraz na zastanawianiu się, czy po południu się rozpogodzi, jak to często w Tatrach bywa, czy też nie. Widać stąd wyraźnie ścieżkę wiodącą na Płaczliwą Skałę. Kusi, ale my schodzimy w dół.

Obrazek

Obrazek

Obrazek
na horyzoncie Wysoka, Rysy i Niżne Rysy

Obrazek
Lodowy Szczyt

Obrazek
gra świateł i cieni

Szeroką Dolinę, którą początkowo prowadzi zejście, upodobały sobie kozice i świstaki, nietrudno tu o spotkanie. Zresztą kozic jest dużo w całych Tatrach Bielskich. Widzimy kilka kozic, niestety dość daleko, oraz świstaka przed swoją norką. Robię mu kilka zdjęć, systematycznie podchodząc coraz bliżej z aparatem. Świstak w końcu mnie zauważa i powoli wycofuje się do swojej norki. Ale zdjęcie jest!

Obrazek

Kontynuujemy schodzenie ciesząc się na bujną roślinność Szerokiej Doliny. Ale coś mi zaczyna padać z nieba, które zresztą na chwilę przybiera tę niezwykłą barwę, która mówi „zaraz pierdolnie burza”.

Obrazek

Zejście czerwonym szlakiem jest krótkie, za to treściwe (czytaj: strome). Jak tam popada, to będzie cyrk ze schodzeniem. Na szczęście póki co deszcz pada niewielki i ciepły, za to robi się strasznie parno. Nie zakładam kurtki przeciwdeszczowej wychodząc z założenia, że wolę być mokry od deszczu niż od potu.

Obrazek

Obrazek

Po chwili zaczyna się jazda. Zejście z Bobotów do Tiesznaw i zejście z Południowego Grunia na Małej Fatrze to jest nic, zaprawdę powiadam wam. Stromo, dużo śliskich kamieni (wapień) i panująca na całej trasie lekka wilgoć powoduje, że nawet bez deszczu źle się schodzi. Mamy nadzieję, że ten padający lekki deszczyk nie zmieni się w ulewę, która jeszcze bardziej utrudni zejście. Chowam dla bezpieczeństwa aparat do plecaka, musicie wybaczyć, że mam tylko to jedno zdjęcie z zejścia. Ale lufa jest! Tylko dzięki aktywnemu użyciu kijków nie zaliczyłem ani jednej „gleby”.

Obrazek

Przekraczamy granicę lasu i wchodzimy do Doliny Do Regli. Tu już się schodzi przyjemniej, choć szuter leżący na leśnej ścieżce może być zdradliwy. Co ciekawe, pomimo rosnącej wokół wilgotnolubnej roślinności, dnem doliny początkowo nie płynie potok, pewnie woda znika gdzieś w wapiennym podłożu.

Obrazek

Obrazek

Dopiero później pojawia się woda w strumieniu, jest okazja opłukać się w zimnej wodzie.

Obrazek

Po przejściu krótkiego odcinka Doliną Białej ścieżka prowadzi nas lekko pod górę do drogi przecinającej Zdziar.

Obrazek

Na parkingu czeka nasz samochód. Znajduje się tam stacja narciarska, czynna jest też restauracja. Wchodzimy z nadzieją na zjedzenie czegoś dobrego, ale okazuje się że o godzinie 18.30 kuchnia jest już nieczynna, można nabyć jedynie zimne napoje. Chociaż tyle. Kupujemy picie i szukamy ciekawego miejsca do klapnięcia. Na werandzie nie zachęcają okna z pleksi, z kolei na zewnątrz ławy ustawione są tak, że budynek zasłania większość widoku na Tatry. Idziemy na zdziarską łąkę, by tam przy zimnej Coli i Kofoli podziwiać popołudniowe Tatry Bielskie. Pięknie wyglądają z tego miejsca, hej.

Obrazek
Ostatnio zmieniony 2020-08-23, 09:07 przez Sebastian, łącznie zmieniany 3 razy.
Awatar użytkownika
Dobromił
Posty: 14659
Rejestracja: 2013-07-09, 08:33

Postautor: Dobromił » 2020-08-22, 19:14

Świetna wycieczka. Najpiękniejsza łąka Tatr, cudne miejsca widokowe, trochę historii. Brawo !

P.s. Popraw ten Jarząbczy w podpisie Jagnięcego ;)
Decyzją administracji Dobromił otrzymał nagany :
- za obraźliwą formę wypowiedzi oraz ironizowanie na temat innych użytkowników forum
- za niecytowanie w postach wypowiedzi, do których się odnosi
- za relację przypisaną do niewłaściwego działu
Awatar użytkownika
Adrian
Posty: 9904
Rejestracja: 2017-11-13, 12:17

Postautor: Adrian » 2020-08-22, 19:21

Dużo pięknych zdjęć!
To jest Jarzębczy, czy Jagnięcy? ;)

Obrazek

Tam jest super, muszę zaglądnąć na mapy :)

P. S
Pisałem w momencie kiedy Łukasz wrzucił swój post (nie widziałem go) dla trgo zwracam uwagę na ten Jarzębczy ;)
Ostatnio zmieniony 2020-08-22, 19:23 przez Adrian, łącznie zmieniany 1 raz.
Awatar użytkownika
Sebastian
Posty: 6238
Rejestracja: 2017-11-09, 17:18
Lokalizacja: Kraków
Kontakt:

Postautor: Sebastian » 2020-08-22, 19:29

Już poprawiłem.
Awatar użytkownika
sokół
Posty: 12375
Rejestracja: 2013-07-06, 09:41
Lokalizacja: Bytom

Postautor: sokół » 2020-08-22, 20:04

To jest piękna trasa. Sam robiłem ją z młodą trzy lata temu, ale w odwrotnym kierunku. Teraz już pewnie sam wiesz, dlaczego... :o-o

Pięknie Ci wyszły cienie z Szerokiej Przełęczy. Ale wcześniej, w pełnym słońcu wcale nie jest gorzej!
Do czego się przyczepić.... Hmm, brak selfie z misiem!

Szlak na Jatki to kiedyś był mój cel numer 1. Ta graniówka musi być zajebista!
Awatar użytkownika
Dobromił
Posty: 14659
Rejestracja: 2013-07-09, 08:33

Postautor: Dobromił » 2020-08-22, 20:08

Jest.


Miałem być dzisiaj w Bielskich ale piątki bywają niebezpieczne.
Decyzją administracji Dobromił otrzymał nagany :

- za obraźliwą formę wypowiedzi oraz ironizowanie na temat innych użytkowników forum

- za niecytowanie w postach wypowiedzi, do których się odnosi

- za relację przypisaną do niewłaściwego działu
Awatar użytkownika
Sebastian
Posty: 6238
Rejestracja: 2017-11-09, 17:18
Lokalizacja: Kraków
Kontakt:

Postautor: Sebastian » 2020-08-22, 20:21

sokół pisze:To jest piękna trasa. Sam robiłem ją z młodą trzy lata temu, ale w odwrotnym kierunku. Teraz już pewnie sam wiesz, dlaczego... :o-o

Pięknie Ci wyszły cienie z Szerokiej Przełęczy. Ale wcześniej, w pełnym słońcu wcale nie jest gorzej!
Do czego się przyczepić.... Hmm, brak selfie z misiem!

Szlak na Jatki to kiedyś był mój cel numer 1. Ta graniówka musi być zajebista!


Trasa jest piękna i owszem. Ten kierunek był podyktowany faktem, że potem nie chciało mi się zapylać rowerem pod górę z Jaworzyny do Zdziaru. Ale nie ma co narzekać, gdybyśmy szli w odwrotną stronę, to nie miałbym tak pięknych widoków z Doliny Zadnich Koperszadów. Czyli w sumie wszystko się dobrze zgrało. A co do zejścia: będę miał co wspominać, tak jak ów słynny młodnik pod Policą.

A co do selfie z misiem, to mogę dorzucić jako bonus dwa zdjęcia z naszej wycieczki z 2016 roku:

Obrazek

Obrazek
Awatar użytkownika
sokół
Posty: 12375
Rejestracja: 2013-07-06, 09:41
Lokalizacja: Bytom

Postautor: sokół » 2020-08-22, 20:40

Sebastian pisze:Ten kierunek był podyktowany faktem, że potem nie chciało mi się zapylać rowerem pod górę z Jaworzyny do Zdziaru


Tak, jest to mocny argument. Ja tam wykorzystałem wówczas komunikację publiczną, zostawiłem auto w Jaworzynie i na Zdziar wjechaliśmy słowackim autobusem. :rol Tylko to były inne czasy. Bez wirusów. :o-o
Awatar użytkownika
Sebastian
Posty: 6238
Rejestracja: 2017-11-09, 17:18
Lokalizacja: Kraków
Kontakt:

Postautor: Sebastian » 2020-08-22, 20:47

To akurat nie miało nic wspólnego z koronawirusem.
Ostatnio zmieniony 2020-08-22, 20:48 przez Sebastian, łącznie zmieniany 1 raz.
laynn

Postautor: laynn » 2020-08-23, 08:26

Moim zdaniem dobrze dobrany kierunek trasy. Super zdjęcia. Grań Bielskich najbardziej kusi mnie w T. ;)
Awatar użytkownika
sprocket73
Posty: 5935
Rejestracja: 2013-07-14, 08:56
Kontakt:

Postautor: sprocket73 » 2020-08-23, 09:44

Czyli nie tylko ja doszedłem do wniosku, że to najładniejszy rejon Tatr ;)
Trzeba będzie zrobić kiedyś graniówkę. Wystarczy przebrać się za myśliwego i już jest legalnie ;)
Awatar użytkownika
Adrian
Posty: 9904
Rejestracja: 2017-11-13, 12:17

Postautor: Adrian » 2020-08-23, 11:21

To jakie przejście polecacie najbardziej?
Ze Zdziaru w stronę Tatrzańskiej Kotliny, czy z Jaworzyny po Kotlinę?
I jak to wygląda później z powrotem autobusem do któregoś punktu?
Ostatnio zmieniony 2020-08-23, 11:28 przez Adrian, łącznie zmieniany 1 raz.
Awatar użytkownika
Sebastian
Posty: 6238
Rejestracja: 2017-11-09, 17:18
Lokalizacja: Kraków
Kontakt:

Postautor: Sebastian » 2020-08-23, 20:14

Adrian pisze:To jakie przejście polecacie najbardziej?
Ze Zdziaru w stronę Tatrzańskiej Kotliny, czy z Jaworzyny po Kotlinę?
I jak to wygląda później z powrotem autobusem do któregoś punktu?


Jak widzisz, koncepcje są dwie, każda ma swoje wady i zalety. Ja uważam swoją za lepszą, mimo fatalnego zejścia do Zdziaru, Sokół chyba z tego powodu wybrał odwrotnie. Autobusy w wakacje jeżdżą mniej więcej raz na godzinę, poza sezonem rzadziej.

Aktualny rozkład: http://sadpp.sk/cest/pppri/706425.pdf
Awatar użytkownika
sokół
Posty: 12375
Rejestracja: 2013-07-06, 09:41
Lokalizacja: Bytom

Postautor: sokół » 2020-08-24, 09:42

Każda z tych koncepcji ma swoje plusy i minusy, jak zapewne zauważyłeś.

Jest jeszcze trzecia koncepcja - Zielony Staw Kieżmasrki - można przecież przy okazji machnąć tamten rejon (Bądź schronisko Szarotka) - można wtedy albo olać Koperszady, albo z PPK wejść na Szeroką bielską, wrócić i zejść Koperszadami. Cokolwiek nie wybierzesz, przy dobrej pogodzie będziesz zachwycony. Co do autobusu to jednak zdecydowanie polecam Ci od niego zaczynać, a schodzić na pewniaka do auta.
Awatar użytkownika
Adrian
Posty: 9904
Rejestracja: 2017-11-13, 12:17

Postautor: Adrian » 2020-08-24, 21:13

Seba sory że w twoim temacie
A jak jest z parkingiem w T. Jaworzynie, bo z tego co widzę, to tylko na poboczu chyba :-/?
I autobusem do T. Kotliny

Kto jest online

Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 19 gości