Nie ważne gdzie... ważne z kim :)

[Sebastian]

Nie denerwuj mnie. Obiecałem znajomym z klubu foto, że ich wezmę na jesienne foty w Jure i chcemy jeszcze zwiedzić ten opuszczony park miniatur w Częstochowie

Nie denerwuję, tylko oceniam sytuację. Też bym wolał, żeby moja ocena się nie sprawdziła.

[_laynn]

No widzisz, nie zawsze trzeba na grubo, można po lekku

Jak się dzień wcześniej szlajało po Jesienikach to potem się dwa razy drzemię na Błatniej, a nie że po lekko

[Adrian]

No widzisz, nie zawsze trzeba na grubo, można po lekku

Jak się dzień wcześniej szlajało po Jesienikach to potem się dwa razy drzemię na Błatniej, a nie że po lekko

Taki numer wywinął gagatek

[sprocket73]

Drzewa już powoli lapią kolorki, tyle że to nie są takie "zdrowe" kolorki jesienne, ale raczej takie kolory burych, uschniętych liści. Obawiam się, że złotej polskiej jesieni może nie być, zeschłe liście opadną szybko i tyle. Sprockecie, ty jesteś specjalistą od jesiennych kolorków, co ty na to?

Niestety również zauważyłem to samo. Jest trochę za gorąco i za sucho. Nie każda jesień jest taka sama, są lepsze i gorsze. Ostatnia była bardzo ładna kolorkowo, ale czy to znaczy, że ta będzie na pewno gorsza? Nie wiem. Pewnie dużo zależy od pogody we wrześniu. Zobaczymy.

Jak się dzień wcześniej szlajało po Jesienikach to potem się dwa razy drzemię na Błatniej, a nie że po lekko

Tak, nie był to lekki weekend ogólnie

[sprocket73]

We wtorek byłem na piwie z kolegami z pracy. Jeden cały czas zagadywał, żebym zabrał go na wycieczkę, najlepiej w czwartek by mu pasowało, bo weekendy ma już pozajmowane. Chciał, żeby to była porządna wycieczka, minimum 40 km, w ramach treningu. W środę zaplanowałem trasę, wziąłem urlop, a on mi pod koniec dnia pisze, że jednak nie da rady. Tak to jest umawiać się na wyjazdy
Pojechałem więc sam, w Beskid Żywiecki do Juszczyna. Celem turystycznym było pierwsze przejście dwoma długimi szlakami (niebieskim i żółtym) łączącymi tą okolicę z GSB. Najpierw małe pozaszlaki, żeby dostać się z Juszczyna do niebieskiego szlaku.



Poranek bardzo przyjemny, widoczki również.



Niebieski szlak nie jest zbyt fajny. Rozjeżdżone beskidzkie drogi, słabe oznaczenie. Troszkę gubię się na podejściu, bo nie byłem czujny. Wyżej, gdzie już nikt szlakiem nie chodzi i prawie nie ma dróg, gubię się ponownie, choć już byłem czujny. W zasadzie to ja poszedłem dobrze, tylko szlak się zgubił



Ale żeby nie było samego narzekania, taka piękna łupkowa droga była przez kilkadziesiąt metrów.



Dołączam do GSB. Doganiam dziewczynę z wielkim plecakiem. Zagadałem, czy jest w trakcie przejścia GSB. Oczywiście. Dzień 16, jeszcze 4 zostały. Dziwnie mówi po Polsku, więc jakoś domyślnie przyjąłem, że Ukrainka, a tu wcale nie - Czeszka. Miłośniczka szlaków długodystansowych. Podobno w Czechach mają taki co ma 2 tys. km.



Odcinek GSB w kierunku Hali Krupowej dłuży się, ale jest całkiem przyjemny.



Piękne wrzosy, lepsze niż te na Pradziadzie.



Widoczki również były.



Dochodzę do Okrąglicy, odbijam do kapliczki.





Następnie odbijam na Halę Krupową. To tu zachwycaliśmy się kiedyś cudnym widokiem na Tatry na forumowym wyjeździe. Teraz Tatr nie widać, nawet gołym okiem.



Ale kolorki są



Wielka purchawa.



Schodzę aż do bacówki, w której nocowałem na kursie przewodnickim - sam. Bo wszyscy inni kursanci poszli do schroniska. Od tamtej pory mam do niej wielki sentyment.



Wracam na szlaki i idę na Halę Kucałową. Tutaj to dopiero są kolorki
Oczywiście każdy wie, że "Schronisko na Hali Krupowej", znajduje się właśnie na Hali Kucałowej, logiczne, prawda?



Idę dalej. Na obokszlakową Kocią Łapę.



Takie piękne z niej widoczki na Okrąglicę.



Następnie udaję się na Policę.



Uschnięty las na Policy ma swój urok.



Tobi ćwiczy.



Aby trasa miała 40 km, należałoby iść dalej aż do Mosornego Gronia, ale nie mam aż takich ambicji. Stwierdziłem, że wystarczy mi podejść na Halę Śmietanową, a w zaoszczędzonym czasie poleżę sobie chwilę na trawce. Leży się bardzo przyjemnie W pewnym momencie słyszę rozmowę o mądrym psie, który pilnuje swojego pańcia jak ten śpi. Tak sobie myślę, że to chyba o mnie chodzi, choć przecież wcale nie śpię. Zerkam, na czas, okazało się, że zaległem i usnąłem na półtorej godziny
A na zdjęciu widok z Policy na Czyrniec.



Wobec tego od razu rozpocząłem powrót. Wracam na Halę Kucałową.



A potem wstępuję na szlak żółty do Juszczyna. W górnym odcinku jest całkiem fajny. Czy tu już widać jesienne liście?



Widok wstecz na Policę.



Potem już mniej ciekawe rozjeżdżone drogi.



Niżej przechodzi się przez bardzo malownicze przysiółki.



Następnie trzeba przejść przez niewysokie pasmo górskie (szczyt Jawor), z którego istnienia wcześniej nie zdawałem sobie sprawy. Łatwo tam zgubić szlak. Gubiłem i znajdowałem ze 3x.



Na koniec, aby nie iść asfaltem przez cały Juszczyn, zdobywam sobie pozaszlakowe Chabówki.



Gdzie mam zachodzik.



A potem już tylko szybkie zejście do auta. Całkiem fajna wycieczka, solidna, ale luzacka

[Piotrek]

Chciał, żeby to była porządna wycieczka, minimum 40 km, w ramach treningu.

Pomyślałem, że taki kolega to morderstwo
Ale jak wymiękł, to chyba doszedł do wniosku ze sam sobie zrobił kuku

Trasę machnąłeś piękną. Niby sierpień ale wrażenie lekko jesienne, mocno te góry pali w ostatnich latach pogoda.

[sprocket73]

Kolejny ładny dzień. Jeżeli ocieplenie klimatu ma tak wyglądać, to ja jestem za.
Beskid Śląsko-Morawski, Dolní Lomná - Velký Polom.
Poranek przyjemny, jak zawsze. Asfaltem można podejść dość wysoko, jak zwykle w Czechach.



Przejrzystość na każdej kolejnej wycieczce jest coraz gorsza, dzisiaj będzie rekord nieprzejrzystości.



Wychodzę szlakiem niebieskim, ale porzucam go i idę szukać skał.



Kawał skały znalazłem.



Nie zdobyliśmy wierzchołka. Za trudne było.



Potem trzeba dojść do szlaku.



I jest już droga grzbietowa. Szeroka, ale ładna.



Widok wstecz na Severkę.



Kamenná chata z dziwną wieżą widokową.



Taka całkowicie zabudowana.



W chacie kupuję piwko i podziwiam starą wypieszczoną skodę.



A potem dziki szlak na Velký Polom.



Mimo wymarłych drzew, podoba mi się tu.



Na szczycie leżę chwilę, a potem powrót.



Wracamy przez Sevrkę. Po drodze Tobi ma rekordowy pieniek.



Już myślałem, że tam zostanie na zawsze, bo ciężko było go zdjąć



Buszujący w trawach.



Takie widoki były: Kozubová i Ostrý, na których byłem w tym roku.



Szczyt Sevrka - masakrycznie sucho.



Kolejne schronisko - Skalka.



W dół schodzę szlakiem żółtym. Las wycięli, zrobiło się trawiasto.



Z wycieczki na wycieczkę trawki coraz ładniejsze.



Velká Louka.



Takimi drogami można chodzić



Niżej nie jest już tak ładnie.



Późnym popołudniem przejrzystość jeszcze bardziej siadła.



Czasem mam wrażenie, że jest taka lekka mgła.



Nie wiem jak to się stało, ale 17:30 jestem już przy aucie. Albo za szybko chodzę, albo trasa za krótka

p.s.
Specjalne info dla Laynna. W drodze powrotnej spotkałem się z Focusem RS mk3. Taki klasyczny, jasnoniebieski. Rury wydechowe o średnicy odpływu z kibla i udało się go upokorzyć

[Adrian]

Oooo! Znalazłeś skałę kawał kamienia jest, ja też odpuściłem próbę wspinania się, zbyt niebezpieczne.

Z tą mgłą, to coś jest, bo patrząc z Cieszyna na góry miałem wrażenie że tam cały czas wisi mgła.

[sprocket73]

ja też odpuściłem próbę wspinania się

Nawet Tobi nie wszedł, więc skała jest NIE DO ZDOBYCIA!

[Sebastian]

Zdjęcie od dupy strony, ale podoba mi się:



Co do twych wyczynów w czasie ocieplenia klimatu - pięknie!

[marekw]

Trzaskasz ładnie kilometry.Ja na razie jestem uremontowiony,ale niedługo sobie odbiję .

[_laynn]

spotkałem się z Focusem RS mk3. Taki klasyczny, jasnoniebieski. Rury wydechowe o średnicy odpływu z kibla i udało się go upokorzyć

Kolejny fajny dzień w górach!
To nie RS. To tandetna wersja rsa zrobiona w garażu zapewne

[sprocket73]

Wrzesień, ale wciąż lato na całego. Postanowiłem odwiedzić Góry Opawskie. Trasa podobna do mojej pierwszej wizyty w tych rejonach - kółeczko z Pokrzywnej. Tym razem zaczynam od jeziorek: Morskie Oko i Żabie Oczko.



To sztuczne zbiorniki w wyrobiskach dawnych kamieniołomów.



Trzeba przyznać, że jest tam bardzo urokliwie.



Następnie wędrujemy dalej i jestem zaskoczony jesiennymi kolorkami. Nie przymrozki, a susza jest tu przyczyną.



Ciekawe jaka będzie jesień w tym roku?



Skały Karolinki.



Kręcimy się po nich sporo i eksplorujemy różne zakamarki.



Tobi oczywiście zdobywa!



Na południowych zboczach Karolinek panowały "chorwackie" upały. Na szczęście niżej była rzeczka, Tobi mógł się porządnie schłodzić.



Przechodzimy przez Jarnołtówek i wychodzimy obrzydliwie nudnym odcinkiem GSB na Biskupią Kopę. Długa, nużąca ścieżka przez krzaki. Dopiero pod koniec pojawiają się jakieś widoki i urozmaicenie.



Jestem trzeci raz na Biskupiej Kopie. Za każdym razem coraz mniej mi się tu podoba. Koło wieży powstały budki nie pasujące do niczego, a ruiny schroniska w niekończącej się budowie są coraz bardziej obleśne.



Pora na odcinek, na który czekałem najbardziej. Okolice Srebrnej Kopy. Niestety początkowo rozczarowanie, zapamiętałem otwarte przestrzenie, a idzie się wśród krzaków zasłaniających wszelkie widoki.



Kamienny schron na Srebrnej Kopie zapamiętałem jako stojący na otwartej przestrzeni. Teraz praktycznie go nie widać ze szlaku. Przez 4 lata wszystko zarosło brzozami i jarzębinami.



Na szczęście dalej robi się nieco ładniej.



Tego lasku po prawej stronie w ogóle nie było 4 lata temu. Być może były niewidoczne na zdjęciach kilkunastocentymetrowe młode drzewka.



Ale są widoki, są żółte trawy,



Coraz bardziej mi się podoba!



Biskupia Kopa i Srebrna Kopa są znacznie wyższe niż inne góry tego pasma i górują nad okolicą.



Następnie wymyśliłem długie pozaszlaki, którymi był plan dojść nad Gwarkową Perć.
Najpierw było pięknie.



Potem tajemniczo, a droga zamieniła się w podmokłą łąkę.



A na koniec, jak już było za daleko, żeby myśleć o powrocie, wszystko zarosło. Między drzewkami setki pajęczyn, wszystkie zbierałem na klatę.



Ale plan dojścia nad Gwarkową Perć został zrealizowany.



Ciekawie tu jest.



Trzeba przyznać, że Góry Opawskie są bardzo urozmaicone i atrakcyjne.



Jako ostatnią atrakcję przewidziałem wyjście stokiem na którym kiedyś była skocznia narciarska. Tobi lubi takie strome podejścia.



Na koniec spokojny powrót do auta.



Wszystko byłoby idealnie, gdyby nie ostatnie metry. Na pustej drodze, na której nie spodziewałbym się żadnego niebezpieczeństwa Tobi wpadł pod rower. Nie wyglądało to bardzo groźnie. Odbił się, zaskuczał, ale nie stracił równowagi. Rowerzysta nawet się nie zatrzymał. Przeprosiłem go za psa, ale odparł tylko, że wszystko w porządku. Zauważyłem, że Tobi ma krew na pysku, ale normalnie sobie biegał. Był już zmrok, więc mało co było widać. Przyjechaliśmy do domu i w dobrym świetle rana wyglądała bardzo poważnie. Pojechaliśmy do całodobowej kliniki weterynaryjnej, gdzie Tobi już został do rana. Opis tego co mu dolega jest dość przerażający.

Złamanie kości czołowej z przemieszczeniem. Rana nad prawym okiem 5 cm, głęboka, widoczne rozerwane mięśnie. Założono dwa piętra szwów wchłanialnych.

Mam nadzieję, że nie była to ostatnia wycieczka Tobiego.

[Sebastian]

Kurczę, cała ciekawa wycieczka stała się mało ważna wobec tego fatalnego zakończenia. Mam nadzieję, że Tobi się z tego wyliże. Trzymam kciuki za pomyślny koniec

[_laynn]

średnia końcówka wycieczki i dnia.

Zdrowia Tobi!