. Po wapieniach Do tego na części szlaku są takie trudności, że wielu by je porównało do niejakiej ( mitycznej ) Orlej Perci. Nic to - wiedzieliśmy co nas czeka A czekały na nas np jeziora w Dolinie Siedmiu Triglavskich Jezior ( ponoć jest ich tam dziesięć ). Przy Podwójnym Jeziorze występuje schronisko. Nasz pierwszy nocleg. Dotarliśmy tam ( Gosia, Łukasz i Łukasz ) po 4 godzinach i 50 minutach. Jako ostatni Nic to - pokój czekał, jadalnia też. Cena noclegu to chyba 24 euro ( z opłatą klimatyczną ). Posiadacze AV otrzymali odpowiednią zniżkę. Ceny posiłków to np 8 euro za gęstą zupę z mięsem, 6 i pół euro za inną zupę i 7 i pół euro za makaron z mięsem, 10 i pół euro za gulasz z polentą ( ? ). I 1, 80 za pyszną herbatę. Takie ceny są tam od lat i należy być przygotowanym. Amen. Piwo kosztuje 4 euro, pół litra wody gazowanej 2, 30 euro. I z tego co kojarzę takie ceny są we wszystkich schroniskach. Spisek cenowy 
Koniec dnia pierwszego.
Przed nami droga do Kocy na Dolicu ( 2151 m ). Róznica wysokości niby niewielka ale ... Np trzeba było wejść na ponad 2300 żeby potem ruszyć do boju w dół Przez niejakie Hribarice - czyli kamienną pustynię. Tak w ogóle to te Alpy powyżej pewnej wysokości ( wg mnie około 2200 - 2300 m ) stają się strasznie monotonne i pozbawione roślinności. I wody latem Ale niżej to roślinność mają bujną. Te Hribarice to była piękna katorga Polecam Wszystkim mistykom, zwłaszcza tym co sądzą, że w Tatrach są męczace trasy Zwłaszcza podejściowe do schronisk Gdy przeszliśmy tą patelnię to myśleliśmy, że już wyłoni się Koca na Dolicu . Taaa .... 
Cudne zejście zakosami po drobniutkich kamieniach a potem długi trawers masywu Kanjavca ( myszołowa ). Z widokiem po prawej na Dom Planika pod Triglavom. I tak oto nasza dzielna czwórka dociera do celu. Jak się okazalo druga czwórka ( dwójkami ) poszła od razu na Kanjavec ( 2569 m ) i zeszła z niego do schroniska. Ale to okrutne typy a nie spokojne turysty. Jka np ja . Jak już dotarli do schroniska to zostawilismy im dokumenty do zameldowania się i w trójkę ( jeden kolega odmówił ) udaliśmy się na szczyt. Wg znaków 90 minut, byliśmy w 75 Ha Po drodze jedno trudne miejsce, kominek ubezpieczony liną. Co do ich ubezpieczeń - występują liny stalowe, kołki, małe klamry i większe klamry. "Tatrzańskich łańcuchów" brak. I tak lina może iść przez 30 - 40 metrów bez przerwy. Warto mieć silne ręce górne i brak strachu przed ekspozycją. W tym temacie to są bardzo "wyraziste" góry. Docieramy na szczyt, witaja nas czarne ptaki i zeszyt szczytowy. Trzeba się wpisać. Dla Gosi i Lucjana to najwyższy szczyt w życiu Gratuluję Wam !!! Siedzimy kilkanaście minut i dostajemy prezent - chmury poszły w dal i pojawił się ON. Niejaki Triglav. Wcześniejsza czwórka GO nie widziała 
A dla nas pojawił się w pełnej krasie ; czasami ubarwionej chmurami. No to czas na podziwianie Bydlaka I liczenie ludzi przy Aljazev Stoup. Tłumnie tam było. Schodzimy drogą wejściową, odbieramy łóżka w pokoju ośmioosobowym ( 4 piętrowe ) i czas na wieczór dyskusji.
Może jeszcze nie za rok ale kto wie co będzie do końca dekady
Dwójka szturmowa była w 105 minut, ostatni ( będą kiedyś pierwszymi 
) w 165 m. Początek trasy to delikatne zakosy szeroką ścieżką, używaną w latach I WŚ przez muły z zaopatrzeniem. W ogóle w tych górach jest bardzo dużo pamiątek z obu wojen światowych. Pogoda z rana idealna - słońce dopiero wstaje za grani, trochę wieje, widoki wspaniałe. Mi.in. na Kocę na Dolicu i na Kanjavec. I pojawiający się raz za razem Triglav. Przed nami atak na Triglavsko Skrbino, malutką przełęcz, z której idzie w lewo droga na Triglav, a w dół trasa do Planikov Dom. Na Skrbino wchodziłem w 2011 roku, po przejściu Bambergov Pot - najtrudniejszej trasy turystycznej na Triglav. Tylko, że wtedy , z racji późnej pory i pogody zeszliśmy do Planikov. Pętla Aljazev - Planikov zajeła nam wtedy 11 i pół godziny. Na Triglav ( przez Mały Triglav ) weszliśmy na drugi dzień. Tym razem plan dnia się udał. Przed wejściem w żleb pod Skrbino zakładamy kaski i rękawiczki. Do zejścia do Triglavskiego Domu na Kredaricy ( 2515 m, ich najwyżej położone schronisko ) warto mieć to na sobie. Wchodzimy wolno, jest to rzeczywiście trudny szlak. I do tego dwustronny a kilka osób już wracało. Krok za krokiem, z paroma miejscami dla fotografa docieramy do pośredniego celu. I wita nas piękny widok, nie ograniczony ścianami żlebu. Pod nami Planikov Dom ( 2401 m, nazwa znaczy szarotka ) a po lewej wyłania się ściana Małego Triglava ( 2725 m ) z szeregim maszerujących granią. Triglav patrzy na nas z góry. Do ataku. Tym odcinkiem szlaku na Triglav jeszcze nie szedłem więc byłem ciekawy jak on wygląda. I fajnie wyglądał Ale daliśmy sobie radę zwłaszcza Gosia, która w dzielny sposób zdobyła szczyt !!! Docieramy na szczyt po 165 minutach i mordeczki nam się cieszą Dla 6 z naszej grupy było to pobicie rekordu wysokości z dnia poprzedniego, Tadek był drugi raz na Triglavie, a ja 5 Wszystkimi trasami turystycznymi. No cóż - pas w dłoń i niech tradycji stanie się za dość - spranie pasem po tyłku nowych zdobywców Triglava ( 2864 m ). Uczyniłem to 
Widokowo jest pięknie - widać nawet Grossglockner w Austrii. Pod nami Dolina Vrata z Aljazev Dom, trochę w prawo piękny zestaw szczytów - od Cmira do Rjaviny, i z Kredaricą ze schroniskiem. A pośrodku tych szczytów stoi Dom Valentina Stanica ( 2332 m ) . Spałem wcześniej w obu, byłem też na 5 szczytach w okolicy. Polecam Rjavinę ( 2530 m ) - trudne i sympatyczne bydle. Ale wracamy na Triglav. Wchodzimy do Aljazev Stoup ( ich zabytek narodowy ) i oglądamy w nim dookólną panoramę. A że widoczność doskonała to można poznać nazwy tych szczytów Po obowiązkowym zdjęciu na szczycie ( w składzie 6 osobowym ) ruszamy dalej - na Mały Triglav. Trudną granią, z wieloma ubezpieczonymi miejscami - albo na odwrót - z niewieloma miejscami bez ubezpieczeń. Warto tam się trzymać liny - i wąsko i nie równo, i często ostro w dół. Tak docieramy ma Mały, czytając po drodze kilka tablic pamiątkowych. Np dla ofiar piorunów. Na prawo idzie szlak do Planikov, a w lewo na Kredaricę. Poszliśmy na lewo ( prosiłbym o nie wyciąganie debilnych wniosków ). W dalszym ciągu sporo kominków, żlebów, trawersów z ubezpieczeniami. I co raz więcej kołków wbitych w ścianę - zawsze mnie stresowały. No i mogliśmy dostać po łbie kamieniami - ale akurat przed wejściem na ten odcinek zatrzymaliśmy się ... Kolejne trawersy, ostatni kominek i jesteśmy u podnóża ściany Małego Triglava Czas na kolejne gratulacje A potem mielismy odpoczynek w Triglavskim Domu na Kredaricy, wpisaliśmy się do księgi ( były moje wcześniejsze wpisy ) i poszliśmy obejrzeć Kaplicę Matki Boskiej Śnieżnej. Z ławami z podpórkami z rogów koziorożców. Kolejnym punktem programu było zdobycie Kredaricy ( 2540 m ). Wysokość zacna ale w rzeczywistości jest to ... płaskowyż Z fajnym widokiem na schronisko i ścianę Triglava. I z kamieniem widokowym pod szczytem. Zrobilo sie trochę pochmurnie więc nie zwlekając poszlismy dalej - szlakiem pod Małym Triglavem do Planikov Dom. Dla nas Wszystkich był to kolejny nowy szlak. Prawie w całości był to trawers, z trzema miejscami ubezpieczonymi linami. I po 45 minutach meldujemy się w Planikov. A razem z nami przybyły chmury. Zasiadamy przed schroniskiem, witamy się z piesami alpejskimi ( Sprocket !!! ruszaj w Alpy !!! ) i trochę lenimy się. Nabuzowani lenistwem ruszamy na ostatni odcinek tego dnia - do Kocy na Dolicu. Szlak podobny do tego do Planikov choć sporo dłuższy. i Bardziej urozmajcony widokowo i góra - dół - góra - dół. Pojawił się Vodnikov Dom ( 1817 m ), który nawiedzimy ostatniego dnia. I po ładnych paru godzinach wracamy do miejsca wyjścia. Triglavska pętla wyszła w całości
Czasowo to do Vodnikov około 2 godzin, a do Kocy 3 i pół. Przy okazji, prawie na sam koniec, odwiedziliśmy drugi wodospad, Mostniški slap -malutki ale milutki. Można powiedzieć, że zaczeliśmy i skończyliśmy na wodospadzie. W tym czasie gdy 7 osób wypoczywało pod Kocą, ósmy - Robocop skoczył do Ukanc po busa. A bo lubi chodzić. Zapakowaliśmy się, zjechaliśmy do Starej Fuziny ( Starej Huty ) i skorzystaliśmy z Bohinjskiego Jeziora. Bo w Kocy na Dolicu były pewne wodne ograniczenia
Piotrek pisze:Panie Kolego - krajobrazy bajeczne.
Rzekłbym nawet romantyczne ale mi to połączenie z Tobą zgrzyta
Graty wielkie dla całej ekipy, dla tych co znam i co nie znam.
Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 30 gości
