Trudny teren, turystyczny teren

dagomar · Dołączył: 15 Sie 2013 Posty: 1273 Skąd: z nizin

Są miejsca oznaczone w przewodnikach jako kluczowe dla danej drogi, których się nawet nie zauważa, a są problemy, o których nikt nie wspomniał, a które wydają się nie do ugryzienia. Osobiście najbardziej nie lubię n.p. ukośnych kominków, w których zawsze wydaje mi się, że mnie odrzuci od ściany oraz przechodzenia przez żeberka na drugą stronę, gdzie tyłek muszę zadrzeć wyżej, niż dłonie. Nie przeszkadzadza mi natomiast teren nawet mocno pionowy, granie i różne konie - takie rzeczy lubię.
Wiem skądinąd, również z obserwacji, że z tym bywa zupełnie różnie i idąc z grupą najpierw jesteś bohaterem wśród nieudaczników, a potem płaczesz i włosy rwiesz z głowy, gdy inni po drugiej stronie zdążyli już zjeść kanapki

sokół · Dołączył: 06 Lip 2013 Posty: 12257 Skąd: Bytom

Fajne zagadnienie.

Swego czasu, jak pierwszy raz szedłem rohaczami, to wyszukiwałem na mapie te "trudne" miejsca i sprawdzałem w terenie. Nic się nie zgadzało, ale warunki były dobre.

Jakbym miał Ci teraz podać te najgorsze miejsca dla mnie to z co najmniej jednego byś się usmiał.

Jedno to zachód Janiszewskiego, pod MSW, miałem tam pietra, bo były trawki mocno pocięte i lufa jak ch...

Drugie, z czym miałem kłopot, to batyżowiecka próba.

A trzecie to... :lol

Lodowa Przełęcz od Teryho. No nie wiem, jakoś mi nie siadła (chociaż to pewnie moja wina, bo sobie ubzdurałem omijanie śniegu i spuściłem w dół kilka ton kamieni na Magdę, przy czym sam nie wiem jakim cudem utrzymałem się na skale)

Trudność to pojęcie względne, zależne od człowieka i od warunków, jakie w danej chwili panują.

dagomar · Dołączył: 15 Sie 2013 Posty: 1273 Skąd: z nizin

Jeśli chodzi o Batyżowiecją Próbę, prawdopodobnie ją ominąłem, bo nic podobnego przy zejściu nie spotkałem, trawersowaliśmy ze żlebu stale w prawo i w końcu wyszliśmy na dno doliny już niedaleko Batyżowieckiego Szczytu. Z Lodowej musieliśmy zejść kiedyś do Terinki po zlodzonym sniegu bez żadnego wyposażenia zimowego - to było w początkach przygody z Tatrami - w Terince był nocleg, a pora późna - wrażenia podobne do Twoich - ja rąbałem butem stopnie, a żona udawała, że nie umiera ze strachu. Miewałem "przerastające mnie" miejsca najczęściej z powodu pogody, bądź lodu, bywało, że się najadłem strachu, bo chciałem pójśc nieco inaczej, a wrócić się nie dało, miewałem niebezpieczne przygody z otarciem się o śmierć, ale z własnej woli, w piekną pogodę, bez żadnego zabłądzenia zapchaliśmy się raz - w ubiegłym roku schodzęc z Pośr. Spadowej Przełęczki do Czarnego Stawu - już ze 100 metrów od jeziora dość pionowa, ale niewysoka skałka - no nie wiedziałem, jak mam zejść, ani w tę, ani w tamte - rozpacz, pod skałką płat lodu - więc ani zeskoczyć, no wtedy jedyny raz myślałem poważnie o TOPRze lub noclegu na zboczu. W końcu już o zmierzchu się udało, z dołu skałka wyglądała wręcz śmiesznie - nie mogliśmy zrozumieć, dlaczego nas nie chciała puścić

Dobromił · Dołączył: 09 Lip 2013 Posty: 14357

Lekko osiwiałem przy zejściu ... wodospadem w jednym ze żlebów pod Pośrednią Granią. Z miejsc turystycznych bardzo nie lubię zejścia z Kozich Czub.

Tatrzański urwis · Wysłany: 2014-03-08, 23:08

Pamiętam że pod Wysoką miałem problemy kiedy pomyliłem drogę i wchodziłem cholernie stromym żlebem i będąc już na znacznej wysokości nie wiedziałem co dalej robić bo nade mną była ciasna szczelina prawie nie do przejścia na którą musiałbym się podciągnąć do góry a która była już kilkanaście metrów nad ziemią , i wtedy zaświtała mi w głowie myśl żeby dzwonić do braci Słowaków o pomoc tylko że koszty poniósłbym kosmiczne ( nie miałem wykupionego ubezpieczenia ) . Zebrałem się jednak w sobie i wszedłem na niewielką półkę skalną szerokości może pół metra zawieszoną kilkanaście metrów nad ziemią która była na lewo ode mnie i po przebyciu kilku metrów byłem na szczycie. Jeszcze tego samego dnia miałem lekkiego stracha schodząc z Ciężkiego szczytu takim wąskim przejściem które wychodziło potem na szeroką półkę skalną. Ale to wszystko było niczym w porównaniu z tym co przeżyłem wtedy na Sokolicy wspinając się i wiedząc że za chwilę pewnie spadnę i zginę. Teraz już wiem że śmierć rzeczywiście przychodzi cicho i bezszelestnie i że nawet nie poczułbym żadnego bólu kiedy odchodziłbym z tego świata bo była tak naprawdę o włos ode mnie.

dagomar · Dołączył: 15 Sie 2013 Posty: 1273 Skąd: z nizin

Basia Z. · Dołączyła: 06 Wrz 2013 Posty: 3550 Skąd: Chorzów

Nie wiem jak Urwis, ale kiedy ja kiedyś spadłam w skałkach z wysokości około 4 m, kiedy przychodziłam solo jakiś bardzo rzęchowaty i kruchy kominek i wyrwałam chwyt wielkości piłki futbolowej (skończyło się bardzo poważnym skręceniem nogi w kostce, ale na szczęście nic ponad to) - to po pierwsze wydawało mi się, że lecę bardzo długo, a po drugie jedyną myślą jaka mi przyszła do głowy było "o k.... a więc jednak".

Wilczyca · Wiek: 55 Dołączyła: 28 Lut 2014 Posty: 260

Na tatrzańskim na filarze Świnicy mieliśmy założone stanowisko na takiej odstrzelonej dużej szafie, Staliśmy na tym i mieliśmy za pipant tej skały założoną asekurację. Kiedy ostatni z nas poszedł do góry ta szafa sie urwała. Najpierw był szoki i niedowierzanie. Później pomyślałam, że Duch Gór chyba mnie jednak lubi. I tego sie trzymam

Tatrzański urwis · Wysłany: 2014-03-09, 22:05

Vision · Wysłany: 2014-03-10, 07:48

Ja najbardziej to nie lubię, zwykłych płyt, gdzie nie ma żadnego punktu zaczepienia, zawsze mam wrażenie, że zaraz się poślizgnę na tej płycie i polecę i to nawet jak jest tam w miarę płasko. No ale kiedyś miałem takie do dupy buty i się poślizgnąłem na takiej w miarę płaskiej płycie i chyba do dzisiaj przez to mam jakąś schizę.

A druga rzecz jakiej nie lubię, to stromych trawersów zimą, idąc do góry może być nie wiadomo jak stromo i idzie mi się dobrze, ale w bok już zawsze mam jakieś dziwne myśli, że zaraz objadę i polecę.

Dobromił · Dołączył: 09 Lip 2013 Posty: 14357

Precz z urwistymi trawami !!!

Basia Z. · Dołączyła: 06 Wrz 2013 Posty: 3550 Skąd: Chorzów

TNT'omek · Wysłany: 2014-03-10, 10:09

Kiedyś w Alpach Lienzkich robiliśmy we 4 osoby taką fajną ferratę "Panorama". Technicznie jak najbardziej nam odpowiadała, ale panoram nie było za wiele, bo pojawiło się dużo chmur burzowych. Dość strome podejście po płytach ale tylko na nogach...idę pierwszy. Wchodzę w chmurę i czuję ,że wszystkie włosy stają mi dęba. Na rękach , nogach i głowie...I ten odgłos , takich mikro trzasków, jakby zwarcie w gniazdku...Wypiąłem lonżę ze stalówki i wołam do reszty żeby zrobili to samo. Spieprzaliśmy stamtąd , bez asekuracji (dobrze ,że w tym miejscu było tak A,B) gdzie pieprz rośnie.Strachu najedliśmy się niemało. Później w przewodniku przeczytaliśmy ,że ten szczyt ściąga pioruny i walą w niego jak w tarczę

TNT'omek · Wysłany: 2014-03-10, 10:30

I jeszcze jedno zdarzenie ciekawe wg mnie;)
Blauspitze-Taury Wysokie- Austria. Trawersujemy dosyć strome zbocze. Kamienista ścieżka, jest OK. Naszą trasę przecina Ogromny jęzor śniegu. Obejść się go nie da...Nachylenie jest spore, więc wszyscy się skradają, żeby nie pojechać. Czekany i raki zostały w aucie, mamy tylko kije trekkingowe. 7 osób już przeszło, ja idę ostatni. Krok po kroczku... i jebud! śnieg się załamuje i wpadam po pas. Nogi dyndają w powietrzu, a 1,5metra pod butami zapierdziela wartki górki potok. Od razu pomyślałem ,że jak wpadnę to woda porwie mnie pewno dziesiątki metrów w dół. Woda mnie nie przerażała, ale jej nurt i to ,że tarmosiło by mnie pod śniegiem

Z pomocą Ducha Gór i poradami kumpli (nikt nie wrócił , bo cholerstwo załamało by się do reszty) jakoś wylazłem z opresji

dakOta · Dołączyła: 01 Sty 2014 Posty: 1037 Skąd: Kraków

Góry Bez Granic » Góry » Rozmowy o górach » Trudny teren, turystyczny teren	Idź do strony: 1 2 »