My name is Lucifer, please take my hand. *

Dobromił · Dołączył: 09 Lip 2013 Posty: 14377

Darz Szatan.

Przyszedł ten czas gdy głos wzywający z wysoka nie pozwala nam odmówić.

A gdy jeszcze wzywa On to cała grupa ostrzy raki, ćwiczy machanie czekanem, sprawdza trwałość kasku, wyciąga najcieplejsze rękawice i trenuje śpiewanie robotniczych pieśni zespołu Black Sabbath.

Gdy okazało się, że mamy 2 lipca to zostaliśmy przy kaskach i pieśniach.

Przygotowania do wyjazdu bardzo się rozkręcały. W pewnym momencie na tapecie było z ośmiu młodych szatanistów. No dobrze ... Z tymi młodymi to trochę przesadziłem.

Na dzień wyjazdu zostało pięć osób - Baś, Monika ( wróciła na trasy z nami, z tej radości zaprezentowała na żywo kolejną interpretację pewnego przysłowia ), Jarek, Krzysiek i Dobromił. I tutaj wyszła sama młodzieżówka. Amen.

Początek wyjazdu był lekko radosny. Kierowiec wstał ... trochę później niż miał to uczynić, Jarosław również. Monika została zwolniona z bloków startowych, a Baś i ja spokojnie czekaliśmy na przybycie kierowcy. Przybył. Potem w Leśnej powitała nas sarna, a w Korbielowie stado warchlaków przebiegających przez jezdnię.

Po drodze rzuciłem okiem na zabytkowy piec w Radziechowach.

W Szczyrbskim Plesie powitały nas kolejne bydlaki. Ale jakoś takoś były mało ruchliwe.

Po zaparkowaniu ruszyliśmy przez, jeszcze ciche, miasteczko. Miasteczko z długa sportową historią. Skoki, biegi i inna działalność narciarska. Widać np dwie skocznie narciarskie. Dla luda turystycznego przygotowano np kolejkę na zbocza Skrajnego Soliska. Z górnej stacji kolejki można od razu wejść do Chaty pod Soliskiem ( 1840 m ) i po dobrze spędzonym tam czasie wrócić kolejką na dół.

Mijamy hotele, bary, stoiska ze wszystkim i wkraczamy na kamienistą część żółtego szlaku. Przed nami droga do Doliny Młynicy.

Tutaj zdjęcie na potwierdzenie, że był to żółty szlak.

Z rana chmurki hasały po niebie. Początkowa część Grani Solisk. Oddziela ona Dolinę Młynicy od Doliny Furkotnej.

W tle skocznie.

Pojawia się Wodoryj Skok. Z niemieckiego zwany "welonowym". 25 metrów lotu, w okolicach lata robi piękne wrażenie.

Rzut oka w lewo - skały na zboczach Solisk.

Siadamy i śniadamy. Z widokiem na wody spadające.

Po lewicy.

Daj dla ochłody łyk zimnej wody !!!

Ahoj !

Szlak turystyczny idzie pod górę po lewej stronie wodoryja. Z bardzo ładnym widokiem.

Młodzież pokonuje groźny odcinek.

A oto górna część wodoryja. Właśnie rzuca się w przepaść.

Jak krzyż na szczycie to musi być to Giewont. Plotki mówiące, że to Skrajne Solisko ( 2117 m ) są bezpodstawne.

Co robi ta radosna grupa ?

Obserwuje zwierza.

Cieszą się. Zabili go.

W Dolinie Młynickiej mieszka kilka stawów. Ten zwie się Stawem nad Skokiem ( 1801 m ). Szczyt w tle to Szczyrbski, Po prawej zbocza Grani Baszt.

Zbocza Solisk. A niebo błękitne nad nimi.

Wkraczamy na Zadnią Polanę. To w miarę płaski taras w dolnej części doliny. Za nami Staw nad Skokiem.

Trawa się zieleni.

Zbieramy się.

On tam jest. On wzywa. On czeka.

Szczyrbski ich zatrzymał.

Czy Go widzicie ?

Co tam widzimy ? Po lewej mamy Hlińską Turnię, potem Basztową Przełącz i Wielką Capią Turnię. Podobają mi się te trzy turniczki. Od Basztowej Przełęczy zaczyna się Grań Baszt.

Przed nami ważny próg.

I znowu Grań Solisk. Tak to bywa w dolinach, że widoki są ograniczone

A my tymczasem docieramy do miejsca gdzie rozpoczynamy kolejny odpoczynek. Tak przy okazji jest to miejsce startu na szczyt. Szczyt , który dalej nas wzywał.

Siedzimy, rozmawiamy, podziwiamy. A Dolina piękna jest. Polecam szlak idący na Bystrą Ławkę - wąską przełęcz oddzielającą Grań Solisk od masywu Furkotu. Furkot później przechodzi w Hruby Wierch. W tej dolinie była też tragedia lotnicza. 25.6.1979 rozbił się ratunkowy Mi - 8 ( tak swoją drogą to wręcz olbrzymi śmigłowiec jak na warunki tatrzańskie ). Na miejscu zginęło 6 ratowników, siódmy zmarł w szpitalu. Obok szlaku jest pamiątkowy obelisk.

Od tego momentu nie do końca jestem świadomy czynów naszych. Wiem , że poszliśmy ale nie wiem którędy.

Ten osobnik też nie wie.

Pędzą jak szaleni.

Kozi Staw Niżni u stóp Szczyrbskiego. Tak w ogóle to w tej dolinie występuje spory zestaw bydlęcych stawów. Są też Wołowe i Capie.

A kuku ! Ludziki na grani i szczycie Hrubego.

I na Giewoncie.

Czy widzicie odłam skalny po lewicy szczytu ? Kilka lat temu miałem nerwową przygodę na trawie po jego prawej stronie.

Piękne baranki na niebiosach.

Tymczasem w drodze do Wzywającego ...

Jak widać , nie tylko na Kończystej jest Kowadło. Znacie ten szczyt ?

To ten najwyższy na zdjęciu.

Grań Solisk jest majestatyczna.

Cos być musi, do cholery, za zakrętem.

Postrzępiło je.

Nic ich nie powstrzyma. Zew wzywa.

W tych okolicach doszło do wprowadzenia w życie pewnego powiedzenia / przysłowia. "Kij ci w oko" nabrało nowego znaczenia. Obie osoby dramatu czują się dobrze.

Tatry się poszerzyły.

Podąża do celu.

Przed nami ostatni odcinek drogi do Niego. Ostatni ale nie najkrótszy ...

Skała z Kilkoma Rozwartymi Paszczami.

Idą jak pod linijkę.

Ma się profesjonalny kask, nie ?

Rozwarte od przodu.

Ciężka praca.

Jak praca, to i odpoczynek.

I znowu w górę ... Jak widać było lekko sypko.

Nie tylko nas zew wzywał.

Czy była to wyprawa zimowa ?

Tymczasem z drugiej strony chmury zaczęły pożerać Hrubego.

Zrobili sobie piknik. Ale tylko chwilowy bo zew narastał.

Chmury warkoczą.

Panie i Panowie - zbliżamy się do celu. Przełęcz nad Czerwonym Żlebem.

Przed nami pojawia się taki widok.

Wołowy Grzbiet i Rysy.

Chata pod Rysami centralnie pod Wagą. Po lewej Rysy, po prawej Wysoka.

Pod nami Dolina Mięguszowicka.

Kończysta w oddali. To ta ze śnieżnym żlebem.

Dotarli. Już nigdy nie będą tacy jak byli. Kontakt z Nim wszystkich zmienia.

Stawy. Przełęcz. I Ciężki Szczyt po lewej stronie Wysokiej.

Grań Baszt. I Szczyrbskie pleso w Szczyrbskim Plesie ( ważna jest pisownia

).

Nad głową opętanej Moniki drugi wierzchołek Szczytu, Który Nas Wzywał.

Jest lipiec. Upały. Tumany. A na Capim Stawie lód.

Wiecie już gdzie jesteśmy ? Kogo głos nas przywołał ( mnie drugi raz ) ?

Oto Jego imię.

I lista obecności.

Chmury warczą. Czy widzicie szatańskie zakosy na Przełęcz pod Osterwą ? Tępą po lewej przełęczy ? Spiczastą Kończystą ? Dwuwierzchołkową Wysoką ? Gerlacha w Chmurze ?

Dwoje Opętanych z Szatana miało przyjemność być na tym szczycie. Z bardziej znanym Kowadłem.

I kolejny raz Szatan nie był dla mnie łaskawy widokowo i pogodowo. Deszcz pogonił nas ze szczytu. Szczytu , który jest najwyższym osobnikiem w Grani Baszt.

Wracamy na Przełęcz nad Czerwonym Żlebem. Żleb ten pięknie widać ze szlaków do Chaty pod Rysami i do Hińczowych Stawów.

Przed nami zejście. Z Szatanem za plecami.

schodzimy fachowo.

W tych okolicach doszło do kolejnego przetworzenia porzekadła / przysłowia.

Podchodzi dwoje turystów.

- Dzień dobry. Jak tam na szczycie ?
- Ruch jak na Grojcu.
- Jesteście z Żywca ?
- Tak, wszyscy z okolic.

W tym momencie Opętany Jaro pyta się podchodzącego :

- Pan jest z Żywca , a obecnie mieszka w Krakowie ?
- Tak.
- Pracował Pan w Koszarawie ?
- Tak.

Andrzej ! Jarek ! Góra z górą się nie zejdzie ale człowiek z człowiekiem na górze tak !

Znają się od 17 lat.

Dla zmiany otoczenia dwa zdjęcia z okolicami Bystrej Ławki.

I wracamy na zbocza Szatana.

Monika z Szatana.

Na tej grani skręcimy w lewo.

Tutaj trzeba było użyć rąk.

Rączo w górę.

Przeskakujemy trochę w terenie i podziwiamy turnie na Wielkiej Capiej Turni.

Jego Wysokość Szatan. I pozostałe typy na Grani Baszt.

Wracamy na miejsce wyjścia.

Tutaj odzyskuję pełnię świadomości. Ha ! Jesteśmy obok żółtego szlaku.

Radośnie wracamy w stronę wodoryja.

Dalej spada.

Twarzowy typ.

Co by ochłonąć zasiadamy do ósmego śniadania u stóp wodoryja.

Otworzyło się okno niebieskie.

Boczny wodoryj.

Auto samo nie podjedzie. Musimy schodzić.

Początek Grani Baszt. Słowacy używają nazw z Patrią w tytule.

Te turnie to Veza i Stena pod Skokom.

Każde zejście się wydłuża. Każda dolina w drodze powrotnej staje się zagmatwana. Każdy krok w dół to dwa do góry. Amen.

Ale Szatan nam pomógł i wróciliśmy do Szczyrbskiego Plesa. Dolina Młynicka w pełnej okazałości. I Szczyrbski Szczyt na straży.

Ptactwo panuje.

Za nami 16 kilometrów w straszliwym terenie. Mimo to siła i chęć dalszej turystyki w nas buzuje.

Idziemy nad Szczyrbskie pleso ( 1346 m ).

Tam byliśmy.

A może by tak sobie skoczyć ?

No dobrze, już wystarczy tej turystyki. Szatan w nas panuje więc idziemy na szatana. Znaczy się kawę i inne napoje. Jedna z osób opętanych ma w tych dniach urodziny.

Taaaa ... Czas wracać. Miejscowość Szczyrbskie Pleso ( podobno poniżej 100 stałych mieszkańców ) jest tak fajnie położona, że z parkingu widzi się np takie rzeczy.

Korona Wysokiej.

Część Wołowego Grzbietu z Żabim Qniem.

Ruszamy. Co by Szatan nas nie opuścił w aucie słuchamy "Noce Szatana" i "Diabelski dom, cz. 3". Potem przechodzimy na Edytę Bartosiewicz.

Po drodze Krywań nas wzywa.

Nie dałem się przekonać.

Bardzo dziękuję Towarzystwu za podjęcie wyzwania szatańskiego.

I do kolejnego w takim, i rozszerzonym, składzie.

Dobranoc.

P.s. * - słowa Terence Butler, utwór "N.I.B.", wykonawca Black Sabbath.

sprocket73 · Dołączył: 14 Lip 2013 Posty: 5534

Gratulacje dla Taterników za udaną akcję górską.
Pełen profesjonalizm i taka lekkość w lekturze, że w ogóle się nie zmęczyłem

Adrian · Cieszynioki Wiek: 40 Dołączył: 13 Lis 2017 Posty: 9393

Tak, kask profesjonalny, tylko leci Ci na oczy, może temu że jest tył na przód 😜

Spotkanie Krakusa z Żywca na Szatanie, ro już brzmi podejrzenie

Ładnie.

Dobromił · Dołączył: 09 Lip 2013 Posty: 14377

Prezes · Dołączył: 11 Lis 2013 Posty: 1929

PKP
Jakbyś od razu powiedział, że się spóźnicie to może bym się załapał.
A tak musiałem grać 3h mecz i do dzisiaj mnie wszystko boli :lol

Sebastian · Wysłany: 2023-07-04, 19:19

Darz Bóg. Na Szatana nie ma szlaku turystycznego, czy był w waszym gronie Licencjonowany Przewodnik Górski (w skrócie LPG)?

Dobromił · Dołączył: 09 Lip 2013 Posty: 14377

Góry Bez Granic » Góry » Nasze wycieczki i wyprawy » Tatry » My name is Lucifer, please take my hand. *