Czasami warto wybrać się w najbliższe otoczenie rodzinnego miasta. Beskid Żywiecki jest nudny, Beskid Mały poczeka. Nawiedziłem Beskid Śląski.
Nawiedziłem 25.8.19 w towarzystwie dwóch koleżanek. Turystek długodystansowych, Znakarek PTTK. Jako turysta ceniący trasy krótkie, z dużą ilością postojów ( czy to w terenie czy to schronisku ) wyczuwałem podstęp, chęć turystycznego mordu.
Znakarki chciały iść z Ostrego niebieskim szlakiem na Skrzyczne. Rozdarłem szaty, przemówiłem, namówiłem, zamąciłem Im w głowach, roztoczyłem wizję turystycznej przygody. Poszliśmy na Kościelec. Na początek żółtym szlakiem, a potem w bok.
Uwielbiam ten szczyt ( 1022 m ), bywam w każdej porze roku. Polecam znajomym – panie Znakarki były tam pierwszy raz. Zaskoczyła mnie bujna roślinność, w której na pewno ukrywał się zwierz.
Po zasłużonym odpoczynku ( Piknik na Skale ) ruszyliśmy w stronę żółtego szlaku, a potem zielonym weszliśmy na Malinowską Skałę ( 1152 m ). Fajny szczyt, fajne skałki na szczycie i pod. Obecnie Malinowska oferuje zacne widoki. Pamiętam jak rósł tam drzewostan pamiętający Bolesława Śmiałego.
Tak mi się tam podobało, że aż zdobyłem skalę od strony Skrzycznego. Znakarki poprosiły mnie o powtórkę i upadek bo „nie widziałyśmy jeszcze GOPR – u w akcji” ale odmówiłem.
Tak nam się ten zielony szlak spodobał, że deptając go dotarliśmy do Schroniska pod Baranią. Po drodze wchodząc lub mijając z boku : Zielony Kopiec ( 1152 m ), Gawlasi ( 1076 m ), Magurkę Wiślańską ( 1140 m ) i Baranią Górę ( 1220 m ).
Schronisko zmienia się na plus.
W drodze powrotnej ponownie nawiedziliśmy Baranią i Wiślańską. Z niej skręciliśmy w prawo – czerwonym szlakiem na Magurkę Radziechowską ( 1108 m ), a potem zielonym obok Murońki, przez Halę Ostre do Ostrego. Ten ostatni odcinek pokonaliśmy w zacnym tempie – od Baraniej i Węgierskiej Górki nadciągała burza. Mimo to sporo osób szło w górę. A było to parę dni po tragedii w Tatrach …
Podsumowując – przeszliśmy 32 kilometry. Było fajnie.
ale teren wart każdego kilometra.
