Pogoda zachęcała do użycia nóg dolnych - namówiła nas. Nas czyli Prezesa, Łukasza i Łukasza. Wyjazd z Żywca o 6.03, wjazd na parking pod Kościeliską o 7. 43. Uroczyste zakupienie biletów nastąpiło o 8.03. Dostojny powrót na parking - 14.12.
Dziękuję.
W międzyczasie poszliśmy, weszliśmy, zasiedliśmy i zeszliśmy ze szczytu o nazwie Ciemniak. W przeszłości był nazywany np. Pikiem Gomułki. Teraz możecie go nazwać jak chcecie, kandydatur sporo w okolicy.
W Kościeliskiej powitały nas dwa koty - próbowały zjeść zamarzniętego, malutkiego zwierza o wyglądzie myszki z długim ryjkiem. Co na to ekolodzy ? ! Nas nie atakowały więc poszliśmy dalej i przed mostkiem skręciliśmy w lewo, następnie przekroczyliśmy mosteczek i wkroczyliśmy na szlak w kierunku Ciemniaka. Śnieg twardy, widoki miłe, słoneczko na razie schowane. Turysty inne też były. I to nawet sporo ich było. Co miało swoje plusy - słoneczna zima sprzyja górskim niewiastom. Marszowym krokiem docieramy pod Piec. Oddajemy pokłon Giewontowi, siadamy, śniadamy. Ale nie po tam poszliśmy co by dojebać do Pieca. Poszliśmy tam zdobyć Ciemniaka. Pisząc w skrócie - zdobyliśmy.
Jakie widoki są z Ciemniaka każdy wie tak więc nie będę ich opisywał
Albo ... No dobra - widać np. Tatry Zachodnie i Tatry Wysokie. Oraz w oddali inne góry. Np. Beskid Żywiecki.
Na szczycie spędzamy kilkanaście minut. Pozdrawiam Kolegów po naszej prawej ręce - myślę nad innym biznesem
W ramach powrotu zasiedliśmy na Chudej Przełączce. To mogło być wróżbą na przyszłość - siedem chudych weekendów. Ale niekoniecznie tak będzie. Siedząc na śniegu wypatrywaliśmy czy z nieba nie zlatuje Wolf. Niebo tego dnia było zapełnione - widzieliśmy balony, samoloty i paralotniarza. WOT nie zestrzeliły ich. Czas iść - przeszliśmy bokiem Chudą Turnie i jazda w dół. Było tak ciepło, że kurtki zostały zdjęte, skarpetki przewietrzone a czapki schowane. Oczywiście do czasu - lasy wyrosły przed nami. Po drodze Towarzysz Prezes ratuje jedną osobę przed stratą czekana, a potem drugą przed wywrotką przy zjeżdżaniu w rakach. Mógłby pracować w Domu Dobroci.
Wkraczamy do Kościeliskiej, przemykamy i docieramy do parkingu. Kotów nie było. Poszliśmy coś zjeść.
Dziękuję za uwagę.
P.s. W Ogłoszeniach napisałem o rękawiczce.
