Początek: 7.10
Koniec trasy pieszej: 12.30
Całkowity czas wycieczki pieszej: 5 h. 20 min.
Dystans: 17,6 km
Maksymalne przewyższenie: 690 m
Suma wzniesień: ok. 940 m
Mapka trasy:
Profil trasy:
Tym razem postanowiłem zmienić pasmo. Więc stworzyłem sobie na tą okoliczność możliwości transportowe.
Lubię te rejony z racji dalszych konotacji rodzinnych. W nieodległej wsi Podobin w latach kiedy byłem młody a nie teraz, stary i brzydki, spędzałem corocznie miesiąc wakacji.
Zaczynam w Koninkach. Jest kilka minut po siódmej, milusie -1C i lekki wiatr wiejący w pysk.
Żeby nie zmarznąć, ruszam niezwłocznie. Idę szlakiem niebieskim, na początku, jeszcze w części dolinnej, mijam dwie niewielkie polanki, Oberówkę i Polana Hucisko, po czym skręcam zdecydowanie w prawo.
Ścieżka jest urozmaicona ,,technicznie” – raz trawers ze schodkami, innym razem bez, raz łagodniej, raz całkiem stromo…można się szybko spocić ale i odpocząć na płaskich odcinkach. Wspólnym mianownikiem jest ,,dywan liści” pod stopami.
Jak np. tu – skraj malutkiej polanki Szałasiska.
Następnie wychodzę na większą Polanę Średnie – ładne miejsce choć widoki są z niej ograniczone.
Jest tablica edukacyjna, ławeczka i widok w kierunku Lubonia Wielkiego i Lubogoszczy.
Po kolejnym stromym, lecz niezbyt długim podejściu wychodzę na bezimienną halę, jak się okazało, leżącą już niedaleko tzw. Czoła Turbacza…..i z miejsca ,,kopara” mi opadła – kapitalny widok na szczyty Beskidu Wyspowego.
Brak słońca kompletnie mi nie przeszkadza – jest chmurnie ale niezwykle efektownie….cudowne miejsce…
Luboń Wielki, Lubogoszcz i w oddali Pasmo Kotonia.
Walka mroku ze światłością.
Nawet drzewo mi nie przeszkadzało.
Przekraczam ,,Czoło Turbacza” i wychodzę na ponoć ,,magiczne” miejsce w Gorcach, tj. Halę Turbacz. Faktyczne, to miejsce ma ,,coś” w sobie.
Hala Turbacz i Turbacz.
Beskid Wyspowy.
Widać też stamtąd np. Beskid Żywiecki ale akurat….zdjęcie mi totalnie nie wyszło…
Mam tylko takie – Babia Góra, Polica…szczerze mówiąc…nie wiem….proszę o korektę.
Mostownica -tam nie wolno. Za nią z lewej Gorc (?)
Szałasowy Ołtarz – miejsce idealne do odpoczynku.
Znane oprócz widoków, głównie z tego, że Karol Wojtyła w tym właśnie miejscu odprawił mszę św. w 1953 roku o czym informuje stosowny obelisk.
Czoło Turbacza z Hali Turbacz. W oddali …nie wiem…nie znam się na Beskidzie Wyspowym, ani na Gorcach ani na żadnych Beskidach.
Chętnie posiedziałbym dłużej ale…zaczynam marznąc wobec czego czas ruszyć swe dupsko.
Zmierza ona podpierane kończynami dolnymi na Halę Wolnica, obchodząc szczyt Turbacza z lewej strony.
Ostatnie (a może nie) spojrzenie na to piękne miejsce.
Na Hali Wolnica nadal słońca brak ale jest, mroczne oblicze Tatr.
Kiczora a w zasadzie jej południowe ramię wychodzi z ciemności powoli…
Podschroniskowa Hala Wolnica a w oddali Hala Długa – ładnie tu i tam pewnie też. Potwierdza to m. in. położona lekko z lewej Jaworzyna Kamienicka (?).
Schronisko pod Turbaczem. Jak widać, frekwencja nie powala.
Podoba mi się ten obiekt, zarówno architektoniczne jak i…kulinarnie…drogo ale smacznie….II danie to koszt średnio 30-35 zł, zupa 12-15 zł. Polecić mogę placek po węgiersku.
Chyba za dużo tam zjadłem, bo jestem nadzwyczaj ociężały, skoro na szczycie Turbacza zjawiam się dopiero po…11 minutach od wyjścia ze schroniska.
Warunki do odpoczynku dostateczna a nawet bardzo dobre. Jest tablica informacyjna, krzyż, ławeczka…dla każdego coś miłego. No i każdy cep zrozumie że to Turbacz.
Od ostatniej mojej bytności na Turbaczu stwierdzam nadal, że nie oferuje ,,niezakłóconych” widoków. Ale las, już wówczas przerzedzony, teraz jakby bardziej się przerzedził.
Są prześwity i co całkiem duże, wystarczy się chwilę poszwendać po okolicy aby uchwycić wszystko co trzeba. Także jest dobrze a nawet bardzo dobrze.
M. in. Wielki Chocz, Pilsko, Babia Góra.
Obidowiec i Beskid Wyspowy.
Wreszcie odsłaniają się Tatry !
Odcinek Turbacz – Obidowiec jest bardzo przyjemny, łagodny i z dużą ilością wypłaszczeń, dogodny do przejścia w obu kierunkach.
I jak na ,,złość” pogoda zaczyna się szybko poprawiać.
W bliskich okolicach Obidowca, szczątki rozbitego tu śmigłowca.
Szczegóły:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Katastrof ... a_Obidowcu
Za kamiennym kopcem ze szczątkami, taka oto panorama Beskidu Wyspowego.
Za Obidowcem, schodzę stromo lecz stosunkowo krótko, do schroniska na Starych Wierchach….tu zatrzymuję się na dłuższą chwilę. Pogoda jak marzenie…
Skoro się zeszło, to trzeba z powrotem wejść…tym razem na Halę Pudziska, gdzie rzut matrycy w kierunku Turbacza. Było też widać Tatry ale wprost pod słońce i nie wyszło mi zdjęcie.
,,Kopaną Drogą” czyli trawersem stoków Obidowca dochodzę przez Suchorę na Tobołów. Na Suchorze znajduje się kawałek od szlaku obserwatorium astronomiczne ale nie jest udostępnione do zwiedzania więc tam nie idę.
Między Suchorą a Tobołowem znów Beskid Wyspowy.
Oraz grzbiet Suchego Gronia, którym szedłem rano…ładnie się prezentuje muszę przyznać.
Turbacz z Tobołowa – tam byłem, stamtąd wróciłem.
I na koniec uległem pokusie i zjechałem do Koninek, archaiczną kolejką krzesełkową – prawdziwy turyści – proszę oddalić się gwałtownie…
Taka to była wycieczka…
Pisząc w skrócie – co prawda Gorce nie są górami tak ,,honornymi” jak Beskid Śląski czy Żywiecki czy tak charakterystycznymi jak Beskid Wyspowy ale mają to ,,coś”. To ,,coś” którego nie jestem w stanie zdefiniować. Dla którego, jeśli będę miał taką możliwość, chętnie tam powrócę.
Wszystko było jak trzeba - ,,mix” aury mrocznej i słonecznej, cudowne widoki, magiczne miejsca…a i jesień w Gorcach ma się jeszcze całkiem dobrze. I po raz pierwszy w ,,karierze” górskiej, byłem na wycieczce pieszej w listopadzie…
Dobranoc.
P.s. Przepraszam za niski poziom uduchowienia tej relacji.
Myślimy o wyjeździe zimowym (w zależności od zależności), to może to byłby dobry kierunek. Widzieliśmy tam zimą dużo ludzi z małymi dziećmi.
