Forum FAQ Szukaj Użytkownicy Rejestracja Statystyki Profil Zaloguj Albumy Kontakt

Poprzedni temat «» Następny temat

Na Orawie, między Babią a Tatrami.

Autor Wiadomość
laynn
[Usunięty]

Wysłany: 2020-11-11, 20:30   Na Orawie, między Babią a Tatrami.

Kolorowa jesień za nami. Niestety, ale nigdzie nie udało mi się pojechać w październiku, więc tym większe miałem nadzieję, na tę wycieczkę, że jeszcze coś z jesiennych barw obejrzę...
W tym roku jak wiadomo rządzi wirus. Jesienią kolejny raz mi pozmieniał plany, przez co w październiku nie udało mi się pojechać w góry w poszukiwaniu barw jesiennych; październik spędziłem na przymusowym pobycie w domu.
Więc zaraz po tym, gdy już mogłem wyjść z domu, korzystam z dobrych prognoz na niedzielę i ruszam w góry. Cel - pójść w takie miejsce, gdzie spotkam jak najmniej ludzi. I w ten sposób jadę, tam, gdzie planowałem pojechać w marcu.


Od początku tygodnia obserwuje prognozy, zarazem czytając co też zrobi rząd, co pozamyka. Na szczęście zakazu przemieszczania nie ma, na sobotę i niedziele prognozy bardzo dobre, więc teraz tylko wybór, gdzie jechać.
Jak wspomniałem celem jest pustka na szlaku, więc wracam do tego, co lubię najbardziej. Do odwiedzania mało znanych miejsc. Niby decyzja była podjęta na przejście szlaku granicznego w kierunku Babiej Góry i powrót szlakiem zielonym, ale gdy w pewnym momencie prognozy pokazały mgły, pomyślałem o innym miejscu, również mało znane rejony Beskidu Żywieckiego, ale z możliwością wejścia nad mgły, albo (ta trasa w części się miała pokrywać z wersją drugą i najszybciej została porzucona) o dokończenie pętli ze wsi Podwilk, czyli rejony, które odwiedziłem rok temu na wiosnę ( link ). Od czwartku śledzę prognozy pod kątem, czy będą z rana mgły.
W niedzielę budzę się przed czwartą, zjadam śniadanie i ruszam. Do Wadowic jadę we mgle, co rusz ziewając. Coraz gorzej mi przychodzi jazda o tak wczesnych godzinach. Mijam jezioro Mucharskie, gdy słońce zaczyna podświetlać otaczające od wschodu szczyty. Przez moment się zastanawiam, czy się nie zatrzymać, by zrobić tu zdjęcie, ale podejmuje decyzję, by jechać dalej. A wyglądało to bardzo podobnie jak na tym zdjęciu, gdy z żoną szliśmy znad jeziora na Leskowiec:


Przemykam przez Suchą Beskidzką, Maków Podhalański i zjeżdżam z głównej drogi. Teraz jestem ciekaw, czy dobrze zdecydowałem. Mijam Sidzinę, przejeżdżam przez przełęcz Zubrzycką, czyli rejon, gdzie właśnie planowałem się poszwendać (opcja nr 2). Zjeżdżając do Zubrzycy Wielkiej, widzę Tatry. Oho, zapowiada się świetnie. Szkoda tylko, że jestem tak późno. Tu staję po raz pierwszy. Robię zdjęcia i ruszam dalej. Kolejny raz zatrzymuję się przed Jabłonką, za mną widzę Babią Górę, a przede mną Tatry nad morzem mgieł.

Widok znad Zubrzycy Wielkiej.


Przed Jabłonką, widać kościół na wzgórzu.

Ziąb wygania mnie szybko do ciepłego auta. Ruszam. Dojeżdżając do 7mki, oglądam niesamowitą scenę; kościół na wzgórzu ma tak podświetlone okna, że wygląda jakby patrzył na mnie, a oczy (okna) jarzą się pomarańczowym światłem. Dość upiornie 😉
Mijam Jabłonkę, sporą wieś i w końcu parkuje auto pod przedszkolem/strażą pożarną w Lipnicy Wielkiej.
Wiadomo, wybrałem opcję nr 1, teraz tylko zastanawiam się jak ruszyć. Wpierw żółtym szlakiem i powrót zielonym nad Lipnicą Wielką, czy na odwrót. Słońce już mocno świeci na niebie, więc decyzja jedna - ruszam żółtym, wrócę zielonym, z którego domyślam się, że będą fajne widoki na Tatry, więc nie ma sensu teraz iść i robić zdjęcia pod słońce.
Szybko się ubieram, bo jest dalej zimno, dokładnie zero stopni i ruszam mijając pod kościołem pomnik żołnierzy radziecki poległych w walkach z Niemcami w 1945r. Że też jeszcze się ostał...
(Nie)robię sobie zdjęcia tradycyjnego, bo lustro drogowe jest zamrożone 😉, jednak by tradycji stało się zadość, zdjęcie jest:


Teraz czeka mnie czterokilometrowy marsz drogą ku granicy. Słońce już mocno świeci i ogrzewa zmrożone trawy. Zanim dojdę do początku szlaku, część szronu już się rozpuści, tymczasem jednak mróz jeszcze trzyma.


Na niektórych drzewach, oraz krzakach widać kolory jesienne, to super, bo u mnie w mieście, tydzień wcześniej oglądałem jak w ciągu dwóch dni, drzewa straciły liście i straszą już gołymi gałęziami.


Mijam na drzewie żółtą kulę, znak początku/końca szlaku. Przechodzę obok schronisko dla bezdomnych, gdzie obszczekują mnie psy i w końcu wchodzę na szlak. Przy żółtym kółku jestem 8.05 (o 7start z auta). Tu jeszcze w cieniu widać zmrożone trawy, w słońcu zaczyna być ciepło.
Póki co lasu tu niewiele, z polan widoki od Magury Orawskiej, po czubek Diablaka, który zza drzew się wyłania.
Początek szlaku wiedzie szutrową drogą, którą przechodzimy przez Polanę Zagrzebniowską, do Polany Piaskowej, na której stoi nowa wieża widokowa. Są tu też, pastwiska owiec, po których zostały ślady i zapach, gdyż zwierząt tu nie ma. Stoi stara przyczepa kempingowa, pomalowana na ciemno zielony kolor, której pilnuje pies. Oczywiście najpierw robię zdjęcia z wieży, a potem na ławce zjadam pierwsze śniadanie na szlaku.

Wieża na polanie Marysinej (Piaskowej).


Widoczny Szczyt Babiej Góry - Diablak. Zdjęcia w stronę Tatr, są pod słońce, więc...

...zdjęcie z drogi, wieża po prawej stronie.

Mijam nową drewnianą bacówkę na skraju polany, z pod której rozciąga się przepiękny widok na Tatry i krótkim spacerem docieram na skraj kolejnej polany, Styrułowej, na której ma być bacówka, której reklama i kierunkowskaz był przy drodze. Tu też było pierwsze bardziej wymagające podejście. Choć krótkie, więc, tylko dyszę.
Bacówka widoczna jest z drogi, skrajem polany wiedzie granica i odtąd szlak będzie biegł po granicy.



Krowa się pasie powyżej bacówki, niżej zdjęcie szlaku.

Szlak powoli się wspina, a ja czuję, że trzy tygodnie w domu zrobiły swoje. Jestem bez formy...w końcu się dowlekam na najwyższy szczyt, jaki dziś zdobędę. Całe 801 metrów. Krzywań. No dobra koniec śmiechu, trzeba zejść i to dość ostro w dół. Pojawia się tu błoto, póki co jeszcze niewiele, choć uważać trzeba by nie pojechać. Słońce mocno świeci, obok ciemnieje czerń lasu, pięknie jest. Nachodzą mnie myśli, czy można tu spotkać niedźwiedzia...r
Niestety dochodzą tu drogi leśne, którymi widać, że jeżdżą tu różne pojazdy, więc błota jest coraz więcej. Trzeba pokonać krótkie podejście i teraz czeka znów zejście, tu o mało co a bym wywinął orła.
Wychodzę na polanę, rozległą. Widać kawałek starego płotka, kiedyś były tu wypasane bydło, dziś powoli to zarasta.
Robię małą przerwę i wypuszczam drona na zwiad:

Panorama Orawy.

Widok na najwyższy szczyt Beskidy Żywieckiego - Diablak w paśmie Babiej Góry.

Po chwili ruszam dalej. Przeskakuje potok i leniwie się wspinam. Na podejściu pod Chechronowską Grapę na błotnistej ścieżce spotykam ślady psa? wilka? Po chwili znajduje czaszkę i trochę mięsa mocno zgnitego, oraz kawałki sierści obok. Już wiem, że to był trop wilka.




Od zachodu rozciągają się łąki nad słowackimi przysiółkami, widać Pilsko. Od wschodu porasta tu rzadki las, z gdzieniegdzie dzikimi drzewami owocowymi, zapewne dawniej były tu domostwa (to tylko moje domysły), które zostały opuszczone, gdy przedzielono tereny te granicą. W skrócie, do 1918roku tereny te należały do Królestwa Węgier, dopiero po I Wojnie Św. zostały przedzielone.
Idę po jakby gąbce, do tego mokrej. Średnio wygodne to. Mijam niewielkie podejście na wzniesienie Gajka, kolejna łąka przede mną, oraz najwyższy szczyt na szlak

Widok za mną.


Wajdów Groń. To już 928metrów, a za nim Babia Góra.

Schodząc na łąki, płosze dwie sarny z gąszcza krzaków. Na mapie widziałem drogę docierającą tu z Lipnicy, po chwili widzę jak nią idą młodzi rodzice z wózkiem. Dochodzę do niej, stoi tu ławka, która oplata taśma żółto-czarna, zapewne parę miesięcy temu zagradzała tu przejście między krajami, gdy na wiosnę przez pandemię część krajów zamykała granicę. Siadam na niej i zjadam kolejny posiłek, patrząc na mapę...i na zegarek. Pierwotnie miałem wejść na Wajdów Groń i szlakiem rowerowym zejść do wsi. Ale mam ponad godzinę obsuwy, oraz brak sił, a widać, że podejście będzie najostrzejsze.
Odpuszczam, bo i tak musiałbym się nieco cofnąć. Schodzę do wsi, gdzie skręcam na północ by za przystankiem zejść na wschód. Na mapy.cz jest ścieżka, na mapie BŻ odnalazłem tu szlak rowerowy, który w terenie jest dobrze oznaczony. Teraz trawersuje Grapę, mając widok na przetrzebione stoki Babiej Góry. Mijam pozostałości po jakimś rajdzie, tj taśmy na gałęziach, na kałużach pozostałości lodu. Zaczyna się konkretne błoto.

Opuszczone domostwo pod Babią.

Tu udaje się to błoto obejść obok ścieżki, ale dodatkowo to spowalnia mój marsz. Szlak wiedzie ciut inaczej niż na mapach. Zza kopek na południu wyłaniają się Tatry, jeszcze na zdjęciach średnio się prezentujące.

Mokre trawiska. Idę tu na wschód.

Na szczycie Babiej tłumek:



Kiczorski Groń a daleko za lasem Tatry.

Docieram w końcu do wsi, Kiczory, którą przejść muszę, ale tu już wiedzie szlak, zielony. Jest po 13tej, mam ok 3godzin do zachodu słońca, mapa mówi o też ok 3 godzinach marszu. Tu przede mną, zanim doszedłem do drogi, przechodzi grupa turystów. Mijam dzwonnicę loretańską, oraz dziadka z wnuczkiem, na moje "dzień dobry", dziadek robi minę jak wnuk, tj jakby ducha zobaczył 😁 . Szlak odbija w lewo, ktoś sobie drogę będzie robił, bo wysypany jest tłuczeń, ale póki co to takie małe pagóry.

Obok remizy stoi dzwonnica loretańska.

Dzwonnice kiedyś miały odstraszać burze. Na Orawie trochę ich stoi. Bardzo ładną mijałem rok temu w Danielce.
Ruszam polną drogą ku wzniesieniu. Od południa znowu atakują Tatry widoczne między kopcami. Dochodzę do drzew i nagle zonk. Droga wchodzi do potoku i to całkiem sporego. Przeskoczyć go nie przeskoczę. Wkurzony obchodzę zakole, próbując znaleźć płyciznę, pierwszy raz też klnę na instytucje dbające o szlaki. Bo tu chyba kiedyś jakiś mostek był. No dobra, nie ma się co złościć w najgorszym razie zdejmę buty. Ale nie za bardzo mi się uśmiecha wchodzić do lodowatej wody.
Znajduję dwie łachy kamieni. Cóż z tego, jak druga połowa potoku jest głęboka na pewno ponad kolana, a brzeg z drugiej strony to wcale nie mała skarpa. Nie przeskoczę. Znajduję dechę. Idę tym razem w górę strumienia, wrzucam kamienie, kładę deskę. Nie ma szans, ona za cienka, ja za ciężki. Ale wyżej jest obalone drzewo, wchodząc ze skarpy, o mało co nie ląduje w wodzie, pnie są tak spróchniałe, że gdy się o nie opieram, to wpadają do wody, całe szczęście, że nie robiłem tego na pewniaka...uff, do kąpieli jednak było blisko. W końcu jakoś przechodzę na drugą stronę...





Widać leżący konar, to jeden z tych które nie wytrzymały mojego nacisku.

Za potokiem na łące chwila odpoczynku, łażenie po tych krzaczorach mnie trochę wykończyła, do tego chcę zobaczyć, czy jakieś kleszcze mnie nie oblazły. Robię sobie tu też jedyne zdjęcie ;)


Po chwili ruszam, bo znowu doszło kilkanaście minut opóźnienia. Wychodzę w górę i pod lasem nagle widzę jakieś zjawy. W pierwszej chwili nie powiem, poczułem się nieswojo, jakby ktoś specjalnie tu je ustawił. Za lasem na brzegu lasu więcej takich strachów widziałem, czyżby strachy na pola?



Droga wychodzi na pola, gdzie widzę babinkę która przepina jedną z dwóch krów, a potem osłaniając twarz przed słońce obserwuje mnie z daleka. Straszę kuropatwy, które odlatują...
W końcu wychodzę na garb, którym będę teraz szedł i widzę, że wybór, tego szlaku na powrót, to strzał w dziesiątkę. Tylko najpierw muszę się przedrzeć przez pola błota...


Mijam tu jedynego turystę, który prowadzi rower. Droga prowadząca między polami, jest rozwalona całkowicie, krowy rozdeptały ją doszczętnie. Mijam kolejne krówki, które przez chwilę mnie obserwują by dość szybko wrócić do konsumpcji specjałów 😉. Mijam zagajnik, w nim śmieci od cholery. Tia turyści deskę sedesową, porcelanę łazienkową i stare dachówki tu wyrzucają...

O, błoto!


Tu kawałek prawie bez błota. Po prawej Pakoszyński Brzeżek.


Syf.

Momentami jest takie błoto, że dwa, trzy razy myślałem - po bucie.
Tatry gdzieś tam wyskakują, a jak wcześniej myślałem, że będę jednak za szybko, tak teraz się zastanawiam, czy czasem zdążę je jeszcze popodziwiać w świetle zachodzącego słońca.
Mijam Kopalowski Brzeżek i na zejściu siadam by coś zjeść, dopić herbatę, czyli zmniejszyć wagę plecaka ;) a przy okazji obejrzeć panoramę Tatr:


Pod Lodowym Szczytem tworzy się chmura:


No dobra, przede mną pozostał już kawałek drogi garbem, liczę, że na zejściu z niego będą jeszcze lepsze widoki. Przechodzę drogę łączącą Lipnice (Małą i Wielką). Tu spotykam parę osób spacerujących, jeżdżących na quadach.


Przypominam sobie, że mam przecież drona, więc na jednej z miedz staję i go wypuszczam:



Cześć ;)
Po chwili ruszam dalej, wpierw jednak tą miedzą schodzę w prawo w stronę Lipnicy Wielkiej, na drogę, która wyprowadzi mnie do wsi. W między czasie zachodzi słońce. Po chwili pozostało mi ostatnie zejście na płaskie. Robię tu też ostatnie zdjęcia widoków:

Skraj Tatr Zachodnich, Jezioro Orawskie i szczyty Skoruszyńskich Wierchów podświetlone zachodzącym słońcem.


Lodowy Szczyt, z lewej Kopiec Łomnicy na zbliżeniu widać słupy kolejki - link do zdjęcia.

Schodząc mijam omijające mnie sarny, biegnące nieopodal mnie.

Ciekawostka - ISO 3200.

To już ostatnia przygoda dziś. Następnie po płaskim między polami, w których pełno śmieci w dołach przy drzewach itd, dochodzę do wsi. Mijam dzwonnicę loretańską już praktycznie po ciemku i dochodzę do auta.


Statystyka.
Nieco ponad 26km zrobione, od 7mej do 16,30. Ok 550metrów podejść i zejść. Mapa pokazuje czas 8.18, ja szedłem 9.30, więc lekka obsuwa była, ale myślałem, że będzie gorzej.
Trasa:link do trasy, , z zastrzeżeniem, że start i koniec z punktu nr 2, z racji iż na mapie nie ma łącznika między ścieżkami.

Ps. Bardzo przyjemne rejony, a dzięki powrocie do auta po zachodzie słońca, czuję się spełniony, mimo, że trochę skróciłem plany.
Szkoda, że na sam koniec nie miałem statywu.
I zdjęcia z początku, robione z polarem, niestety ale...wbił mi się w gwint i nie mogę go odkręcić...
Ostatnio zmieniony przez 2020-11-11, 20:32, w całości zmieniany 1 raz  
 
 
Piotrek 


Wiek: 48
Dołączył: 06 Lip 2013
Posty: 10830
Skąd: Żywiec-Sienna
Wysłany: 2020-11-11, 20:48   

Ładnie i bardzo przestrzennie. Wrażenie dość płaskiej trasy choć ponad 500 m przewyższenia.
 
 
sokół


Dołączył: 06 Lip 2013
Posty: 12247
Skąd: Bytom
Wysłany: 2020-11-11, 21:08   



Zrobiło na mnie wrażenie, bardzo ładne.

Taka leniwa wycieczka. Ale na pewno można ją zapisać na plus. Ja musiałem w tym czasie być w pracy, więc nie spędziłem tego dnia tak miło jak Ty.
Profil Facebook
 
 
Wiolcia 


Dołączyła: 13 Lip 2013
Posty: 3458
Wysłany: 2020-11-11, 21:09   

Ładne zdjęcia z końcówki dnia, pola "dronowe" bardzo przyjemnie się prezentują! Ten szlak żółty miałam ochotę kiedyś zrobić, ale zabrakło nań energii... Może kiedyś...
Szkoda, że w tym roku nie udało się odwiedzić Orawy. Przynajmniej dzięki Twojej relacji "odbyłam" tam wycieczkę.
PS W tę niedzielę zdobyłam szczyt o bardzo podobnej nazwie do wierzchołka, na którym Ty byłeś. Jedna literka różnicy. Aż się uśmiechnęłam na ten zbieg okoliczności.
 
 
Vision
[Usunięty]

Wysłany: 2020-11-11, 21:14   

Fajne wycieczka, ciekawe i rzadkie widoki i niezłe zdjęcia. :-o

Aczkolwiek zauważam pierwsze kroki parcia na szkło, wzorem Tobiego... Selificzki, łapki w górę i takie tam. ;) :D
 
 
Adrian 
Cieszynioki


Wiek: 40
Dołączył: 13 Lis 2017
Posty: 9269
Wysłany: 2020-11-11, 21:17   

Jak już Ci pisałem, pola są super :)
Tereny które odwiedzę, kiedyś odwiedzę bo na pewno warto.
 
 
Sebastian 


Wiek: 51
Dołączył: 09 Lis 2017
Posty: 5770
Skąd: Kraków
Wysłany: 2020-11-11, 21:44   

Zawędrowałeś na Markowe tereny. Fajne zdjęcia z drona.
Profil Facebook
 
 
Dobromił 


Dołączył: 09 Lip 2013
Posty: 14275
Wysłany: 2020-11-11, 21:47   

Nad Tatrami to by Ci TPN drona zastrzelił.

Ładna, płaska wycieczka. Widoki są najważniejsze !
_________________
Decyzją administracji Dobromił otrzymał nagany :
- za obraźliwą formę wypowiedzi oraz ironizowanie na temat innych użytkowników forum
- za niecytowanie w postach wypowiedzi, do których się odnosi
- za relację przypisaną do niewłaściwego działu
 
 
Vision
[Usunięty]

Wysłany: 2020-11-11, 21:50   

Dobromił napisał/a:
Nad Tatrami to by Ci TPN drona zastrzelił.


Z czego strzelają? Z łuku czy z kuszy? Czy mają jakiś specjalistyczny sprzęt? ;)
 
 
opawski1 


Wiek: 25
Dołączył: 21 Lut 2016
Posty: 1049
Skąd: Prudnik
Wysłany: 2020-11-11, 22:04   

sokół napisał/a:
Obrazek


Mi też podoba się to zdjęcie :)


Fajna trasa, fotki również i ta Babia Góra z jakiejś takiej dziwnej innej perspektywy, takiej chyba jeszcze nie widziałem :D
_________________
MOJA STRONA O GÓRACH OPAWSKICH: http://www.goryopawskie.eu/
Profil Facebook
 
 
sprocket73


Dołączył: 14 Lip 2013
Posty: 5472
Wysłany: 2020-11-11, 22:08   

Bardzo podobnie szliśmy tamtędy na wiosnę tego roku. Też miło wspominam przeprawę na zielonym za Kiczorami ;)
Najlepsze z tych terenów są widoki na Tatry i na Babią.
_________________
SPROCKET
http://gorybezgranic.pl/n...-kim-vt1876.htm
 
 
marekw 

Wiek: 55
Dołączył: 18 Cze 2014
Posty: 3695
Skąd: Sucha Beskidzka
Wysłany: 2020-11-12, 07:29   

Bardzo przyjemnie.Fajnie,że tak siadła widoczność bo w wypadku mgły to tam jest kiepsko.Przez ten potok mostka nigdy nie było a błotko na szlaku w normie.Bardzo dobre ujęcia z drona.
 
 
laynn
[Usunięty]

Wysłany: 2020-11-12, 08:52   

Piotrek napisał/a:
Wrażenie dość płaskiej trasy choć ponad 500 m przewyższenia.

Tu jest takie łażenie góra-doł, niby niewielkie, ale te kilka podejść...no całkiem, całkiem.
Zresztą, gdzieś za Krzywaniem zdjąłem kurtkę i tą moją czapko-tunel i gdzieś mi wypadła, to na myśl, o wchodzeniu pod te zejścia...nie chciało mi się :)
sokół napisał/a:
Zrobiło na mnie wrażenie, bardzo ładne.

Dziękuje.
Niestety ale polar lekko je zepsuł. Niebo jest nierównomiernie niebieskie ;)

Wiolcia napisał/a:
Ładne zdjęcia z końcówki dnia, pola "dronowe" bardzo przyjemnie się prezentują!

Pod koniec dnia pogoda siadła. Szkoda jednak, że tym razem nie brałem statywu, zdjęcia byłyby lepsze, gdyż zmniejszył bym ISO, wydłużając czas i do tego ostrząc ręcznie. Te z dłuższej ogniskowej są dla mnie bardzo średnie.
A pola...no to było zaskoczenie jak się one prezentują.
Byłaś w MF? Czy Tatry? :)
Vision napisał/a:
Fajne wycieczka, ciekawe i rzadkie widoki i niezłe zdjęcia

Dziękuje.
Vision napisał/a:
Aczkolwiek zauważam pierwsze kroki parcia na szkło, wzorem Tobiego... Selificzki, łapki w górę i takie tam.

No ale nikt do mnie nie piszę :( ;) może muszę następnym razem stanąć na głowie ;)
Adrian napisał/a:
Tereny które odwiedzę, kiedyś odwiedzę bo na pewno warto.

Warto, i jeszcze poza szlakowo połazić. Dzięki za opinie o zdjęciach :)
Sebastian napisał/a:
Fajne zdjęcia z drona.

Również dziękuje. To inna perspektywa.
Dobromił napisał/a:
Ładna, płaska wycieczka. Widoki są najważniejsze !

Taka miała być. Płaska z widokami :)
Zanim się wzniosę dronem, to w aplikacji sprawdzam, czy wolno latać, czy nie. Szczególnie w górskich Parkach narodowych, gdzie latanie jest zabronione nawet w pobliżu parku. Tu sama Babia ma taki obszar z zakazem, do Tatr...kawał drogi. Nie doleciałbym nawet :)
opawski1 napisał/a:
eszcze nie widziałem

Inaczej Babia wygląda no, nie? Trochę łagodniej, niż z Beskidów.
Dziękuje za opinię.
sprocket73 napisał/a:
Bardzo podobnie szliśmy tamtędy na wiosnę tego roku. Też miło wspominam przeprawę na zielonym za Kiczorami

Aż sobie odszukałem tą relację. Rzeczywiście mam podobne nawet ujęcia (choć nie publikowane). Czyli również przeprawa zaskoczyła Was?
Jak szliście z Lipnicy?
sprocket73 napisał/a:
ajlepsze z tych terenów są widoki na Tatry i na Babią.

O tak!
marekw napisał/a:
Fajnie,że tak siadła widoczność bo w wypadku mgły to tam jest kiepsko.

Dokładnie, dlatego na mgłę planowałem z Sidziny kółko.
marekw napisał/a:
Przez ten potok mostka nigdy nie było a błotko na szlaku w normie.Bardzo dobre ujęcia z drona.

A to myślałem, że deski, bale z boku, to pozostałość po mostku.
Błota się spodziewałem, ale jego ogrom mnie zaskoczył ;)
dziękuje za opinie o zdjęciach z drona.

Jak się nauczę składać filmiki, to jeszcze za jakiś czas dorzucę tu taki.
 
 
laynn
[Usunięty]

Wysłany: 2020-11-12, 08:54   

Marku jakbyś tam szedł, to gdybyś znalazł moją czapkę daj znać, bo chłopaki z forum nie będą mieć z czego śmiać ;)
 
 
marekw 

Wiek: 55
Dołączył: 18 Cze 2014
Posty: 3695
Skąd: Sucha Beskidzka
Wysłany: 2020-11-12, 09:32   

laynn napisał/a:
Marku jakbyś tam szedł

W tym roku to się już na to nie zanosi.
 
 
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Copyright © 2013 by Góry bez granic | All rights reserved | Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group