Forum FAQ Szukaj Użytkownicy Rejestracja Statystyki Profil Zaloguj Albumy Kontakt

Poprzedni temat «» Następny temat

A nie mówiłem? To Beskid Ostry!

Autor Wiadomość
laynn
[Usunięty]

Wysłany: 2020-05-11, 19:49   A nie mówiłem? To Beskid Ostry!

Tradycyjnie, gdy tylko zaczynam myśleć nad wyjazdem w góry, piękne prognozy pogodowe w ostatnim momencie odwracają się ode mnie. Tak również jest i tym razem... Więc i my zmieniamy o godzinę wcześniej wyjazd, by zdążyć przed prognozową burzą popołudniu.


W Porąbce na rynku parkujemy chwilę po ósmej. Ekipa prawie ta sama co rok temu na Jamnej, brak jednego auta, czego ogromnie żałujemy...
Miało być słonecznie, a jest...ponuro. I zimno, wieje również zimny wiatr... Marek wysiada w krótkich spodenkach, więc naturalnie pytamy czy mają jakieś kurtki, odpowiada, że nie, że bierze okulary przeciwsłoneczne, więc nie będzie potrzeby na cieplejsze ubranie. Ubieramy maski i ruszamy, ot znak czasów...
Mijamy Wielką Puszczę, potok spływający spod Przełęczy Kocierskiej. Zaraz za nim skręcamy w domki, gdzie zaczynamy powoli nabierać wysokości i w końcu zaczyna nam się robić cieplej. Podziwiamy (córa szczególnie) pięknie okwiecone, kolorowe przydomowe ogródki. I własnie wtedy gubimy pierwszy raz szlak, na szczęście jest ścieżka, którą szybko docieramy do szlaku. W lesie drugi młodszy uczestnik zaczyna zachwycać się widokami, a reszcie zaczyna być za ciepło. Śmiejąc się i docinając sobie nawzajem, proponując cieplejsze odzienie, rozbieramy się. Odgłosy cywilizacji zostają za nami, a wokół nas rozlegają się ptasie trele, obok gdzieś dzięcioł stuka, a po chwili na konarach siada sójka.
Najmłodsi przodują, Ci trochę mniej młodsi idą z tyłu. Szlak jak to w Małym Beskidzie staje dęba i zaczynamy mozolne podejście. Szlaki znowu znikają, więc kierujemy się według mapy w telefonie. Tak docieramy do pierwszych domostw. To część osiedla Kozubnik, pod szczytem góry Snoza. Są pierwsze widoki, robi się nawet wrażenie wysokich gór, a to przez spore zbocze górującego nad doliną Żaru.

Nasi przodownicy ;)


Zbocza Żaru.

Wychodzi słońce (zabrane okulary odczarowują chmury ;) ), więc od razu nam się humory zmieniają, a płaska trasa jeszcze je poprawia. Mijamy te kilka domostw, niektóre stare chałupy z brudnymi oknami, oraz te nowsze. Na drzewach jeszcze bieleją płatki, choć sporo kwiecia leży już na ziemi. Idzie się nam teraz bardzo przyjemnie, po płaskim, nic nam nie przeszkadza, na szerokiej szutrowej drodze. No prawie nic, poza kałużą z błotem. Dwa buty wychodzą z niej, ze sporym dodatkiem warstwy impregnującej ;) . Na drzewie rośnie żółta huba, ale tak intensywnie, że przypomina piankę montażową. Taką starą ;) . Mijamy jakieś ruiny jakby magazynów (kto wie co to?) i przed kolejnym podejściem możemy z kolejnej polany podziwiać okolicę.


Nasza bardzo przyjemna część szlaku...


...oraz kałuża, którą ciężko obejść i podczas mijania, oraz asekurowania naszej młodzieży wpadamy w nią ;)


I widoki na Jezioro Czaniec i dalej na północ.

Jednak wszystko co dobre kiedyś się kończy, więc i nam kończy się płaskie, a zaczyna znowu dość mocne podejście. Droga jest kamienista, więc dzieciaki mają radochę. Osiągamy lekki garb, którym kawałek znowu idziemy po płaskim, by przed najgorszym wzniesieniem zrobić kolejną przerwę.
A jest przed czym zbierać siły. Na szczycie oznajmiam, że wchodzi to w mój top 5 najostrzejszych podejść polskich Beskidów... O dziwo pierwsza na górze jest...moja córa. Tak zasuwa w górę, że jestem w szoku. Ogólnie chcąc nie chcąc muszę dotrzymać kroku najmłodszej części naszej ekipy, więc również dość szybko osiągam szczyt, choć jestem cały mokry.
Na szczycie wita nas wiata z paleniskiem, na którym leżą jakieś zimne kiełbasy z wieczora, obok na łące stoi namiot. Jest kilka osób, ale gdy grupujemy się wszyscy, od strony Żaru, oraz Kocierskiej dochodzą kolejne osoby i robi się tłoczno, więc zbieramy się poszukać miejsca na ognicho. Przechodzimy lasek i mamy możliwość podziwiać klasyczne widoki. Pod lasem są ławki, oraz z boku palenisko, które zajmujemy. Chwilę trwa zniesienie gałęzi, bo w koło las jest idealnie wysprzątany ;)


Szczyt Kiczery i zdobywająca go moja córa :)


Widoki ze szczytu na wschód...


...oraz klasyczne, na Żar, czyli na zachód.

Co niektórzy już zaczynali marudzić, więc szybko ropalamy ognisko, oraz...grilla jednorazowego, którego na wszelki wypadek wtargaliśmy na górę ;) Teraz następuje konsumpcja, podziwianie widoków i tak mija nam dłuższa chwila.


Zdjęcie Marka.


Snoza, którą to szliśmy, Jezioro Czaniec za nią, oraz schodzące zbocza Bujakowskiego Gronia.

Dzieciaki zaczynają się dopytywać, kiedy wracamy do aut, więc pora wracać. Pakujemy się, tym bardziej, że z ławki obok inna rodzina głodnym wzrokiem na nas spogląda. Nie to, że chce nas zjeść, ale też mają kiełbasy i to na gasnące ognisko zerkają by je przejąć ;) Jak wrócić? Wiemy jedno, na pewno nie tym żółtym szlakiem, którym wchodziliśmy. Zejście mogłoby się skończyć sturlaniem ;) .
Naturalną drogą wydaje się podejście na leżący obok Żar i z niego zejdziemy w dół. Ruszamy w dół czerwonym szlakiem i pierwsze co podziwiamy, to wyłaniające się Jezioro Żywieckie, a za nim opadający garb Beskidu Śląskiego, oraz zamykający widoki Beskid Żywiecki. Mijamy potężne dęby i za kapliczką schodzimy z drogi by dotrzeć do niebieskiego szlaku. Gdy dochodzimy do pola słonecznych paneli, ruszam naprzód, sprawdzić, czy jest przejście. O ile w górę dzieciaki nie marudziły, tak na dół...zaczęły. Już nie słyszałem jaki to świetny pomysł z tymi górami, za to, że to najgorszy pomysł :) )) . Na szczęście obok siatki odgradzającej zbiornik w dół wiedzie mała ścieżka, którą powoli schodzimy.


Widok na południe, na J. Żywieckie, Beskid Śląski i na samym końcu Żywiecki.



Jest pięknie! Mimo braku dalekich widoków, ale za to kolorowo...!


Oraz i wiosennie-zielono!

Na siatce odnajdujemy stare oznaczenie czerwonego szlaku i w tym miejscu odbijamy ścieżką w poszukiwaniu szlaku niebieskiego. Po krótkiej chwili go odnajdujemy i zaczynamy zejście. Szlak jest dziki, zarośnięty i stromy. Najmłodszym on niestety nie podpasował. No cóż z jednej strony bijące po twarzach krzaki liśćmi, z drugiej strony ścieżki opadający mocno w dół stok. Mnie zaś się on podoba...bo tak właśnie pamiętam wędrówki po górach z czasów swojego dzieciństwa.







Dochodzimy do drogi, ale najpierw musimy zeskoczyć na nią. Zejście ze skarpy ok. półtorametrowej, po śliskiej ziemi dostarcza lekkich emocji. Udaje się bez żadnych przygód, więc ruszamy ku cywilizacji. Szlak kilka lat temu został odnowiony, niestety w najbardziej potrzebnych miejscach - na zakrętach oznaczeń brak, więc chwilę mamy problem z wyborem drogi leśnej. W końcu schodzimy w spory jar i przekraczamy mały strumyk.


O tam musimy iść, zdaje się pokazywać córa ;)



Gdy wychodzimy na asfaltową drogę, nadjeżdża auto i pan nas pyta czy dalej dojedzie do domów, my mu odpowiadamy, że nie wiemy, bo my lasu ;) .
Teraz pozostało nam minąć rudery starych garaży, budynków, oraz odnowionych hoteli Kozubnika i dojść do aut.
Słońce, które przy zejściu nam przyświecało, tu praży niesamowicie. Gdy mijamy kolejny apartamentowiec, stwierdzamy, że nie ma sensu abyśmy męczyli najmłodszych. Pozostawiamy tą młodszą część, a my ruszamy po pojazdy.


Oj chciałbym móc ujrzeć te pawilony w czasach świetności...


Wiosna!

Tak mija nam wycieczka. Na koniec pozostało w nagrodę zjeść lody na rynku Porąbki. A jest za co, bo rok temu dzieciaki przy tym samym dystansie pokonały 300 metrów wzniesień, a dziś było to ponad 500, do tego na połowie krótszym odcinku, choć cała trasa również wyniosła 9km (plus nasze 3 po auta).
Dziękujemy za super towarzystwo, za kupę śmiechu, pyszne kiełbaski i spacer. Do następnego!
 
 
Adrian 
Cieszynioki


Wiek: 40
Dołączył: 13 Lis 2017
Posty: 9269
Wysłany: 2020-05-11, 20:00   

Najbardziej to tej kiełbaski z ognia ci zazdroszczę :P nawet dzisiaj z bratem gadałem, gdzie by się tu przejść z dzieciakami? Bo na Żarze byliśmy ostatnim razem.
Masz jakieś pomysły oprucz Kiczery, chętnie skorzystamy z jakiejś miejscówki ;)
 
 
sokół


Dołączył: 06 Lip 2013
Posty: 12247
Skąd: Bytom
Wysłany: 2020-05-11, 20:16   

Ładna wycieczka, chociaż brakło słońca i fajnego światła, które myśmy mieli w sobotę. No ale i tak wyciągnąłeś dużo fajnego ze zdjęć.

Widać, córa coraz lepiej sobie radzi, musisz teraz mocno i systematycznie jeździć, bo za jakiś czas przestanie chcieć. Zobaczysz....

Widze, jakiś nowy styl tutaj propagujesz, chyba też tak umiem, ale nie wiedziałem, że to jest cenione, dlatego nie wrzucałem. Ja na ten styl to mówię "w ch8j nieostre" :haha



Ogólnie wycieczka na duży plus, dwa plusy by były, jakbyś nie ściemniał, że maseczki nosiłeś.

Cytat:
Na szczycie wita nas wiata z paleniskiem, na którym leżą jakieś zimne kiełbasy z wieczora


I co, zjadliwe były? :haha
Profil Facebook
 
 
laynn
[Usunięty]

Wysłany: 2020-05-11, 20:17   

Ileż ja się nagłowiłem te dwa dni przed wyjazdem, gdzie by tu pojechać na te kiełbasy. Sam to pal licho, ale z dzieciakami? Naprawdę nie mam żadnych tajemnych miejsc :)
Ja tam o Błatniej myślę, o Jaworowej. Ale to chyba ostatnio byłeś, lub prawie byłeś i nie wiem czy byś chciał tam wrócić ;)
 
 
Wiolcia 


Dołączyła: 13 Lip 2013
Posty: 3458
Wysłany: 2020-05-11, 20:17   

Szczyt popularny ostatnio wśród forowiczów. I widzę, że o tym samym czasie podobny jest stan wiosny jak w tamtym roku.
Jakim to niebieskim szlakiem schodziliście? I jeszcze czerwony się napatoczył?
 
 
laynn
[Usunięty]

Wysłany: 2020-05-11, 20:22   

sokół napisał/a:
jakiś nowy styl tutaj propagujesz

Za rękę córę i drugą robię zdjęcie, idąc w ciemnym miejscu ;) spodobało mi się ;)
sokół napisał/a:
maseczki nosiłeś.

W Porąbce nosiłem, w lesie nie trzeba. Drogę od wyjścia z Małej Puszczy do auta, ledwo doczłapałem, bo zaduch był straszny. Słowa kolegi, lepiej mieć 5stów w kieszeni to właśnie z tego odcinka :) więc ściemy nie ma.
sokół napisał/a:
I co, zjadliwe były?

Nie próbowałem, mieliśmy swoje :P

sokół napisał/a:
córa coraz lepiej sobie radzi, musisz teraz mocno i systematycznie jeździć,

Ekipa po chcę więcej, więc może jeszcze w tym roku coś się urobi, bo i o noclegu w schronisku rozmawialiśmy, a po prawdzie na czerwiec planowałem taki wyjazd. Wszystko zależy od tego jak się sytuacja rozwinie.
Pogoda...laynnowata, zdjęcia takie se.
 
 
laynn
[Usunięty]

Wysłany: 2020-05-11, 20:25   

Wiolcia napisał/a:
Szczyt popularny ostatnio wśród forowiczów

Nie ukrywam, że Sebastiana relacja mi narobiła smaka, choć początkowo miało być na Trzonkę, jednak znajomym bardziej się ta trasa spodobała. A celem było dojść na szczyt i myślałem, że będziemy wracać po swoich śladach.
Trasa taka:
https://mapy.cz/s/mutobuheju
 
 
Wiolcia 


Dołączyła: 13 Lip 2013
Posty: 3458
Wysłany: 2020-05-11, 20:31   

laynn napisał/a:
Trasa taka:
https://mapy.cz/s/mutobuheju

Czyli ten stary zlikwidowany szlak i zejście z przygodami. :)
 
 
sokół


Dołączył: 06 Lip 2013
Posty: 12247
Skąd: Bytom
Wysłany: 2020-05-11, 20:34   

Na Trzonce by Ci się tak nie podobało, a jakbyś zobaczył podejście z Porąbki na Bukowski Groń to byś powiedział, że na Gancarz płasko jest.
Profil Facebook
 
 
Sebastian 


Wiek: 51
Dołączył: 09 Lis 2017
Posty: 5770
Skąd: Kraków
Wysłany: 2020-05-12, 07:55   

Też brałem pod uwagę zejście niebieskim szlakiem i przejście obok Kozubnika, ale zwyciężyły widokowe łąki w okolicach czarnego szlaku.
Profil Facebook
 
 
laynn
[Usunięty]

Wysłany: 2020-05-12, 08:00   

Tak myślałem, no cóż u nas to byłoby za daleko dla dwójki najmłodszych. Chłopak głośno protestował, córa po cichu :D , już ich mało co interesowało.

Wiolcia napisał/a:
Czyli ten stary zlikwidowany szlak i zejście z przygodami.

A gdzieś czytałem, że go odnowiono, cóż idąc w dół ważne, że była ścieżka, tylko pod koniec nie chciałem wydłużać, ze względu na dwoje najmłodszych przodowników ;) z powodu jak wyżej.

sokół napisał/a:
jakbyś zobaczył podejście z Porąbki na Bukowski Groń to byś powiedział, że na Gancarz płasko jest

Hmm, pewnie się kiedyś przekonam, choć ja widzę, po niedzieli, że już ze mną ok, dwa tygodnie temu w Żywieckim problemy z zakładaniem pompy i cukrami spowodowały, że do braku formy doszły skurcze. W tą niedzielę, cukry były idealne, i tak na prawdę, dopiero pod samym szczytem Kiczory poczułem dość.
Co do Trzonki, na mapach widziałem wycięty, czy powalony las i przez to nie wiem czy wygląda to tam ładnie.
Niemniej jednak, cieszę się, że w końcu odwiedziłem, tę część Małego, teraz zostało właśnie do odwiedzenia Trzonka, może wraz z pętlą którą kiedyś Ci podrzucałem.
Ostatnio zmieniony przez 2020-05-12, 08:12, w całości zmieniany 1 raz  
 
 
sprocket73


Dołączył: 14 Lip 2013
Posty: 5472
Wysłany: 2020-05-12, 08:05   

Trzeba chodzić z dzieciakami po górach. Jak złapią bakcyla, to potem mają fajne hobby :)
Na Kiczerę jest ostro, ale krótko - idzie przeżyć.
_________________
SPROCKET
http://gorybezgranic.pl/n...-kim-vt1876.htm
 
 
laynn
[Usunięty]

Wysłany: 2020-05-12, 08:15   

sprocket73 napisał/a:
Trzeba chodzić z dzieciakami po górach.

Dokładnie :)
Mnie niesamowicie ucieszyło jak młoda (chyba się trochę popisywała), darła do przodu, jak mi kilka razy powiedziała, że to był super pomysł z tą wycieczką.
Oczywiście po głównej atrakcji, czyli ognichu już było marudzenie, ale ona jeszcze nie ma 6ciu lat.
Właśnie popatrzałem na profile, rzeczywiście na Bukowski jest od początku długie podejście. Ciekawe... :-o
 
 
Piotrek 


Wiek: 48
Dołączył: 06 Lip 2013
Posty: 10830
Skąd: Żywiec-Sienna
Wysłany: 2020-05-12, 12:48   

Na Tronkę fajnie się idzie z Wielkiej Puszczy. Auto zaparkujesz we wsi, potem kawałek drogą na przełęcz i dalej szlakiem całkiem przyjemnie.
Co prawda tam i z powrotem tą sama trasą ale jak na spacer z dzieciakami to idealna sprawa tak się przejść do chatki. A i ładna kaplica ze źródłem jest po drodze.
 
 
laynn
[Usunięty]

Wysłany: 2020-05-12, 17:21   

O dzięki za info. Pewnie jeszcze kiedyś skorzystam.
 
 
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Copyright © 2013 by Góry bez granic | All rights reserved | Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group