19 września 2020 r.
We wrześniową sobotę postanawiam po roku przerwy przejść się szlakami Gór Bardzkich. Wybieram niemal identyczną trasę jak w sierpniu 2019 r. Jednak od tego czasu trochę się tu zmieniło, a w zasadzie jedno miejsce – Kłodzka Góra. Stanęła tutaj okazała wieża widokowa z bardzo rozległą panoramą. Trzeba było więc zobaczyć widok z nowej wieży.
Góry Bardzkie: to pasmo położone w Sudetach Środkowych na Ziemi Kłodzkiej tuż za granicą woj. opolskiego. Od Gór Sowich oddzielone są Przełęczą Srebrną (Srebrna Góra) na północnym zachodzie, zaś od Gór Złotych oddziela je Przełęcz Kłodzka. Najwyższym szczytem pasma została Szeroka Góra (766 m), choć do niedawna była nim Kłodzka Góra (763 m. W koronach pozostała Kłodzka Góra, ale wierzchołki położone są blisko siebie. Góry Bardzkie przedzielone są doliną Nysy Kłodzkiej, która w okolicy Barda tworzy malowniczy przełom. To właśnie od miasteczka Bardo góry zaczerpnęły nazwę.
Pociągiem z Prudnika ruszam o godz 7. Po około półtorej godziny jazdy wysiadam na stacji Kłodzko Główne. Stąd udaję się w kierunku centrum miasta, wzdłuż Nysy Kłodzkiej.
Gdy natrafiam na żółty szlak odbijam w boczną drogę do Wojciechowic i opuszczam Kłodzko. Pierwszą górą na szlaku jest Szyndzielnia (431 m) z ceglaną 20-metrową wieżą. Obiekt pochodzi z XIX w. obecnie jest w ruinie. Wieża zaliczana jest do odznaki Wieże widokowe Ziemi Kłodzkiej. Schodzę z Szyndzielni, tutaj spotykam koleżankę, z, którą ugadałem się wcześniej i będę wędrować już niemal do końca trasy. Wychodzimy na łąki, poza szlakiem wędrujemy nad wsią Wojciechowice za sobą mamy ładny widok na góry.
Później wchodzimy do lasu, na szlak i zdobywamy Kłodzką Górę (757 m). Jest drugim co do wysokości szczytem Gór Bardzkich, jeszcze do niedawna była uważana za najwyższą, ale po dokładnych pomiarach wyszło, że sąsiednia Szeroka Góra jest wyższa o 6 metrów. Wierzchołek w tym roku zyskał sporą atrakcję. Latem stanęła tutaj okazała 34 metrowa metalowa wieża widokowa. Od razu wchodzimy krętymi schodami na wieżę. Na górze buja, ale panorama z wieży zachwyca! Na wschodzie widok sięga Biskupiej Kopy oraz jezior, dalej na południe Góry Złote, Masyw Śnieżnika, Góry Bystrzyckie, Góry Orlickie i zachodzie Góry Stołowe, Karkonosze, Góry Sowie, Góry Kamienne, Góry Wałbrzyskie i masyw Ślęży. Bliżej widok w doliny Ziemi Kłodzkiej i na same Kłodzko. Spędzam na wieży dość dużo czasu, gdy pojawia się coraz więcej ludzi uciekam w dół.
Góry Sowie
Karkonosze
Karkonosze
Karkonosze: Lucni Hora i Śnieżka (80 km)
Góry Sowie - Wielka Sowa
Na ostatnim planie Biskupia Kopa w Górach Opawskich
Masyw Śnieżnika
Masyw Śnieżnika
Śnieżnik
Góry Kamienne i Góry Wałbrzyskie
Góry Kamienne, bliżej Nowa Ruda
Góry Wałbrzyskie - Borowa
Góry Stołowe i Ziemia Kłodzka
Góry Stołowe - Szczeliniec Wielki
Góry Stołowe
Góry Stołowe i Karkonosze
Jezioro Otmuchowskie
Góry Stołowe
Góry Orlickie
Góry Złote - Borówkowa
Góry Orlickie - Zieleniec (Orlica)
Góry Bystrzyckie i Góry Orlickie
Góry Bystrzyckie
Góry Bystrzyckie i Góry Orlickie
Góry Bystrzyckie i Góry Orlickie
Góry Orlickie - Orlica
Kłodzko
Kłodzko
Ślęża
Wojciechowice
Ząbkowice Śląskie
Twierdza Kłodzko
Kłodzko
Schodzimy z Kłodzkiej i zdobywamy jeszcze sąsiednią Szeroką G. rzeczywiście najwyższą w Bardzkich z oryginalną tabliczką z anteny satelitarnej. Wracamy na szlak, teraz koloru niebieskiego będziemy trzymać się już do końca wycieczki. Zdobywamy szczyt Ostrej Góry, Kłodzkie Towarzystwo Górskie pod koniec XIX w. zbudowało tutaj drewnianą wieżę widokową, pojawiło się też schronisko Hubertusbaude a szczyt stał się popularnym celem wędrówek. Po II wojnie schronisko popadło w ruinę, a wieża zawaliła się w latach 50.
Schodzimy na Przełęcz Łaszczowa, tutaj chwilę odpoczywamy. Miejsce to jest dość popularne wśród rowerzystów, zaczynają się tutaj trasy MTB, tzw. Singletracki. Następnie wchodzimy na Kalwarię (593 m). Znajduje się tutaj barokowa kaplica Matki Bożej Płaczącej z 1619 r. w miejscu gdzie w 1400 r. miała ukazać się Maryja, za kaplicą znajduje się skała na której odbite są stopy Maryi. Bardo od tego czasu stało się popularnym miejscem pielgrzymkowym, na stokach góry znajduje się wiele kapliczek.
Na koniec wędrówki schodzimy na Obryw Bardzki. To największe osuwisko w Sudetach. Powstało 24 sierpnia 1598 r, gdy wezbrana po długotrwałych opadach deszczu Nysa Kłodzka podmyła stok Kalwarii. Bardo było zagrożone wielką powodzią ponieważ woda z koryta nie miała gdzie odpłynąć. Woda zrobiła sobie jednak nowe koryto w niewielkim stopniu zalewając Bardo. Osuwisko ma 200 m długości i około 90 m wysokości Na górnej krawędzi osuwiska znajduje się punkt widokowy z krzyżem. Widok stąd jest piękny! W dole miasteczko Bardo i malowniczy przełom Nysy Kłodzkiej, która wije się pod szczytami Gór Bardzkich. Spędzamy tutaj dość sporo czasu, bo mam jeszcze trochę do odjazdu pociągu.
Gdy odchodzę z obrywu, żegnam się z koleżanką i schodzę do Barda. Po drodze zaglądam jeszcze do ruin kamiennego zamku z XIII w. Budowla została zniszczona prawdopodobnie podczas wojen husyckich w 1425 r. Resztę zniszczyło trzęsienie ziemi w 1598 r. które doprowadziło także do obrywu. W Bardzie na stacji PKP obok tunelu kolejowego pod górami kończę wędrówkę. Po chwili przyjeżdża pociąg z Kłodzka, którym wracam do domu. Długość trasy: 22 km
Mimo, że niemal identyczną trasę robiłem w ubiegłym roku, ta była inna. To za sprawą wieży widokowej na Kłodzkiej Górze, która z zalesionego szczytu stała się miejscem z świetną panoramą na Sudety. W Górach Bardzkich cenię też widok z Obrywu Bardzkiego na przełom Nysy Kłodzkiej wijącej się między szczytami oraz Bardo, lubię wracać do tego miejsca.
Ciekawe kiedy w końcu na siebie trafimy przez przypadek 