15 IX Prawie Barania Góra czyli ;A miało być tak pięknie;
: 2021-09-17, 17:00
A MIAŁO BYĆ TAK PIĘKNIE,miało miało ale się zes,,ło. 
Miała być Istebna, Barania itd,wszystko zaczęło się gdy miejski przewoźnik zawiódł .Nie przyjechał pierwszy z rozkładowy autobus co spowodowało zerwaniem sie łańcuszka planowania co miało dalekosiężne negatywne skutki.W skutek czego w Istebnej jestem na dzień dobry 1,5 h w plecy.Idąc remontowaną ul,Olza spotykam szkalowskaz który informuje że czas dojścia na Baranią to ponad 4 h.Jest 10,30 i na dojście na szczyt by zdązyć na busa z Fojtuli nie starczy czasu.Planowałem dojście do zielonego szlaku od przystanku Istebna-Rozlewnia ul Wywóz do pętli autobusowej Zaolzie, do którego kursują raptem 2 kursy przez cały dzień.Zostaje mi tylko zredukować plany do wejścia na Przysłopie.
W oddali widać Ochodzitą.
Oraz owieczki rasy Czarnogłówki.
Idę dalej przysiólkiem Zaolzie , po drodze w sklepiku dokupuję wodę.Tia Nie dziwię się że Istebna była nagradzana jako najpiękniejsza wieś, nie dziwię się .Widzę sporo wypasionych rezydencji oraz ;uroczych; chat pseudo-góralskich.Są też pięknie odnowione stare drewniane domostwa.Po drodze spotykam grzybiarzy z niezłym urobkiem.
Mijam AKT Pietraszonka do której kiedyś bezskutecznie dobijałem się w sprawie noclegu.
W drodze na i za Karolówką są miejsca gdzie co nieco widać.
Przed Muzeum Turystyki górskiej mijam kapliczkę.
W schronisku tylko pieczątki i wychodzę na dwór.Ceny odstraszają, słyszę jak dwaj panowie za 2 posiłki + napoje płacą ok 80 zyla.Widok kubeczka z kawą wielkości naparstka też zniechęca,ceny takich gadzetów jak magnesiki w cenie od 15 zł to samo.Pan za bufetem zdziwiony gdy wychodzę ze schroniska nic nie zamawiając.
Pierwotnie miałem zejść do zapory lecz deptać asfaltem nie mam zamiaru.Schodzę więc do Stecówki i Kubalonki.Mam kwadrans czasu na wizytę w kiosku z pamiątkami na przełęczy i za chwilę jadę Wispolem (z przerwami na korki w Wiśle) do Cieszyna.W Piracie pozdrawiam panią Danusię od wspólnego znajomego,pani Danusia w pierwszej chwili jest zaskoczona by po chwili z uśmiechem na twarzy podaje mi zimny napój.To by było na tyle,dodam tylko że przejechać Wisłę dwuśladem od kilku lat jest nie lada wyczynem.
Miała być Istebna, Barania itd,wszystko zaczęło się gdy miejski przewoźnik zawiódł .Nie przyjechał pierwszy z rozkładowy autobus co spowodowało zerwaniem sie łańcuszka planowania co miało dalekosiężne negatywne skutki.W skutek czego w Istebnej jestem na dzień dobry 1,5 h w plecy.Idąc remontowaną ul,Olza spotykam szkalowskaz który informuje że czas dojścia na Baranią to ponad 4 h.Jest 10,30 i na dojście na szczyt by zdązyć na busa z Fojtuli nie starczy czasu.Planowałem dojście do zielonego szlaku od przystanku Istebna-Rozlewnia ul Wywóz do pętli autobusowej Zaolzie, do którego kursują raptem 2 kursy przez cały dzień.Zostaje mi tylko zredukować plany do wejścia na Przysłopie.
W oddali widać Ochodzitą.
Oraz owieczki rasy Czarnogłówki.
Idę dalej przysiólkiem Zaolzie , po drodze w sklepiku dokupuję wodę.Tia Nie dziwię się że Istebna była nagradzana jako najpiękniejsza wieś, nie dziwię się .Widzę sporo wypasionych rezydencji oraz ;uroczych; chat pseudo-góralskich.Są też pięknie odnowione stare drewniane domostwa.Po drodze spotykam grzybiarzy z niezłym urobkiem.
Mijam AKT Pietraszonka do której kiedyś bezskutecznie dobijałem się w sprawie noclegu.
W drodze na i za Karolówką są miejsca gdzie co nieco widać.
Przed Muzeum Turystyki górskiej mijam kapliczkę.
W schronisku tylko pieczątki i wychodzę na dwór.Ceny odstraszają, słyszę jak dwaj panowie za 2 posiłki + napoje płacą ok 80 zyla.Widok kubeczka z kawą wielkości naparstka też zniechęca,ceny takich gadzetów jak magnesiki w cenie od 15 zł to samo.Pan za bufetem zdziwiony gdy wychodzę ze schroniska nic nie zamawiając.
Pierwotnie miałem zejść do zapory lecz deptać asfaltem nie mam zamiaru.Schodzę więc do Stecówki i Kubalonki.Mam kwadrans czasu na wizytę w kiosku z pamiątkami na przełęczy i za chwilę jadę Wispolem (z przerwami na korki w Wiśle) do Cieszyna.W Piracie pozdrawiam panią Danusię od wspólnego znajomego,pani Danusia w pierwszej chwili jest zaskoczona by po chwili z uśmiechem na twarzy podaje mi zimny napój.To by było na tyle,dodam tylko że przejechać Wisłę dwuśladem od kilku lat jest nie lada wyczynem.
