Forum FAQ Szukaj Użytkownicy Rejestracja Statystyki Profil Zaloguj Albumy Kontakt

Poprzedni temat «» Następny temat

25/26.12.2017 Beskidzkie "Wesołych Świąt!"

Autor Wiadomość
nes_ska 


Wiek: 35
Dołączyła: 09 Paź 2013
Posty: 2931
Skąd: Brzesko
Wysłany: 2018-01-12, 22:06   25/26.12.2017 Beskidzkie "Wesołych Świąt!"

Grudzień był trudnym miesiącem, więc ciężko było mi zmobilizować się do jakichkolwiek wyjazdów w góry. Ostatecznie do mojego wyjazdu przyczyniła się śmierć mojego kota w wigilię. Postanowiłam nawiać z domu, żeby przestać beczeć, a że Hala Łabowska na pewno nie organizowała żadnych wigilii i pakietów świątecznych, to postawiłam w tym terminie na nich.

W pierwszy dzień świąt niestety autobusy nie kursują, więc skierowałam się do Piwnicznej pociągiem, a że pociągów nie było zbyt wiele, to o 6.30 już musiałam jechać... Około 9.00 byłam na miejscu. Piękna zima.



Nie zapowiadało się, że kiedykolwiek dotrę do warunków zimowych tego dnia.



...bo widoki w Piwnicznej przedstawiały się mniej więcej tak:



Wyruszyłam żółtym szlakiem w kierunku Hali Pisanej, gdyż pamiętałam go z pięknej złotej jesieni jako bardzo fajny.



Teraz był fajny trochę mniej, ale mimo wszystko szło się dosyć przyjemnie.



W oddali widać było jakieś ochłapy śniegu na "wysokościach".




Ja natomiast stąpałam wyłącznie po błocie.




Byłam dopiero nieco powyżej 700 m.n.p.m., więc nadzieje na śnieg jeszcze się tliły.




Kolejne nadzieje dotyczyły rozpogodzenia, chociaż nic na to nie wskazywało. Ale.. na Jarzębakach zaczęłam się przyglądać chmurom i wydawało mi się, że widzę kawałek Tatr, co przy mojej krótkowzroczności było sztuką!



Mały zoom i proszę! Faktycznie miałam rację.



W związku z tym zamiast iść stanęłam sobie na chwilę i zerkałam w ich stronę.



Nadzieja matką głupich, ale może akurat... :D




Doszłam do kapliczki znajdującej się na osiedlu. W kapliczce siła! xD




Wcześniej szłam osowiała i nieszczęśliwa, ale jak zobaczyłam Tatry, to humor mi od razu podskoczył do góry. Wszelkie smutki minęły i stwierdziłam, że to będzie dobry dzień :D




W końcu jednak postanowiłam zmierzać ku górze i zostawić Jarzębaki za sobą.




Dowlokłam się do Hali Szałasy Jarzębackie i na razie dalej nie było widać śniegu.




Dopiero u góry hali zaczął nieśmiało się pojawiać i taka ilość w zupełności by mi wystarczyła :P





Okazało się jednak, że będzie go ciut więcej. W okolicy Hali Bukowina zaczęłam już zakładać stuptuty, bo zapadałam się czasem po kolana.




W zamian za to miałam też widoki, więc trzeba to było przełknąć z pokorą.




Podejście na Halę Pisaną było już małym piekiełkiem. Zapadałam się co i rusz, klnąc radośnie:D



W końcu jednak się doczołgałam, więc postanowiłam zrobić chwilę przerwy.





Następnie ruszyłam w kierunku Hali Łabowskiej. Droga była straszna. Szłam w zasadzie dwa razy dłużej niż powinnam, zapadałam się czasem po uda, narobiłam sobie pięćset siniaków na nogach :P



Szczególnej "radości" dostarczyła mi Hala Barnowiecka.




Dobrze chociaż, że bycie na niej oznaczało zbliżanie się do celu, bo przejście przez tę halę było bardzo wyczerpujące. Aż żałowałam, że rakiety leżą za szafą w domu, ale przecież do 900 m.n.p.m. nie było śniegu :P



Skoczyłam jeszcze przez Krajnią. Śladów narciarzy nie było - ani jednej sztuki.




Gdy ujrzałam schronisko, byłam przeszczęśliwa, choć nawet ostatnie kroki do niego, czyli od punktu robienia zdjęcia, były męczące i trwały długo.





Poszłam spać dosyć szybko, a następnego dnia nie przywitało mnie słońce zgodnie z prognozami, ale chmury i silny wiatr ;)



Ze schroniska jeszcze wychodziłam w samym polarze, ale dochodząc do pierwszych drzew założyłam kurtkę, chusty, czapkę, rękawiczki...



I do Łomnicy-Zdrój żółtym! Tutaj śniegu było trochę mniej.




Zapadałam się najwyżej po łydki, więc szło się zdecydowanie lepiej niż poprzedniego dnia. Słońce co jakiś czas się przebijało, ale dominowały chmury i przenikliwy wiatr.




Jeszcze przed osiedlami skończył się śnieg i zaczął lód albo błoto.




Na osiedlu była zalodzona wyłącznie droga.




Dookoła znów nie było widać krzty śniegu.



...a ja oczywiście pełna sprytu i inteligencji przez chwilę szłam tą drogą, co skończyło się mocnym potłuczeniem dłoni po klasycznym ślizgu.




Wtedy dopiero zdecydowałam, że lepiej iść bokiem niż lodową drogą :P




Minęłam kapliczkę, która urzekła mnie w dawnej relacji Gosi (to ona mnie zmobilizowała do dwukrotnego już przejścia tym szlakiem :) )




I po solidnym błocie schodziłam na dół.



...a tam trawa była tak zielona, jakby zima miała się już skończyć :O



Okazją dojechałam z Łomnicy-Zdrój do Nowego Sącza, a stamtąd już autobusem wróciłam do domu... na obiad oczywiście :)


Świąteczna cisza na Hali Łabowskiej
_________________
Jestem tu gdzie stoję, ale jeśli się ruszę, to mogę się zgubić.
 
 
trotyl


Wiek: 52
Dołączył: 06 Sty 2015
Posty: 1042
Skąd: Warka
Wysłany: 2018-01-12, 22:16   

A co się temu kocurowi stało , że odszedł do krainy wiecznych łowów na gryzonie ?
_________________
A na ziemi pokój ludziom dobrej woli
 
 
nes_ska 


Wiek: 35
Dołączyła: 09 Paź 2013
Posty: 2931
Skąd: Brzesko
Wysłany: 2018-01-12, 22:32   

trotyl napisał/a:
A co się temu kocurowi stało , że odszedł do krainy wiecznych łowów na gryzonie ?


Chory od dziecka, bo to za późno odłowiony dzikus, leczony z kociego kataru. I niestety organizm w pewnym momencie nie podołał :O
_________________
Jestem tu gdzie stoję, ale jeśli się ruszę, to mogę się zgubić.
 
 
trotyl


Wiek: 52
Dołączył: 06 Sty 2015
Posty: 1042
Skąd: Warka
Wysłany: 2018-01-13, 16:11   

Szkoda futrzaka
_________________
A na ziemi pokój ludziom dobrej woli
 
 
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Copyright © 2013 by Góry bez granic | All rights reserved | Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group