Beskid Żywiecki jako pierwsze odwiedzone pasmo w 19tym roku.

[buba]

Poza tym ja jadę na jeden dzień. Może wyjazd w tereny mi nieznane, na kilka dni, znów spowodowałby u mnie dreszcz emocji

To chyba nie do konca kwestia dlugosc wyjazdu czy tego, ze jest to teren nieznany. Ja jadac na 2 godziny rowerem na Bobrek mialam dreszcz emocji i to solidny!

Co do pogody. Ja chyba od dzieciństwa nie zmokłem w górach

Nie chcialbys moze pojechac z nami kiedys w Karpaty ukrainskie? Fundujemy przejazd wyzywienie i flaszke codziennie

Buba, zwracam uwagę, że ja nie jestem takim turystom jak Wy, wędrujący wiele dni po górach. Bardzo chcę taką turystykę uprawiać...ale jeszcze jakiś czas.
Ja jestem klapkowicz, który raz na jakiś czas jedzie na jeden dzień w góry, czasem na dwa dni.

Chyba nas przeceniasz

My tez nie zawsze jezdzimy na dlugie wyjazdy! Jednodniowki tez potrafia sprawiac mega frajde. Wiesz poki co to jednym z bardziej udanych wyjazdow, na ktorych bylam, byl pewien wypad na Gore Swietej Anny w 2010 roku - na poltora dnia - bo w sobote do 14 pracowalam. I ten wypad byl jakis magiczny - nie mam pojecia dlaczego.. Bo szalu nie bylo - patrzac z boku byl taki jak setki innych wyjazdow. Ale cos go roznilo. Nie mam pojecia co.. Moze mi ktos jakis prochow dosypal do herbaty jak bylam za krzaczkiem? Czasem wydaje mi sie, ze nie jest wazne gdzie pojedziemy i urok wyjazdu nie zawsze zalezy od terenu, ktory przemierzamy. Ze to cos zabieramy ze soba w srodku albo przylatuje z wiatrem Moze to glupio zabrzmialo ale historia naszych wyjazdow to wybitnie potwierdza. Czasem wyjazd na weekend wspomina sie jakby trwal 2 tygodnie - i na odwrot! Acz jest to zupelnie nieprzewidywalne i ciezko to ocenic przed wyjazdem..

Co Wam tak inni na szlakach przeszkadzają ?

Mysle, ze to wszystko sie sprowadza do tego po co sie jezdzi w gory. Kazdy pewnie ma inne powody - i w moich powodach miejsca na tłum nie ma No chyba ze to jest zlot forum to inna sprawa!

To jest akurat bardzo ciekawa sprawa, nad którą tez się czasem zastanawiam, choć bardziej w stosunku do samego siebie.
Czy gdybym nie wziął aparatu/zapomniał, to miałbym tą samą frajdę? A może szedłbym byle przejść, bo i tak zdjęć/pamiątek nie będzie.
Kiedyś owszem, robienie zdjęć (w moim przypadku) było rzeczą drugo-trzeciorzędną, bo kliszy mało, aparat kiepski, więc zdjęcia sporadyczne albo w ogóle. A teraz przy cyfrówkach w zasadzie bez ograniczeń.

I wniosek mam taki, że gdybym zapomniał aparatu na trasę której nie znam, idę pierwszy raz to oczywiście bym się wkurzył ale samą wycieczką delektował do granic. Natomiast na szlaki często uczęszczane, które na pamięć znam, byłby poirytowany faktem, że może nie będę miał jakiegoś nowego ujęcia tego samego miejsca Albo faktem, że nie mam możliwości znalezienia jakiegoś nowego, ciekawego ujęcia z tej samej trasy. Natomiast samo przejście 10 raz tej same trasy bez aparatu było by mdłe.

PS>Buba, czy miałabyś tak samo udany wyjazd na Polesie czy Gruzję, gdyby okazało się, że aparat zostawiłaś w domu?

Ja tez kiedys o tym myslalam (zwlaszcza w te momenty kiedy mi sie zjebal aparat na wyjezdzie) i brak aparatu napewno by mi mocno pokrzyzowal frajde z wyjazdu. Ale gdybym miala mozliwosc miec ze soba aparat z jednym guzikiem, ktory robi zdjecia bardzo złej jakosci, nieostre, ciemne czy cale zasnieżone albo w ciapki - to juz by bylo ok. Moja obsesja pamiatek i dokumentacji bylaby zaspokojona.

sama sobie zaprzeczasz - przecież wschód/zachód słońca (o ile jest widoczny) oznacza dobrą pogodę

Dla mnie tak. Ale ostatnio gdzies w jakiejs grupie czytalam żale, ze zachod slonca byl zmarnowany bo nie bylo odpowiedniej ilosci chmurek i byl kiczowaty/powtarzalny/malo spektakularny/nijaki itp

Albo że przez cały tydzień w podlaskim piździ jak w kieleckim?

Jakby non stop lalo to wiadomo, ze do dupy. Bo czlowiek zaraz jest caly mokry i duza szansa ze sie przeziebi. Bo ani zrobic ogniska ani siasc na trawie ani pod sklepem. Nie cierpie jak na wyjezdzie leje czy jest zimno. Ale gdyby np. caly wyjazd bylo zachmurzone niebo i bylo w miare cieplo i nie lalo to bym uznala, ze wyjazd udany (o ile inne czynniki by dopisaly) i by mi nie przeszkadzalo ze zdjecia z wyjazdu sa szare i ciemne.

Choc z drugiej strony dziwnie czasem wychodzi - bo najbardziej udane "Podlasie" bylo wedlug mnie to w 2012 roku.. A wtedy mielismy najgorsza pogode. I mimo to jakos bylo najfajniej, najciekawiej, najweselej. Czy gdyby caly czas bylo slonce byloby jeszcze fajniej? Tego juz sie nigdy nie dowiemy!

[sprocket73]

Zdjęcia robię od 15 lat.
Wcześniej nie robiłem i nawet miałem teorię, że aparat jest przeszkodą w odbieraniu klimatu gór. Liczy się to co się czuje, to co się myśli, obrazy zachowane w pamięci.
No i cóż - zmieniło mi się. Aparat kupiłem spontanicznie, zacząłem pstrykać, z czasem stawało się to dla mnie coraz ważniejsze. Na szczęście mój fotograficzny rozwój zatrzymał się zanim zdjęcia stały się ważniejsze od gór Jednak jak się już robi zdjęcia, to pogoda ma znaczenie, głównie chodzi o słońce.

[włodarz]

W szoku jestem jak została odebrana moja relacja. Aż tak narzekałem?

Zrobić Ci listę?

[laynn]

Zrób

[nes_ska]

Taka Neska to jest w nich co tydzień, więc nawet jak nie będzie widzieć nic, to sobie odbije w następny weekend

Hyhy Uwielbiam mgłę co jakiś czas Warunki pogodowe, które mi faktycznie przeszkadzają, to rzęsisty deszcz, który sprawia, że wszystko masz mokre. Drugą jest śnieg, w którym się zapadasz po dupę, bo jest to bardzo męczące. Poza tym może być mgła, sypiący śnieg, chmury, wiatr

Pamiętam jak szliśmy raz w Jesionikach po teoretycznie pięknym szlaku, tylko że nie widzieliśmy nic Eco się wkurzał całą drogę, a ja i tak się cieszyłam jak dziecko i robiłam zdjęcia tego "niczego", a później przyszedł Robert ze swoim aparatem i swoimi magicznymi zdjęciami, i pokazywał nam, jak na tym szlaku jest bajecznie :d

Czy gdybym nie wziął aparatu/zapomniał, to miałbym tą samą frajdę?

Ja też na pewno nie Jak raz przez przypadek wzięłam na wschód słońca cudzy aparat zamiast swojego (;dddd) i okazało się, że niezbyt umiem obsłużyć canonowe suwaczki, więc nie zrobię żadnego zdjęcia, to było mi nawet trochę przykro

[laynn]

No cóż dla mnie fotografia to zaraz po górach moje największe hobby. Lubię robić zdjęcia. A zdjęcia robić każdy może, trochę lepiej, trochę gorzej
Jak rozwaliłem pierwsza lustrzankę, to był dramat

[buba]

i okazało się, że niezbyt umiem obsłużyć canonowe suwaczki, więc nie zrobię żadnego zdjęcia, to było mi nawet trochę przykro

Nie bylo opcji "auto"? wydawalo mi sie, ze w kazdym aparacie jest?

[nes_ska]

Nie bylo opcji "auto"? wydawalo mi sie, ze w kazdym aparacie jest?

Robić zdjęcia wschodu słońca na trybie auto? To nie jest dobry pomysł

[Piotrek]

Bardzo to pokrzepiające, że nikt nie dorabia ideologii i nie uprawia mistycyzmu jakoby to zdjęcia nie były ważne, bo przecież góry to tylko duchowe uniesienie
Nie ma sie co oszukiwać-pstrykanie fotek po drodze nadaje w pewnej części sensu takich wycieczek. Nie jest dominujące ale ważne, bo to jednak dokumentacja pewnej części życia. Teraz jest łatwiej bo i technicznie jest to prostsze - nie ma klisz, są karty i nieograniczona możliwośc.
Z resztą, ja sam bardzo często przeglądam zdjęcia z różnych wyjazdów, szczególnie tych starszych i gdyby nie te zdjęcia pewnie wiele bym zapomniał miejsc, nastroju, ciekawych chwil.

[buba]

Nie bylo opcji "auto"? wydawalo mi sie, ze w kazdym aparacie jest?

Robić zdjęcia wschodu słońca na trybie auto? To nie jest dobry pomysł

No ale jak nie ma innego? Z dwojga zlego? Ja bym wolala na auto niz wcale

[Sebastian]

oglądam te zdjęcia i brakuje mi na nich biegającego po śniegu Tobiego

[laynn]

Sebastianie, ależ ja nie mam psiego towarzysza

[Sebastian]

wiem, wiem, ale oglądałem ostatnie zdjęcia Sprocketa z wycieczki na Małą Fatrę i jakoś tak mi się to skojarzyło

[Dobromił]

Piotrek napisał/a:
Czy gdybym nie wziął aparatu/zapomniał, to miałbym tą samą frajdę?

ja wiem, że nie. I nie tylko w górach, ale np. na wakacjach. Robienie zdjęć to dla mnie taka sama ważna część wyprawy, jak np. picie miejscowego piwa No chyba że nie biorę aparatu specjalnie, co rzadko, ale czasem się zgadza.

Co racja to racja. Tak samo ważne jest dla mnie późniejsze przeglądanie zdjęć i wspominanie.

Jedyne miejsce gdzie nie zabrałem / nie zabiorę aparatu to austriacko - niemieckie obozy koncentracyjne. Z powodów ( dla mnie ) moralnych.

[ceper]

Jak rozwaliłem pierwsza lustrzankę, to był dramat

To se kupujesz nową, bardziej wypasioną. Same plusy...

Sebastianie, ależ ja nie mam psiego towarzysza

Jak nie rozwiążesz problemu lustra, to poświęć swe zaskórniaki i będziesz miał. Odradzam owieczkę, bo nie wyrobisz. Nie na szlaku, lecz finansowo. I najlepiej kundelka, który będzie poszczekiwał na innych za Ciebie. Niech będzie z niego jakiś pożytek (inne pożytki to te w kuwecie i poza nią).