Góry Bez Granic

Ja tam za bardzo nie znam się na zwierzętach, za wiele też nie spotkałem... No ale przyroda to chyba też rośliny? czy tylko o zwierzęta chodzi?

Tak na szybko coś tam znalazłem, ale żadne wyszukane to okazy nie są...



To chyba padalec, podczas wejścia na Turbacz...



Kozica na Rakuskiej Czubie.



Na motylach też się nie znam, ale ten jest z Beskidu Niskiego...



No i konik polny? z Małej Fatry.

Z roślinami byłoby prościej, więc proponowałbym to połączyć, albo zrobić po prostu dwa osobne tematy...

PS: A niedźwiedzia nigdy nie było dane mi spotkać, póki co...

Ale świetne. Hmm, a cobyśta powiedzieli o stworzeniu forumowego atlasu roślin górskich. Trzebaby tu ściągnąć chiefa, on ma bzika i do roboty. Na poważnie. Widziałam to piękne zdjęcie kuklika z Tatr na facebooku, to ono nasunęło mi myśl stworzenia czegoś dobrego i edukacyjnego.

Piękny zdjęcia i ciekaw album. To nieznane dobrze znasz To przekwitnięta sasanka

Żubroń? Czytałem gdzieś już praktycznie ich nie ma - gdzie to spotkanie było jeśli można wiedzieć?

Są żubroni, nasz znany i oswojony żubr (jedyny żubr któremu i do dosłownie dałam w pysk łokciem trafił jako reproduktor do stada w Karolewie w Wielkopolsce.

BesKid pisze:Żubroń? Czytałem gdzieś już praktycznie ich nie ma - gdzie to spotkanie było jeśli można wiedzieć?

Żubronia widziałem w Białowieży, w zagrodzie pokazowej (ale bym się nie zorientował ).
Może tam jeszcze mają jakieś sztuki. Ciekawa to była kombinacja, typowo ekonomiczny cel z czasów PRL tyle, że coś chyba nie wyszło bo mięsa w sklepach nie przybyło.

No wiem, że są takowe w zamkniętych farmach, ktoś tam je jeszcze znów produkuje, ale że pod Luboniem ? To jest ciekawe.

Żubronie? A to jakieś inne zwierzęta niż żubry?

Mieszanka krowy i żubra. Miała kiedyś nasz kraj uchronić od pustych haków w mięsnych. Tak w skrócie.

W Tytusie była podobna krzyżówka.

Takie tam jeszcze...

Bo to te alpejskie są, wyszkolone i w równych odstępach chodzą.

To przedostatnie dobre. A miśka to jeszcze mi się nie udało zobaczyć i wcale jakoś mnie do tego nie ciągnie.

Ten misiek jest świetną ilustracją dla przekłamań mówiących o tym, że niedźwiedzie mają trudności w schodzeniu po stromiźmie. Pokutuje pogląd, iż widząc miśka należy uciekać w dół, ponoć te drapieżniki poprzez swoją specyficzną budowę (ciężka pupa) mają trudności z zejściem w dół. To bzdura