Grota i wodospad, błoto i woda, oto rodzinny przepis na fajną wycieczkę.

laynn

Na sam koniec lutego planuję jakąś wycieczkę w góry. Rzucam nawet kilku osobom pytanie, ale gdy córa mówi, że chcę powtórzyć wcześniejszy weekend, odkurzam plan pokazania moim dziewczynom wodospadu i groty.
Więc sobota, to odpoczynek, a w niedzielę planujemy wstać z rańca i...a nie.
Żona mówi, by wyjechać o 9, ja proponuję o godzinę wcześniej wyjazd, jednak z rana wyciszam budzik i jeszcze pół godziny drzemiemy. W końcu wstajemy, zjadamy śniadanie, pakujemy się i gdy w końcu ruszamy, jest...9. 😁
Po drodze dziewczyny zwracają uwagę, że mijane domostwa, ulice są puste. Słyszę, bo wszyscy piją kawę, siedzą w ciepłych domach, gdy my przy kilku stopniach, w szarości jedziemy w góry...
Gdy wyjeżdżamy z Żywca, widać pierwsze przebłyski słońca. Jednak początek wędrówki zaczynamy pod szarym niebem:

Rok wcześniej, również tu rozpoczynałem wycieczkę ( relacja ), tylko ruszyliśmy ulicą, zwaną jak grota, do której zmierzamy. Miało być szybciej...
Początkowo bardziej jesiennie jest, ponura, brudna żółć zmokniętych traw, doprawiona światłem za szaroburych chmur, zmieniła się w błotno-śnieżną drogę, którą przegrodził nam...

bród.
No niestety, ale woda zbyt głęboka, zimna na pokonanie go. Więc ruszamy na pierwsze chaszczowanie, wpierw przez pola, pokryte kopcami kretów, oraz kopczykami traw. Dochodzimy do drogi, którą rok temu z Łukaszem zmierzaliśmy, tu pojawia się element zimy, oblodzona droga.

No dobra, ten lód się topi, ale ślisko trochę jest. Mijamy mostek i wchodzimy na plac pełen ściętych drzew, tu robimy pierwszą przerwę. Popijamy kanapki ciepłą herbatą. Ja wynajduję swój stoliczek:

Wtem na plac wjeżdżają dwa auta i pasażerowie ruszają drogą ku atrakcjom, do których i my zmierzamy. Więc po chwili robimy zdjęcie przy maszynie i ruszamy.

Droga pełna jest wody, błota, śniegu i topiącego się lodu. Raz błoto, raz śliskie coś, co kiedyś było białe. Więc idziemy powoli, tak aby uniknąć zamoczenia butów.
Tu zaliczam drugiego byka. Zamiast skręcić w prawo, idziemy wzdłuż Krzywego Potoku i gdy po dłuższej chwili się łapę, że źle idziemy, zaliczamy drugie chaszczowanie, które nas gotuje. Idziemy ścieżką zwierzyny, mocno pod górę, trzeba się rozebrać, rozpiąć. W końcu po chwili dochodzimy do właściwej drogi, chwilę później do skrzyżowania, gdzie byśmy doszli drogą przez bród i już pewnie ruszamy. Wpierw nawet chwilę w dół, więc idzie się dość fajnie, ale gdy droga zaczyna się wspinać, zaczynają się pytanie ile jeszcze. Potem słyszę, że nogi bolą, a potem nagle...córa się poślizgnęła na kamieniu i mamy rannego. Na zranioną (zaczerwienienie, ale wiadomo, że jak jest źle, to jest to straszliwa rana) dłoń wędruje chusteczka i tak dochodzimy do miejsca, gdzie odbija zejście do wodospadu. Pytam się, co chcemy pierwsze zobaczyć? Ano to co jest bliżej. Więc schodzimy. Tu kilkukrotnie przenoszę córę przez strumień i w końcu, trochę chaszczując (to nr 3) dochodzimy do wodospadu. Sesja samego wodospadu, potem zdjęcie rodzinne i można ruszyć dalej.

Wodospad Dusica, znów bardziej jesienne zdjęcie niż zimowe...więc za rok...

Teraz znów trzeba chwilę podejść, następuje czwarte chaszczowanie, krótkie, bo myślałem, że ścieżka przy potoku będzie za śliska, jednak wołam dziewczyny na nią by dosłownie po minucie pokazać nasz cel nad nami.

Grota Komonieckiego.
Spotykamy dwie turystki, idę pokazać wnętrze jaskini córce, która oczywiście jest zachwycona. Zjadamy kolejne kanapki, ja latam z aparatem i statywem, a córka lata z jednym urwanym kłem lodowym po grocie i obok niej. Pewnie i cały dzień by tu miała zajęcie, tak jej się spodobało, po marudzeniu, zmęczeniu nie ma śladu. Mówię jej, żeby uważała na lód, po czym...na liściach nogi mi ujeżdżają i siadam na tyłku z wielkim impetem :lol

Robimy również wspólne zdjęcia i czas się zbierać na dół. Wychodzimy na drogę i już do samego auta idziemy nią. Droga mija nam na rozmowach o tym kto, ile razy wywinął orła (nie tylko dziś

), jak się mówi, gdy się upadnie na śliskiej trawie, jak na drodze i takie tam głupoty. Nie ma już chaszczowania, jest za to błoto. I jak widać jest słońce

.

oraz twarz:

a w niej jej mieszkańcy:

Dochodzimy do placu, na którym krótka przerwa:

Była to krótka wycieczka, ale jestem/śmy z niej w pełni zadowoleni i snujemy plany...ale o tym to już napiszę, po tym jak je zrealizujemy...
Na sam koniec ostatni widok:

Koniec.

marekw · Wysłany: 2021-03-01, 07:30

Niewiele brakło i byśmy się spotkali,też jechaliśmy do groty a w końcu wylądowaliśmy w Zawoi.Fajnie spędzona niedziela, choć lepiej by to wyglądało w zimowych warunkach

.

Adrian · Cieszynioki Wiek: 40 Dołączył: 13 Lis 2017 Posty: 9355

Pogoda się udała, wycieczka też, to chyba udana niedziela

Też muszę tam zimą zaglądnąć.

laynn · Wysłany: 2021-03-01, 09:17

sokół · Dołączył: 06 Lip 2013 Posty: 12257 Skąd: Bytom

Fajne wyjście rodzinne, takie bez spiny. Może mi brakuje trochę widoków, no ale idąc do groty to raczej się człowiek nastawia na co innego.

Dusica fajnie wyszła z tymi filtrami.

Dobromił · Dołączył: 09 Lip 2013 Posty: 14325

Adrian · Cieszynioki Wiek: 40 Dołączył: 13 Lis 2017 Posty: 9355

laynn · Wysłany: 2021-03-01, 09:37

Dzięki, choć jak widać, nie mam jednego ciemniejszego i muszę kombinować z dwoma. No i cokim ma jedną wadę, dziwny zafarb (róż z fioletem), więc po pierwsze ustawiłem balans w aparacie na automatyczny, no i postprodukcji musiałem zdjąć lekko z tych dwóch kolorów. Czas zainwestować w lepsze filtry.
Co do wyjścia, to był strzał w 10tkę. Od Policy mam coś z lewym kolanem, po tygodniu roboty ciągle coś strzela w nim. Wczoraj, te ok 7km i tak mi dało nieźle popalić, dziś kolano boli, a przede mną 6dni w pracy...

Dobromił · Dołączył: 09 Lip 2013 Posty: 14325

Adrian · Cieszynioki Wiek: 40 Dołączył: 13 Lis 2017 Posty: 9355

Layann, na kolano w pierwszej kolejności spróbuj posmarować przez parę dni jakąś maścią, typu woltaren? No i możesz jakiś colagen wrzucić, w robocie też katujesz kolana, więc warto

polecam Colafit 60 kosteczek, kosztuje + - 55 zł, to jest na dwa miesiące, po jednym j kosteczce dziennie, na nas działał.

sokół · Dołączył: 06 Lip 2013 Posty: 12257 Skąd: Bytom

Zwykła Glukozamina też wystarczy. Ja żarłem, bo mi normalnie tarło w kolanie. Po tygodniu żarcia glukozaminy przeszło.
No ale na więzadła glukozamina nie pomaga. W sobotę miałem wycisk w pracy, w niedzielę ciężko było wstać, oba kolana w stanie agonalnym.

Tak sobie myślę, lepiej już nie będzie.

Voltaren to jest tylko maskowanie bólu, chyba, ze masz jakieś drobne zapalenie to ewentualnie pomoże. Ale jak jest coś grubszego to możesz zeżreć całą tubkę voltarenu i nie pomoże.

ps. o cholera, może spróbuję Voltarenem smarować kolano, a nie zjadać maść hahahah

Dobromił · Dołączył: 09 Lip 2013 Posty: 14325

Panowie - maści i tabletki - to "pudrowanie trupa". Idźcie do fizjoterapeuty. Albo on Wam pomoże albo np. skieruje do konowała. Nie mamy już po 22 lata. Jak tak miałem / mam z barkami. Lewy zoperowany, prawy zaczyna się odzywać.

Życzę zdrowia.

laynn · Wysłany: 2021-03-01, 10:30

Piotrek · Wysłany: 2021-03-02, 20:41

Mnie lenistwo pokonało i zamiast szukać obejścia przelazłem przez ten potok bez butów. Wody więcej płynęło (25 luty) tak mi się zdaje. A reszta jak widzę bez zmian - wiosnę czuć w powietrzu

laynn · Wysłany: 2021-03-02, 20:46

No ja bym przeszedł, córę bym przeniósł ale żona wyraziła stanowczy protest. Oraz głośno wyraziła opinie o wyszykowaniu trasy przeze mnie

którą potem w lesie powtórzyła

.

Góry Bez Granic » Góry » Nasze wycieczki i wyprawy » Beskidy » Grota i wodospad, błoto i woda, oto rodzinny przepis na fajną wycieczkę.	Idź do strony: 1 2 3 »