Góry Bez Granic

Dobry.

W głowie tylko Chłopek i Orla, co ludzie widzą w tych dwóch szlakach ...?
Nie wiem co ludzie widzą , ja chciałem (chcę) sprawdzić czy rzeczywiście są takie trudne jak mówią ? Chłopek był moim głównym celem górskim na ten rok i udało się go zrealizować, więc jestem zadowolony z tego faktu ogromnie
Z mojej perspektywy Chłopek jest trochę przereklamowany ze swoją trudnością, ale każdy ma inne odczucia, co do trudów wycieczki.

Trasa miała 23 km i zajęła nam jakieś 7 godz.

Pobudka, prawie standard 1.00 a wyjazd 2.30 rano. Nikt normalny sam sobie tego nie robi i jeszcze niby czerpie z tego przyjemność Ile razy wstając nad ranem zastanawiałem się po co ja to robię ? Można jechać do SPA albo na jakieś baseny, a ja przepocony i wyczerpany cieszę się że jestem na górze
Ostatnio moja żona mi powiedziała "Bo ty jak nie dostaniesz w pi.de, to uważasz że wycieczka jest nie udana " coś w tym jest
O 5.30 płacimy frycowe parkingowemu i chwilę później jesteśmy już w drodze do Morskiego Oka. Pod schroniskiem ludzi brak, kilku na krzyż, jakaś młoda para robi sobie zdjęcia ślubne. Cisza i szum wody, pysznie ...
No to wio ! Zanim się obejrzałem już byliśmy na przełęczy, jakoś ta trasa szybko zleciała
Pogoda dopisała i to bardzo, słońce nas trochę przypiekło, ale jak by miało być inaczej w lecie. Na całej trasie spotkaliśmy zaledwie kilka osób, na przełęczy było kolejnych kilka, czyli tłumów brak, jednak to prawda że na Chłopka chodzi o wiele mniej ludzi, na Rysy szły całe pochody, a my na luzaku

Braterski duet







KUdłate kwiatki









Wracając zrobiłem sobie prysznic

Resztki śniegu na szlaku



Każdy sobie daje radę po swojemu

A to rzeczywistość przy morskim Oku


I taka to była wycieczka.

To jest jeden z kilku szlaków, który mnie interesuje. Mimo wielu przeczytanych opinii, że właśnie jest on, tzn opinia o nim przesadzona. Tj o trudnościach tego szlaku.
Fajnie wyszedł kolor wody.

laynn pisze:To jest jeden z kilku szlaków, który mnie interesuje. Mimo wielu przeczytanych opinii, że właśnie jest on, tzn opinia o nim przesadzona. Tj o trudnościach tego szlaku.
Fajnie wyszedł kolor wody.

W internetach piszą i mówią że trudny i niby w pierwszej trójce najtrudniejszych, po polskiej stronie, a później oglądasz you tube i widzisz na Tatromaniaka ludzi którzy w idą w trampkach z butelką wody w ręku 😉 i sobie myślisz, chyba przesadzają.
Kolor wody i klify porośnięte zielenią, jak za granicą 😉

Skała przy klamrach jest trochę niekorzystnie uwarstwiona. Przy jesiennym oblodzeniu trampki mogły by nie wystarczyć nawet z butelką wody.

Adrian 17 pisze:Z mojej perspektywy Chłopek jest trochę przereklamowany ze swoją trudnością, ale każdy ma inne odczucia, co do trudów wycieczki.

Pod tym względem wg mnie też, ale uważam, go za jeden z najpiękniejszych szlaków w polskich Tatrach, ale to kwestia gustu. Jak dla mnie szlak jest piękny.

PS: A kiedy ta Orla?

To jest ten ze szlaków, który swego czasu zrobił na mnie piorunujące wrażenie i do dziś mam go w pamięci.

Nikt normalny sam sobie tego nie robi i jeszcze niby czerpie z tego przyjemność

I to jest kwintesencja górskich oszołomów, bez względu na porę o której trzeba wstać

Ja do pierwszych widoków zza okna samochodu, mam ochotę zawrócić/stanąć na parkingu i iść spać

Zgadzam się że szlak jest piękny, a Orla pewnie w przyszłym roku i pewnie na dwa razy. Chyba że jeszcze w tym roku uda się zrobić pierwszą część, mam na to miesiąc, później jestem uziemiony ☹️

Dla mnie pierwsze widoki zawsze są po minięciu Babiej, jak wyjeżdża się z lasu i w tedy już morda się cieszy

Zawsze mi się marzył Chłopek, ale jakoś nie wyszło. Teraz muszę jeszcze trochę poczekać, bo właśnie zdałam sobie sprawę, że nadal mi się marzy.

Iva pisze:Zawsze mi się marzył Chłopek, ale jakoś nie wyszło. Teraz muszę jeszcze trochę poczekać, bo właśnie zdałam sobie sprawę, że nadal mi się marzy.

Mi się marzył tylko dwa lata 😉

Ja jeszcze 2 poczekam albo i dłużej, bo raczej 4-letniego syna nie będę tam ciągać

To jest genialny szlak, ale... widzicie, ja miałem problemy. Nie do góry, tam nie było żadnych kłopotów... ale kojarzę, że w dół już mi wcale tak łatwo nie było.

Adrian, a jak rozumiem, koło 12 byliście z powrotem nad Morskim Okiem. Nie myślałeś, żeby się dobić jeszcze? Chłopek w sumie piękny, ale o 12 szkoda wracać..

Adrian 17 pisze:Ile razy wstając nad ranem zastanawiałem się po co ja to robię ?

A ja w góry wstaję z przyjemnością. Najczęściej budzę się sam, kilka-kilkanaście minut przed godziną na którą mam ustawiony budzik. Im większe wyzwanie tym łatwiej przychodzi mi wstać.

Na "Chłopku" byłem tylko raz w życiu. Straszony przez mamę, że to najtrudniejszy szlak, zostawiłem go na koniec tatrzańskich podbojów. Były to jeszcze czasy przed-zdjęciowe, początek lat 90-tych. Pamiętam, że niestety byłem rozczarowany łatwością. Może dlatego, że nastawiałem się na coś naprawdę trudniejszego niż Orla/Rysy. Widoków nie pamiętam, może były chmury, a może nie zwróciłem uwagi... tak, kiedyś byłem mniej wrażliwy na piękno Tego samego dnia zrobiłem jeszcze Rysy.

sokół pisze:To jest genialny szlak, ale... widzicie, ja miałem problemy. Nie do góry, tam nie było żadnych kłopotów... ale kojarzę, że w dół już mi wcale tak łatwo nie było.

Adrian, a jak rozumiem, koło 12 byliście z powrotem nad Morskim Okiem. Nie myślałeś, żeby się dobić jeszcze? Chłopek w sumie piękny, ale o 12 szkoda wracać..

Sokół, o ile dobrze pamiętam to Lecha Free koło schroniska pilismy 12.30.
Byłem z bratem, który nie chodzi po górach, raczej od święta 😉 a w sumie nie brałem nic innego pod uwagę ... Fakt, problem mógłby być przy zejściu w jednym miejscu (według mnie) , gdzie przez parę/naście metrów jest bardzo sypki piarg, jak gruby piach z kamieniem. Chyba nawet widać to miejsce na zdjęciu z prostą ścieżką w górę.

sprocket73 pisze:

Adrian 17 pisze:Ile razy wstając nad ranem zastanawiałem się po co ja to robię ?

A ja w góry wstaję z przyjemnością. Najczęściej budzę się sam, kilka-kilkanaście minut przed godziną na którą mam ustawiony budzik. Im większe wyzwanie tym łatwiej przychodzi mi wstać.

Na "Chłopku" byłem tylko raz w życiu. Straszony przez mamę, że to najtrudniejszy szlak, zostawiłem go na koniec tatrzańskich podbojów. Były to jeszcze czasy przed-zdjęciowe, początek lat 90-tych. Pamiętam, że niestety byłem rozczarowany łatwością. Może dlatego, że nastawiałem się na coś naprawdę trudniejszego niż Orla/Rysy. Widoków nie pamiętam, może były chmury, a może nie zwróciłem uwagi... tak, kiedyś byłem mniej wrażliwy na piękno Tego samego dnia zrobiłem jeszcze Rysy.

To by mogło być dla mnie za dużo, ale kto wie ...
A jak z tą trudnością na Orlej, jest faktycznie trudniej, czy tak jak z Chłopkiem, przesadzone?