W niedzielę wróciliśmy do domu, urlopowy niedosyt zżerał mnie od środka, potrzebowałem gór, ale nie takich małych. Potrzebowałem Tatr, żeby się sponiewierać i poczuć ból mięśni w nogach i zakwasy dzień po !
Poniedziałek wieczorem Iza mówi że w środę ma być pogoda … Nie dotarła chyba do mnie ta informacja i spokojnie idę spać.
Dopiero wtorek otwiera mi oczy i to szeroko
Jadę zatankować auto, kupić euro i coś o czym kompletnie zapomniałem, zarejestrować się na eHranica.
Oglądane pogody, pokazują coś co do mnie nie może trafić, ma być zaj..iście zimno
lekko zdziwiony warunkami jakie zapowiadają, wyciągam słynne kolorowe getry i bluzę termiczną, dochodzą rękawiczki, czapka i oczywiście komin, spodnie wybieram też te na chłodniejsze dni, całe szczęście że mają rozpinane wywietrzniki na udach, bo byłbym ugotowany 
I tak przygotowany poszedłem spać! Taaaa spać, zawsze kiedy mam jechać w Tatry i trzeba by było się wyspać, nie zaśniesz za cholerę !
Budzik dzwoni 1.35 ! Jak zawsze wstaję od razu nigdy nie uleguję, nie używam żadnych drzemek, nie oszukuję
Wszystko przygotowane dzień wcześniej, rano ogarniam tylko termosy i oczywiście poranną kawę.
Wyjeżdżam jakieś 30 min szybciej niż zakładałem, jadę jak zawsze na Żywiec i dalej przez Krowiarki, granicę przekraczam w Jurgowie bez żadnych kontroli, w Szczyrbskim Jeziorze jestem zaraz po 6.00, parking pusty.
Wysiadam z auta i czuję że zima czai się za rogiem, no nic, jak już przyjechałem to idę
Wchodzę na główną ulicę i widzę z daleka zegar z datą, godziną i temperaturą ! jak tu na dole jest 4.5 stopnia, to co będzie na górze
Wszędzie mgła i guzik widać, są jakieś przebłyski ale zaraz nikną za mgłą, mam nadzieję że wyżej będzie lepiej i z taką nadzieją idę.
Zza szczytów zaczyna się wyłaniać słońce, jednak jeszcze przez jakiś czas muszę iść w cieniu, na dobre w słońce wchodzę zaraz za drugim mostkiem
i w tedy świat zaczyna się drastycznie zmieniać, temperatura wzrasta, getry i bluza termiczna które mam na sobie zaczynają mnie gotować. Chcąc nie chcąc musiałem się rozbierać na szlaku, całe szczęście że są te wywietrzniki w spodniach 
Za mną mgła wlewa się w Doliną Mięguszowicką, co w pewnym momencie zaczyna mnie niepokoić, bo mgła idzie za mną coraz wyżej i wyżej … Może wystraszy się Szatana i zawróci
Więc w towarzystwie Szatana idę przez dolinę podziwiając otaczające mnie mury skalne, te Słowackie robią na mnie większe wrażenie, a może to On to powoduje …?
Biała maź leje się dalej, z lewej strony też nadchodzi, wiem że nie mam już żadnych szans i nie zdążę wejść na górę za nim dopadnie mnie mgła
Nie godząc się z takim losem próbuję przyspieszyć, lecz czuję jakbym próbował wspinać się po wydmie której zbocza obsuwają się z pod nóg …
Docieram na przełęcz, mgła wchodzi zaraz za mną, mało tego od strony Glinianej Doliny wchodzi również
coś się pojawia żeby zaraz zniknąć
jakieś dalekie widoki
zaczyna się wlewać
mur "szatana"
Bardzo ładny !
kiedy oglądałem ten zygzak z Chłopka jeszcze nawet nie myślałem że nim pójdę ...
cieszę się widokami póki są
Spoglądam w stronę szczytu i myślę sobie, hmmm to kawałeczek, a na szlakowskazie pisze 45 minut
.gif)
Idę w górę, kawałek za przełęczą grupka Słowackich robotników naprawia szlak, kilku (Romów)stoi, a dwóch Słowaków robi, gdy wracałem układ sił się zmienił i było odwrotnie
Mgła w natarciu ! Wchodzę na wierzchołek i widzę, a w zasadzie nie widzę ! że wierzchołek jest dalej, sporo dalej
Gramolę się na szczyt pstrykam co się akurat da i schodzę trochę poniżej w małą wnękę skalną i tam urządzam sobie krótką przerwę.
Widzę że przede mną zaczyna coś się dziać, więc wyciągam aparat i próbuję wyłapać szczyty kąpiące się w gęstej mgle … a może to omamy, brak tlenu na takiej wysokości może je powodować, a może Szatan maczał w tym paluchy i pokazywał mi latające szczyty !?
Staję nad przepaścią kolejny raz, (szlak tan oferuje piękne przepaście) bynajmniej nie po to żeby zakończyć swój żywot, lecz by podziwiać dzieło natury !
w nocy faktycznie musiało przymrozić
Zwidy, czy latające szczyty
nad przepaścią
co widać po środku, Rysy ?
Powrót na przełęcz i kolejna krótka przerwa, połączona z leżakowaniem.
Ludzi sporo, jedni schodzą inni dopiero podchodzą, po drodze spotykam masę ludzi idących w górę mimo późnej już godziny, część idzie tylko do stawów pytając czy daleko jeszcze …
Zaczynam czuć kłucie nad kolanem, w sumie to już norma że coś tam kłuje, stopy również zaczynają się odzywać, ale chyba oto mi właśnie chodziło
(a dzisiaj jest ból łydek i zakwasy)
Mozolnie schodzę noga za nogą, przy stawach mgła która utrzymuje się przez długi czas, więc nie zawracam sobie głowy fotkami, po prostu idę.
Na rozstajach skręcam w stronę schroniska, zapachy jedzenia kręcą mną jak w tańcu, niestety kolejki powodują nagły brak apetytu, kupuję znaczek schroniska i wychodzę. W knajpce trochę dalej udaję mi się kupić Kofole, którą szybko wypijam i ruszam w stronę symbolicznego cmentarza, akurat gdy do niego dochodzę słyszę jak helikopter leci na akcję w pobliskie szczyty, oby nic poważnego.
Zwiedzam zachwycony, kolorowe krzyże i tabliczki przymocowane w skałach robią wrażenie, cmentarz jest spory, jak na symboliczny.
Ruszam dalej, wybrałem szlak zielony, niepotrzebnie bo nic specjalnego oprócz śliskich korzeni i lasu tam nie ma
Ostatni widok który zwiastuje rychły koniec wycieczki, to skocznia, cieszę się że ją widzę
I taka to była wycieczka.
