Góry Bez Granic

Więc tak. Wybrałem się na piwo na Biskupią Kopę, ale zawiało mnie znacznie dalej

Po godzinie od wyruszenia z domu docieram pod Dom Turysty. Po śniegu niema już śladu, a lekki przymrozek ściął błoto i jest zupełnie sucho. Dopiero od Domu Turysty zaczyna się lodowisko. Początkowo tylko miejscami i nie stwarza to najmniejszego problemu w podjeździe. Problemy zaczynają się na najbardziej stromym odcinku. Do połowy podjeżdżam, a dalej prowadzę rower. Piesi turyści mają problem z pokonaniem ostatnich 300-tu metrów. W obuwiu kolarskim mam specjalne korki metalowe, które ułatwiają mi wejście. Działają jak raczki

Na szczycie spotykam kilku znajomych. Rozmawiamy na różne tematy. Wypijam jedno piwo, potem drugie. W końcu postanawiam wejść na wieżę(zawsze korzystam z okazji bo mam darmowy wstęp )

No więc wchodzę na górę a tam takie widoki, że szczena mi opadła. W sensie tak dalekie widoki!





Klimczok i wystająca za nim Babia



No i najważniejsze: Tatry Zachodnie ! Bardzo rzadki to widok. Ostatni raz widziałem je z wieży jakoś na Boże Narodzenie 2010 r., a od tamtej pory byłem na szczycie coś ze 172 razy. :



Jako, że jestem już na górze, to robię kilka innych zdjęć(przydadzą się do relacji)

Kierunek zachodni. W dole Zlate Hory.



Keprnik i Serak. Poniżej widoczny Rejviz.



No i dumnie górujący nad okolicą Pradziad.



Jak ja bym chciał tam teraz być...Jest już zbyt późno i raczej marne były szanse abym zdążył przed zachodem słońca. Wpadłem jednak na pomysł, że pojadę na bliżej położony Orlik. Schodzę na dół. Wypijam jeszcze jedno piwo i zjeżdżam na stronę czeską do Zlatych Hor, a następnie około 10 km na Rejviz.





Skręcam na Drakov i po 10 minutach docieram na most przerzucony nad Czarną Opawą. Tu odbijam w prawo i zaczynają się schody..., a właściwie lodowisko! Absolutnie nie ma mowy o dalszej jeździe. Po kilkuset metrach postanawiam "ukryć" rower w lesie i iść dalej na skróty z buta.

A w lesie nie ma zupełnie śniegu. Ten pojawia się dopiero powyżej 1000 m n.p.m.





Las powoli rzednie. No otwartych przestrzeniach trafiam na coraz większe płaty śniegu.





Zbliża się zachód słońca...



..., a ja brnę przez coraz większe ilości śniegu. Na szczęście jest zmrożony i nie narzekam. Chociaż przydałoby się bardziej odpowiednie obuwie :







Jestem coraz wyżej. W końcu docieram na kopułę szczytową.



Widoki są niestety coraz bardziej ograniczone przez drzewa. Na szczęście kierunek wschodni jest jeszcze niezalesiony.

Inwersja już znacznie wyżej, ale i tak coś tam było widać.



Babia wkomponowała się pomiędzy Klimczoka, a Skrzyczne.



Beskid śląsko-morawski i Mała Fatra



No i oświetlone ostatnimi promieniami słonecznymi Tatry.



Biegnę więc szybko w takie jedno fajne miejsce z widokiem w przeciwnym kierunku podziwiać zachód słońca.









Dopiero teraz gdy pora wracać zdałem sobie sprawę, że nie mam żadnego światła. Żadnej czołówki i żadnego oświetlenia roweru. No ale ja wybrałem się przecież tylko na piwo...

Schodzę szybko przez ciemny las bez żadnego szlaku, tak samo jak wchodziłem. W każdym bądź razie tak mi się zdawało bo wyszedłem kilkaset metrów od roweru. No i musiałem jeszcze znaleźć ten rower. po kilku minutach udało się za pomocą lampy wspomagającej autofokus w aparacie



A później to już jazda po ciemku polami do domu

Dziękuję za uwagę.

Świetna opowieść

Nigdy nie wiadomo co się może zdarzyć
Po jednej takiej sytuacji, kiedy wracając o zmierzchu z wycieczki jaka była planowana na 2 godziny a przeciągnęła się niespodziewanie do ośmiu musiałam sobie pod nogi przyświecać telefonem, teraz zawsze zabieram ze sobą małą latarkę, choćbym nawet szła gdzieś w góry tylko na 30 minut.

Zachód bombowy.
I żyleta z widokami. Super się ogląda.

5 zdjęcia ma ekstra kolory (ale ja się nie znam, to moje takie subiektywne odczucie) i w ogóle ładna opowieść z ładnymi zdjęciami

po Nowym Roku chcę skoczyć w okolice Jesenika i trzymam kciuki, żeby do tego czasu się zabieliło. Ale już widzę, że raczki obowiązkowo muszę wziąć

Fajne wyjście na piwko Jakby mi ktoś dwa lata temu powiedział, że z Sudetów można zobaczyć Tatry, to chyba bym mu nie uwierzyła.

Basia Z. pisze:Nigdy nie wiadomo co się może zdarzyć
Po jednej takiej sytuacji, kiedy wracając o zmierzchu z wycieczki jaka była planowana na 2 godziny a przeciągnęła się niespodziewanie do ośmiu musiałam sobie pod nogi przyświecać telefonem, teraz zawsze zabieram ze sobą małą latarkę, choćbym nawet szła gdzieś w góry tylko na 30 minut.

Mi podobnych sytuacji przytrafiło się już kilka. Postanowiłem też, że będę zawsze wozić ze sobą jakąś lampkę(nawet jeżeli wybieram się gdzieś niedaleko), no i oczywiście zapominam

sokół pisze:Zachód bombowy.

Nie mogłem przepuścić okazji

:o-o 5 zdjęcia ma ekstra kolory (ale ja się nie znam, to moje takie subiektywne odczucie) i w ogóle ładna opowieść z ładnymi zdjęciami

Testuję ostatnio filtr polaryzacyjny. Na razie średnio mi to wychodzi

Pudelek pisze:po Nowym Roku chcę skoczyć w okolice Jesenika i trzymam kciuki, żeby do tego czasu się zabieliło. Ale już widzę, że raczki obowiązkowo muszę wziąć

To daj znać. Muszę kiedyś odebrać obiecane piwo

Malgo Klapković pisze:Fajne wyjście na piwko

Wyjazd jak już Ale 12 km z buta udało się zrobić

Malgo Klapković pisze:Jakby mi ktoś dwa lata temu powiedział, że z Sudetów można zobaczyć Tatry, to chyba bym mu nie uwierzyła.

Przed 2006 r. chodziły słuchy, że gdzieś z Sudetów Wschodnich są widoczne Tatry. Teraz powszechnie się uważa, że Tatry wychodzą na każdym zdjęciu wykonanym na wschód z Pradziada

Robert J pisze:Przed 2006 r. chodziły słuchy, że gdzieś z Sudetów Wschodnich są widoczne Tatry.

Czyżby nie wystarczał sprzęt fotograficzny?

Robert J pisze:Teraz powszechnie się uważa, że Tatry wychodzą na każdym zdjęciu wykonanym na wschód z Pradziada

Przekonałeś mnie, kiedyś tam wlezę i będę koczować.

Malgo Klapković pisze:Czyżby nie wystarczał sprzęt fotograficzny?

Sprzęt wystarczał jak najbardziej, tylko jeszcze nie nastąpił boom na Dalekie Obserwacje. Ludzie nie wiedzieli gdzie patrzeć i czego szukać na horyzoncie

Malgo Klapković pisze:Przekonałeś mnie, kiedyś tam wlezę i będę koczować.

Wcale nie musisz koczować. Na szczycie jest hotel. Ewentualnie zwykła noclegownia. Od biedy można się kimnąć w holu na ławce(jest ogrzewanie i dostęp do łazienki). Potem wstajesz przed wschodem i podziwiasz widoki

I pamiętaj, że najbardziej odpowiednią porą jest okres jesień-zima tzw. sezon inwersyjny.

Ta jesień-zima (zwłaszcza okres koniec listopada-styczeń) jest dla mnie bardzo zniechęcający ze względu na krótki dzień. Jak patrzę na swoją aktywność górską, to w tym czasie praktycznie wcale nie pojawiam się w górach. W tym (ups... w zeszłym) roku pierwszy raz w życiu była w górach w listopadzie, w grudniu jeszcze nigdy.
Daleko te Sudety, ale mam do nich duży sentyment

No niezłe piwko. Widoczność powala. Niezłe zdjęcia. Ja to jedynie bym się chyba bał gdzieś rower w krzakach zostawić i za wszelką cenę z nim cisnął do góry.

Vision pisze:Ja to jedynie bym się chyba bał gdzieś rower w krzakach zostawić i za wszelką cenę z nim cisnął do góry.

Jak bym tachał rower na szczyt po chaszczach, to nie zdążyłbym na zachód słońca Bardziej obawiam się pozostawić rower pod domem niż gdziekolwiek w Czechach.

Ja Ciebie dawałam bratu za przykład tego, jak się zostawia rower w górach On targał ze sobą pod górę ostatnio

nes_ska pisze:Ja Ciebie dawałam bratu za przykład tego, jak się zostawia rower w górach On targał ze sobą pod górę ostatnio

Tia, tylko, że zapomniałem, w którym miejscu zostawiłem rower. Szukałem po ciemku z 10 minut bo rower leżał w jakimś dole ze 100 metrów od drogi